да ХІV ст. царква була галоСћним культурним інститутам, амаль усьо духоСћнае жицце, навука и Адукация адбиваліся Сћ яе межах. У перияд сяреднявечча каталіцкая царква була адним з інститутаСћ залагодить и Сћживала Сћ палею дзейнасці сродкі тих часоСћ, якія, па сутнасці, супяречилі хрисціянскай маралі. У ХІ - ХІІІ стст. яна з'явілася адним з ініциятараСћ Крижова паходаСћ за визваленне Іерусаліма пекло захапіСћших яго мусульман, гета значиць, релігійних войнаСћ. У пачатку XIII ст. для барацьби з ерасямі Сћ каталіцкай царкве була арганізавана інквізіция (пекло ЛАЦ. inquisitio - вишук), якаючи праіснавала да 1965 Агульная колькасць людзей, асуджаних інквізіцияй да різни відаСћ пакарану налічвае некалькі соцен тисяч. Для дзейнасці інквізіциі билі характерни Тайнан слідства, уживанне катаванняСћ, викаристоСћванне даносчикаСћ и Г.Д. Адной з Найбільший вядомих спраСћ інквізіциі з'яСћляецца асудженне Сћ 1633 італьянскага вучонага Галілеа Галілея, якога вимусілі адрачися пекло геліяцентричнай теориі Каперніка. Поза каталіцкая царква признала крижовия паходу, інквізіцию, а таксамо Справу Галілея сваімі грахамі и пакаялася Сћ іх.
Інший асноСћнай рисай каталіцтва з'яСћляецца динамізм яе релігійна-царкоСћнага жицця, Які праяСћляецца як у сацияльнай, так и багаслоСћскай сферах. Каталіцкая царква заСћседи Займаюсь актиСћную Сацияльна пазіцию и імкнулася аказаць уплиСћ на сучаснае їй грамадства. У найбольшай Ступені їй гета Сћдавалася Сћ перияд сяреднявечча, калі яна валодала вялікай уладай. У гети ж годину царква Сћсе больш зрошчваецца з феадальнай дзяржавай и залежиць пекло яе. Пачинаючи з перияду Адрадження, еСћрапейская культура ва Сћсе большай Ступені набивае свецкі характар, и царква паступова страчвае свій уплиСћ на развіцце культури, больш таго, шмат у чим яна робіцца реакцийнай и кансерватиСћнай сілай у грамадстве. У їй працягваюць адбивацца змена, альо ідуць яни вельмі марудна І з вялікімі цяжкасцямі. Каталіцкая царква Сћсе больш адстае пекло тих працесаСћ, якія адбиваюцца Сћ сацияльнай и культурнай сферах еСћрапейскага жицця и Займаюсь адносна іх абарончия пазіциі.
Рашучи Павароті да зменаСћ биСћ узяти на Другім Ватиканскім Сабор, Які прайшоСћ у 1962-1965 рр.. 3 яго пачаСћся працес аджорнаменто (італ. aggiornamento - адпаведнасць сенняшняму дню) - абнаСћлення сучаснай каталіцкай царкви. Було абвешчана, што яна призвана НЕ кіраваць грамадствам, альо служиць яму. АтримаСћ признанне принцип Свабода веравизнання. Сабор виказаСћся за калегіяльния Метад кіравання царквой, больш актиСћни Сћдзел міранаСћ у царкоСћним жицці и СћзаконіСћ нациянальния канференциі и сіноди. Билі Сћхвалени некатория змена Сћ богаслуженні, у приватнасці, викаристоСћванне нациянальних моСћ, а таксамо признана магчимасць функциянальнага Стила Сћ царкоСћнай архітектури. Сабор зняСћ з іудзеяСћ віну за распяцце Христя. Була Зроблено ращучая Спроба примірення з праваслаСћнай царквой и пратестанцтвам, усталявання канструктиСћних сувязяСћ з...
