В«едзе критик МаладиВ» (1932) и некат. інш. Сатиричния вершили пісаліся К. Крапівой и Сћ годину Вялікай Айчиннай Вайни Сярод франтавікоСћ и партизанаСћ вялікай папулярнасцю каристаліся вершили В«Лісі хвіст и воСћчи іклоВ» (1941), В«Развітанне синаВ» (1941), В«ЗБРОЯ до боюВ» (1941), В«Фрицави трафеіВ» (1941), В«Біблія людаедаВ» (1942), В«Гебельс бреша - вецер носіць В»(1943),В« Янка и Карла В»(1944),В« Гітлер Марція пагражае, чаму березня НЕ Раджан В»(1944).
побачим з сатиричнимі вершамі пісаСћ К. Крапіва, як вядома, и байкі. Тут ен таксамо дасягнуСћ вялікага Поспеха. Яшче Сћ 1920-я рр.. билі вельмі папулярнимі такія яго байкі, як В«Вол и АвадзеньВ» (1923), В«дзедо и БабаВ» (1925), В«МандатВ» (1925), В«Сука Сћ збане В»(1925),В« Каршун и Цецярук В»(1926),В« Угоднікі-маСћчальнікі В»(1926), В«Дипламавани БаранВ» (1926), В«ЧортВ» (1927), В«Саманадзейни КіньВ» (1927), В«ЗубиВ» (1927), В«Сава, Асель ди СонцаВ» (1927), В«Жаба Сћ каляінеВ» (1927), В«НянькаВ» (1927), В«МядзведзіВ» (1927), В«ДекретВ» (1928), В«Махальнік ІваноСћВ» (1928), В«КувадаВ» (1929), В«Генетични хід, або Асель у ПалоскіВ» (1931), В«Тата-ЗаєцьВ» (1935). Пасли вав з'явіліся такія байкі, як В«Летчик и БлихаВ» (1949), В«Поп и ПапугайВ» (1949) i некат. інш. Глибокім філасофскім падтекстам, пастаноСћкай вічних льно-етичних праблем визначаліся многія байкі К. Крапіви апошняга перияду яго творчасці: В«Асель Ісуса ХристяВ» (1966), В«Шляхі да ісціниВ» (1966), В«Астрижани Вожик В»(1981),В« Диялектичная супяречнасць В»(1981),В« Канструктар и Робат В» (1986). У гетих байках знайшлі арганічнае спалученне високае версіфікатарскае майстерства, бліскучая культура паетичнага подумки, видатнае валоданне словами. З байок К. Крапіви Сћ широкі народні Сћжитак, ператвариСћшися па сутнасці Сћ приказкі и примаСћкі, перайшло няма крилатих виразаСћ: В«Другі баран ніВ« бе В», ні В«МаВ», а любіць гучнае імя В»;В« Каб сонца засланіць, вушей асліних мала В»;В« Пад кола жаба не падлазь В»;В« А Дураном, кажуць, вельмі смачні В»;В« Не разбяруцца, зловяць - чик, тади ї даводзь, што ти не бик В»;В« Не можаш памагчи, дик ліпше про памаСћчи В».
Ад сатиричних вершаСћ да байок, а пекло іх да паем - Такі лагічни шлях ТВОРЧА пошукаСћ К. Крапіви Сћ паезіі. Лагічним було и тое, што паеми таксамо ствараліся Сћ сатиричним ключ. Першай з'явілася В«БібліяВ» (1926). Гета паема бурлескно-травесційнага плану, у якой камічни ефект дасягаецца шляхам гумаристичнага зніження високага Стила біблейскіх текстаСћ. У 1928 К. Крапіва напісаСћ пригодніцкую па зместу и гумаристичную па танальнасці паему В«ШкірутаВ», присвечаную падзеям грамадзянскай Вайни. Зверни увагу на тій факт, што Сћ гетим розчини К. Крапіва зашифраваСћ шмат палемічних випадаСћ супраць колишніх сваіх сяброСћ па літаратурнаму аб'яднанню В«МаладнякВ». Паема В«Хвядос - Чирвони нісВ», у якой таксамо мімаходзь закраналіся літаратурна-творчия питанні, з'явілася Сћ канц 1930 Яна визначаецца шматпраблемнасцю, багаццем падзейнага материялу, ускладненасцю ідейна-льно вивадаСћ. Адметная гетая паема и незвичайнай сюжетна-кампазіцийнай будовай. Дзеля больш ефектнага прасвятлення палею Мастацкай задуми аСћтар прибягае да чиста СћмоСћнага приему - перанясення Падзу у розния часавия вимяренні. Гонар патрапіць у своеасаблівую Машинние годині атримаСћ галоСћни герой паеми Хвядос, Які так зацята и самааддана змагаСћся з алкаголя, што аднойчи НЕ витримаСћ и В«паСћ на полі брані В». Паколькі ж у криві яго аказалася дзевяноста вки праценти спірту, вирашилі пакласці нябожчика Сћ шкляную труну-скриню и змясціць у музей як наочні експанат для антиалкагольнай прапаганди. Само сабою зразумела, што муміфікаваць Хвядоса аСћтару спатребілася дзеля таго, каб менавіта яго вачима паглядзець на Білорусь будучага. РоСћна праз сто гадоСћ - у 2030 - стараннямі геніяльнага вучонага Набгарати чирвананоси музейно експанат уваскрос, каб трапіць у проста-Такі казачни світло Нова білоруський речаіснасці. На шкірним Кроку здзіСћлялі да бянтежнасці бідного Хвядоса праяви технічнага и духоСћна-культурнага прагресу. Гарманічна пригожи люд насяляе краіну, бо зніклі Сћсе фізічния и маральния недахопи, а разам з ІМІ розния перажиткі и забабони. Зямни рай, як и треба було чакаць, що не виклікаСћ у души героя асаблівага ентузіязму, ЄП не здолеСћ прижицца Сћ нових, сумнаватих для яго рацияналістичних Умова, таму биСћ змешчани Сћ музей карикатур. На гети раз експанатам живим. Апісанню гетага музею аСћтар видзяляе НЕ Дужа многа месца. Альо Надав беглага позірку дастаткова, каб зразумець, што гета ніякі не музей и ніякіх НЕ крикатур, а сама звичайная речаіснасць пачатку 30-х гадоСћ, намаляваная з такою грамадзянскай смеласцю и Мастацкай виразнасцю, на якую билі здатн Сћ тієї суворі годину НЕ многія. А Хіба шмат хто з яго калег-пісьменнікаСћ асмельваСћся на таку - адкрита резкую критику бюракратичнага Стила кіраСћніцтва, перагібаСћ у правядзенні калективізациі, як у паеме? Приклад: В«Гасло кінуСћ ен Такі:В« Ці калгас, ці СалаСћкі В»...
