Установа адукациі
,, СтахаСћская сяредняя школа''
Курсави робота
ПраваслаСћная царква на Століншчине Сћ 1920 - 1930-я рр..
Карповіч Аляксандр Валериянавіч
Брест 2008
В
Змест
Уводзіни
Глава І.. Агульная характаритика становішча праваслаСћнай царкви на Століншчине Сћ 1920 - 1930-х рр..
Глава ІІ. Апісанне праваслаСћних приходаСћ на териториі Столінскага Павєтьє
Заключенне
Спіс викаристаних криніц
Дадаткі
В
Уводзіни
ЗдаСћна на териториі Століншчини мірна Сћживаліся прадстаСћнікі різни нациянальнасцей, Культура і релігій. Альо ж у розния гістаричния перияди релігійная абстаноСћка Сћ краі мянялася. У Х - ХІ ст. тут распаСћсюдзілася хрисціянства Сћсходняга абраду (ПраваслаСће). У ХVI - ХVIІ ст. на гетих землях узнікаюць першия каталіцкія парафіі. З приняццем царкоСћнай уніі 1596 большасць праваслаСћних приходаСћ Сталі уніяцкімі, така сітуация захоСћвалася да 1839 р. - році скасавання Бресцкай царкоСћнай уніі. Тади Сћсе уніяцкія приходи Сталі праваслаСћнимі. Пасяля падаСћлення паСћстання Кастуся КаліноСћскага репресіі з боці царської Сћрада зведаСћ каталіцкі касцел на Беларусі. Многія каталіцкія храми билі перададзени праваслаСћним. Змена Сћ релігійнай сітуациі канца ХІХ - пачатку ХХ стст. на териториі Століншчини билі нязначнимі.
Цікавим периядам у гісториі Століншчини Сталі 20 - 30-я рр.. ХХ ст. калі релігійнае жицце на гетих землях развівалася ва Сћмовах вельмі жорстскага супрацьстаяння заходняй ліберальна-демакратичнай и усходняй таталітарна-атеістичнай сістемаСћ. Геаграфічнае знаходжанне Століншчини садзейнічала Сћпливу абодвух гетих сістем на жицце наших продкаСћ, у критим ліку и на духоСћнае (релігійнае) жицце.
Афіцийнай дзяржаСћнай релігіяй міжваеннай Польшчи з'яСћлялася каталіцтва, якое Сћсебакова падтримлівалася польскімі Сћладамі. У 20 - 30-х рр.. ХХ ст. на териториі Столінскага Павєтьє пача адраджацца уніяцтва. У гети годину назіраецца з'яСћленне и распаСћсюджванне на Століншчине нових хрисціянскіх накірункаСћ: баптизму, пяцідзесятніцтва, адвентизму. Альо па ранейшаму важливу ролю Сћ духоСћним жицці Століншчини працягвала адигриваць праваслаСћная царква, та якой належала большасць насельніцтва. Менавіта становішча и развіцце праваслаСћнай царкви на териториі Столінскага Павєтьє з'яСћляецца темай дадзенага даследавання.
Метамі даследавання з'яСћляюцца наступния:
1) разглядзець, якім було релігійнае жицце жицце Століншчини Сћ вивучаеми перияд;
2) паказаць у якіх умів развівалася праваслаСћная царква на териториі Століншчини Сћ 1920 - 30-я рр..; p> 3) визначиць, якімі билі адносіни польскіх уладаСћ да праваслаСћнай царкви;
4) прасачиць, як адносілася праваслаСћнае духавенства и вернікі да Польшчи и інших канфесій.
Дадзенае праблєми з'яСћляецца мала вивучанай. Літаратури па дадзенаму вань вельмі мала. Вивучаючи розчини айчинних и замежних аСћтараСћ, а таксамо архіСћния дакументи ДзяржаСћнага архіва Бресцкай вобласці ми паспрабуем адказаць на пастаСћления питанні.
Дадзеная прац складаецца з уводзін, двох глаСћ, заключення, спіса викаристаних криніц и дадаткаСћ.
У Першай чолі даецца агульная характаристика становішча праваслаСћнай царкви Сћ Столінскім павеце Сћ 1920 - 1930-х рр.. Інша глава присвечана апісанню арганізацийнай структури праваслаСћнай царкви на териториі Столінскага Павєтьє Сћ вивучаеми перияд.
В
Глава І. Агульная характаритика становішча праваслаСћнай царкви на Століншчине Сћ 1920 - 1930-х рр..
ПраваслаСће на териториі Століншчини крейди даволі сталлю гісторию и з'яСћлялася самай вялікай па колькасці вернікаСћ канфесіяй. З уключеннем Століншчини Сћ склад ІІ Речи Паспалітай тутейшия праваслаСћния абшчини Сталі часткай Польскай праваслаСћнай царкви и Сћваходзілі Сћ Палескую епархію з центрам у Пінску. Сам жа Павєтьє падзяляСћся на два благачинні (деканати): Столінскі и Давид-Гарадоцкі. У Столінскае благачинне Сћваходзіла 16 приходаСћ (парафій), у Давид-Гарадоцкае - 9 приходаСћ. Треба адзначиць, што большасць приходаСћ Акрам галоСћнай приходскай царкви, дзе пастаянна знаходзіСћся настаяцель, мелі па 1-2 філіяльния царкви ці каплічкі у суседніх вагомі. ПраваслаСћная царква и духавенства традицийна виконвала сярод мясцовага насельніцтва вихаваСћчую функция, як и Сћ царскія годинник. ПраваслаСћния святари викладалі релігію Сћ школах на териториі свойого прихода. А там, дзе праживала значная Частка каталіцкага ці Сћнніяцкага насельніцтва, гетую функция яни виконвалі разам з каталіцкім ці уніяцкім духавенствам. Так, МечислаСћ Карженевіч у палею кнізе "Chcialem ЕјyД‡!" РЋспамінае, што падчас свойого навучання Сћ пачатковай школі в. Дубай "па серадам релігію приходзіСћ викладаць ксьондз, а Сћ пятніцу для...
