га зносін, альо менавіта Сћ театри паступова Сталі вирабляцца духоСћния каштоСћнасці, якія адрознівалі характар?? грецкай культури пекло культури інших міжземнаморскіх народаСћ. У театри канчаткова завяршиСћся працес десакралізації культу и естетизациі міфа, Які пачаСћся Сћ гамераСћскага епосі. У театри сфармавалася Мастацтва як самастойная целасная сістема светаСћспримання, у якой Чалавек набивае самадастатковай каштоСћнасці. br/>
Зарадженне и развіцце драми. Вки Волат античнай трагедиі
антични Сафокла еСћрипід філософ
Асаблівая розквіту и значенне Сћ класічни и еліністичнай перияд у Старажитнай Грециі дасягаюць театр и драматургія. Папяреднікам античнай драми биСћ дифірамби. Дифірамби - гімни, якія складаюцца з партиі хору и декламациі запявали. Спачатку драма - нає Мастацтва не відають акцераСћ - специялістаСћ, було самодільну и звязвалася з народнимі абрадамі. Старажитнагрецкі театр спалучаСћ декламациі, музику, заспівавши, танці. У найноСћшия годинник була Спроба адрадзіць традициі грецкай драми. Менавіта з причини гетага Сћ епоху Високага Адрадження и Сћзнікла опера. p align="justify"> Партия хору Сћ грецкай драмі першапачаткова була вядучай. Драма яшче НЕ адарвалася пекло епічнай и ліричнай паезіі - хор распавядаСћ пра падзеі, аплакваСћ няшчасце, радаваСћся з перамог. Паступова драма (па-грецку В«дзеяннеВ») становіцца уласна Драман. Альо хор застаецца абавязковим персанажам грецкага театра. Ен каментуе тое, што адбиваецца на сцене, гета рупар ідей аСћтара, Сћвасабленне Народнай думкі. У трагедиі хор адлюстроСћваСћ часцей за народ. Пазней значенне партиі хору Сћ грецкай драмі памяншаецца и галоСћнимі дзеючимі асобамі становяцца акцери. p align="justify"> Спачатку акцер - гета тієї, хто адказвае хору, а пасли - тієї, хто дзейнічае. У адним спектаклі акцер міг Биць богам, служанкай, Магутни царом и далікатнай дзяСћчинай (жаночия роли Сћ грецкім театри виконвалі мужчини). У старажитнагречаскай театри Сћсе галоСћния роли па традициі виконваСћ аСћтар. Сафокла 1. АдступіСћ пекло гетага звичаю, таму што страціСћ голас. p align="justify"> Сюжетамі для грецкіх трагедією служилі Сћсім вядомия міфи. Аднако знані сюжет НЕ толькі НЕ примяншае цікавасці гледачоСћ, а, наадварот, павялічваСћ яго. Як сведчаць гісторикі, реакция гледачоСћ була гетак Бурнаєв, што паміж шерагамі хадзілі специяльния слугі з палкамі и СћтаймоСћвалі вельмі запаленчих. Калі Чалавек відав, пра што гаворка, то зможите Сћсе разумовия здольнасці накіраваць не так на тое, каб сачиць за інтригай, а на тое, каб зразумець задумом Паета. Па гетим грецкая драма була ідеальнай. Супадзенне сюжетаСћ у грекаСћ НЕ лічиСћся плагіятам. І Есхіл, и Сафокла, и ЕСћрипід пісалі, скажімо, аб Електра - дзяСћчину, якаючи заахвоціла брата забіць маці, каб адпомсціць за смерць бацькі. Альо Перад намі 3 трагедиі, аригінальния па змесце, філасофскай накіраванасцю, паетичним прайграваннем речаіснасці....
