цца да 1910-х рр.., калі распачаліся сістематичния даследаванні білоруського сінтаксісу, што звязана з манаграфічним па палею сутнасці параўнальна-гістаричним даследаваннем Я.Карскага, а таксамо падручнікамі для шкіл Бр. Тарашкевіча и Б.Пачобкі. Дерло фундаментальним апісаннем білоруського сінтаксісу можна лічиць Нариси сінтакісу білоруський мови Я.Карскага, дзе аўтар заклаў теаретика-метадалагічния Аснова білоруського сінтаксісу. У 1930-я рр.. працягваецца традиция стварення и распрацоўкі падручнікаў на білоруський мове, дзе вялікая ўвага надаецца асаблівасцям сінтаксісу білоруський мови. У 1950-я гади назіраецца Широкий распрацоўка сінтаксічнай теориі навукоўцамі (А.Наркевіч, Л.Бурак). Значнай падзеяй для білоруський сінтаксічнай навукі з яўляецца виданні сінтаксічнага томи Граматика Беларуськай мови (1965), у якой закладзени теаретичния Аснова білоруського сінтаксісу, а таксамо першага ўласна сінтаксічнага слоўніка.
Можна зрабіць вивад што теаретика-метадалагічния Аснова білоруського сінтаксісу билі закладзени ў 1940-1980-я рр., што звязана з такімі даследчикамі білоруський мови як Я. Карскі, Бр. Тарашкевіч, Я.Лесік, Ц.Ломцеў, А.Груци, М.Булахаў, М.Яўневіч, Л.Бурак, П.Шуба, Л.Падгайскі, М.Гурскі, А.Міхневіч, В.Мартинаў, А.Наркевіч и інш.
На сенняшні дзень актиўнай распрацоўкай питанняў сінтаксісу білоруський мови и яго аспектаў займаюцца І.Антанюк, В.Маршеўская, Т.Рамза, Н.Паўлоўская, А.Руденка и інш.
У сучаснай білоруський мове лінгвістамі адзначаюцца два разуменні терміна сінтаксіс: 1) сінтаксіс як раздзел навукі пра мову (раздзел граматикі), 2) сінтаксіс як аб ект вивучення мови.
Міхневіч А.Я. падає така азначенне сінтаксісу Сінтаксіс - уласцівия пеўнай мове спосабами аб яднання форм слоў у словазлученні и оповіді, а таксамо простих сказаў у складания. Сінтаксісам називаюць и навука аб адзінках маўлення, заканамернасцях іх утварення и функцияніравання [19, с. 484]
Сінтаксіс як раздзел навукі пра мову вивучае сінтаксічния канструкциі, заканамернасці и спосабами іх утварення, магчимасці спалучення и функциянавання ў тексце.
Сінтаксіс? гета сфера граматичнай Будова мови, якая ахоплівае заканамернасці спалучення слоў у розповіді. Слова i оповідь - узаемаабумоўления адзінкі, i таму апісанне семантичних падстаў сінтаксічних «правіл» звязана з неабходнасцю распрацоўкі питанняў семантикі слова [ 7 , с.318].
Сінтаксіс вельмі Цесна звязана з марфалогіяй. Гетая сувязь праяўляецца ў критим, што СЛОВА виконваюць функция членаў оповіді. Як адзначае рускі даследчик Чумак Л.М. Синтаксис ... вивчає граматичні форми узяті, не в ізольованому вигляді, не в статичному стані, а в плані їх функціонування в зв'язного мовлення тобто в динаміці [ 27 , с.5].
Калі разглядаць вань месца раздзелу Сінтаксіс у сістеме сучаснай білоруський мови, можна адзначиць, што ен Займаюсь центральнае месца ў граматичнай сістеме мови, бо менавіта сінтаксісу наўмисна належаць тия моўния адзінкі, якія непасредна служаць для зносін людзей и непасредна суадносяць зносіни з пеўним часавим планам.
Асноўнай адзінкай на ўзроўні мікрасінтаксісу (Які даследуе ізалявания аўтаномния виказванні) лінгвістамі називаецца оповідь (виказванне), а на ўзроўні макрасінтаксісу (аб ект якога - вусния и пі...
