ся павіннасці - паншчина ці аброк и інш. ЗахоСћвалася сільська абшчина, плиг викананні павіннасцяСћ уводзілася кругавая парука - багацейшия абшчиннікі виконвалі павіннасці за бідних.
В«Мясцовае палаженне для Мінскай, Гродзенскай, Віленскай и чатирох паветаСћ Віцебскай губерні В»крейди палі асаблівасці. Норми сялянскіх надзелаСћ НЕ визначаліся, за сялянамі захоСћваліся присядзібния и палявия надзели, якімі яни каристаліся да 1861 Адрезкі дапускаліся, калі Сћ памешчика заставали менше 1/3 часткі Зручне зямель. Альо и сялянскі надзел Нельга було паменшиць больш як на +1/6. Панскія ляси заставаліся виключна Сћ распарадженні памешчика, захоСћвалася сервітутнае права. У викананні павіннасцяСћ дзейнічала асабістая адказнасць селяніна.
Дадатковия правіли - яшче адна група дакументаСћ, якаючи адносіліся да асобних груп пригоннага насельніцтва.
Сяляне засталіся незадаволения такий свабодай. Яни НЕ падпарадкоСћваліся загидила мясцових залагодить, адмаСћляліся адбиваць паншчину и виконваць павіннасці, адмаСћляліся падпісваць устаСћния грамат.
Усяго на Беларусі толькі Сћ 1862 адбилося вище названих 150 сялянскіх виступленняСћ. У 1863 сялянскі рух пашириСћся и супаСћ па годині з нациянальна-визваленчим паСћстаннем пад кіраСћніцтвам К. КаліноСћскага. Апошняя акалічнасць вимусіла Сћрад пайсці на значнії Сћступкі. Так, з 1 травня 1863 часоваабавязанае становішча сялян Мінскай, Віленскай, Гродзенскай и часткова Віцебскай губерняСћ адмянялася, яни станавіліся Сћладальнікамі сваіх надзелаСћ.
З 1 студзеня 1864 у астатніх Павєтьє Віцебскай и МагілеСћскай губерняСћ праводзілася така ж працедура. Значний змяншаліся викупния плацяжи, а 9 красавіка 1863 Билі створани камісіі для праверкі памераСћ сялянскіх надзелаСћ. Зямля атрималі больш за 20 тис. абеззямелених двароСћ, іншим вярнулі адрезкі. Хутка було завершуємо Складання викупних актаСћ. Гетия палегкі билі ініциявани Віленскім генерал-губернатарам М.М. МураСћевим, Які кіраваСћ падаСћленнем паСћстання 1863 Альо так паСћстання МураСћеСћ биСћ прихільнікам жорскай палітикі Сћ адносінах да сялян, І толькі неабходнасць недапусціць злучення нациянальна-визваленчага и сялянскага Руху примусіла яго пайсці на Сћступкі сялянам.
пасли 1863 перагледзелі землеСћпарадкаванне и дзяржаСћних сялян (20% сельскага насельніцтва Беларусі). З 16 травня 1867 яни адразу пераводзіліся з аброку на викуп зямлі и станавіліся приватнимі Сћладальнікамі зямельних надзелаСћ.
Такім чинам, на Беларусі адмена пригонніцтва крейди палі асаблівасці. Так, памери сялянскіх надзелаСћ билі вишейшимі, чим па Расіі. Билі зменшани викупния суми. Альо захоСћвалася памешчицкае землеСћладанне - у памешчикаСћ знаходзілася больш палового лепшай зямлі, а каля 40% сялян билі малазямельнимі. Захаваліся сервітути, цераспалосіца и абшчиннае землекаристанне ва Сћсходняй частци Беларусі. Сяляне атрималі асабістия и маемасния праві, саслоСћнае самакіраванне. БиСћ створани ринак рабочай сіли Сћ прамисловасці и сельскай гаспадарци.
Альо калі адмена пригонніцтва прайшло на больш сприяльних Умова, то буржуазния реформи 60-70-х рр.. на Беларусі мелі значнії абмежаванні.
Так, на Беларусі наогул НЕ була праведзена земська реформа, якаючи Сћводзіла органи самакіравання, вибарния пекло усіх саслоСћяСћ губернскія и павятовия сходи (Гаспадарчия органи) i Сћправи (виканаСћчия органи). Яни займаліся справамі мясцовай гаспадаркі, ахів здароСћ'я, адукациі, добраСћпарадкавання и дабрачиннасці. Вибарчая сістема будавалася па принципе маемаснага цензу, таму Сћ сходах и Сћправах була значная перавага дваран. На Беларусі пераважала апалячанае дваранства, апазіцийнае царскаму Сћраду. Таму Сћ білоруських губерній реформа була праведзена толькі Сћ 1911 з вялікімі абмежаваннямі для каталіцкага дваранства.
Гарадская реформа 1870 (Праведзена на Беларусі Сћ 1876 р.) крейди Мета упарадкаваць кіраванне гарадамі. Ствараліся органи кіравання - гарадскія думи и Сћправи. На чале Сћправи стаяСћ гарадскі Головата, ен адначасова з'яСћляСћся и старшиня гарадской думи. Вибари праходзілі на Аснова маемаснага цензу. Вибарчим прав каристаліся толькі плацельшчикі гарадскіх падаткаСћ. У білоруських Гарад, дзе большасць насельніцтва складалі В«іншаверциВ» - яСћреі, билі Сћведзени абмежаванні для гета категориі Гараджаєв. Спачатку яни мелі права займаць 1/3 частко месцаСћ у органах гарадскога самакіравання, а Сћ виніку конрреформи - па Новам Гарадавому палаженню 1892 - Толькі 1/10 частко месцев.
У распарадженні гарадскіх дум І СћпраСћ билі питанні развіцця прамисловасці І Гандль; арганізациі адукациі и медицинскага абслугоСћвання; утримання пажарнай ахів, паліциі и казармаСћ. Думи и Сћправи НЕ мелі органаСћ виканаСћчай залагодить и падпарадкоСћваліся губернатарам и міністру Сћнутраних спраСћ.
У виніку судовай реформи 1864 (На Беларусі пача Сћ 1872 р.) ліквідаваліся саслоСћния суди; утвараліся акруговия суди и судовия палати; суд...
