ся, аб чим сведчиць Заява пра адсутнасць запасаў у казенних складах и ў приватних асобі, падпісаная А. Буйніцкім: Пастанова Барисаўскай павятовай камісіі другог аддзела паліциі пекло 24 ліпеня ў маёнтках Ваўшчизна и Слабада прачитана, но ні жита, аніякай мукі ў свірнах казенних и сялянскіх няма, бо ўсё, што було назапашана, канфіскавана и дастаўлена ў Вярхоўную стаўку яснавяльможнага імператара Франциі ў Глибокім, а зараз Самі засталіся без харчавання да новаго ўраджаю.
ліпеня сярод французскіх військ у Глибокім назіралася незвичайнае ажиўленне. Разведчикі 1-й рускай арміі, якія вялі назіранне за наваколлямі Глибокага, що не маглі зразумець, у чим тут справа. І толькі ў 2-й Палов дня, калі вялікія павозкі, у якія було запрежана па 8-10 коней, на Докшици, разведчикі з больш блізкай адлегласці ўстанавілі, што гета була цяжкая артилерия, якую Напалеон чакаў некалькі дзён и якую термінова накіраваў пад Віцебск. Сам імператар виступіў з Глибокага ў ноч на 24 ліпеня, пакінуўши тут гарнізон, большасць якога була размешчана ў Беразвеччи, шпіталь и склади. Гарнізон ніс варту на дарога, биў прамежкавих етапам на шляху зносін Напалеон з імперияй, па якім рухаліся курей єри імператара.
З набліженнем напалеонаўскіх військ насельніцтва пакідала дами и ў Некатор месцев усімі вёскамі Ішло ў ляси. Супраціўленне сялянства стварила вялікія цяжкасці для забяспчення французскай арміі фуражем и харчаваннем. Сяляне спинілі виплату падаткаў, и акупанти абкладалі падаткамі сваіх памагатих - памешчикаў, но и тия таксамо адмаўляліся ўносіць іх. Так, 5жніўня 1812 зборшчик падаткаў Григаровіч рапартаваў падкамісару докшицкага кантону аб критим, што глибоцкі памешчик Буйніцкі адмовіўся плаціць падаткі. Пра баявия дзеянні на териториі Глибоччини и пра шматлікія страти з боці французаў сведчиць шераг масавих пахаванняў на териториі Раена. У годину Айчиннай Вайни французскія акупанти на териториі білоруських губерняў сфарміравалі з рекрутаў 5 пяхотних і 4 уланскія палкі. З Дзісенскага Павєтьє, у критим ліку з Глибоччини, рекрути ўвайшлі ў склад двох палкоў: 22-га пяхотнага са штаб-кватерай у Мінску (камандзір - граф Станіслаў Чапскі) i 18-га ўланскага, Які размяшчаўся ў Нясвіжи, пад камандаваннем графа Караль Пшаздзецкага. Гетия часці, сфарміравания толькі ў кастричніку, у баявих дзеяннях на французскім баку ўдзельнічалі мала. Яни дайшлі да Парижа з решткамі разбітай арміі Банапарта. Аляксандр І НЕ знайшоў дзеянні мясцових рекрутаў кримінальнимі. Гетия палкі билі накіравани ў Польшчу для прадаўження ваеннай служби, но ўжо царскай, пад камандаваннем нашчадка расійскага прастола цесаревіча Канстанціна. Паслися заканчення ваеннай служби ўлани и Салдана вярнуліся дадому.
Визваленне Глибокага пекло французскіх військ можна аднесці да канца кастричніка - першай декади Лістапада 1812 Паводле звестак глибоцкага краязнаўца А.А. Сабалеўскага, напяредадні визвалення ў Беразвеччи, дзе стаяў гарнізон неприяцеля, толькі для яго патреб дзейнічала хлебапекарня, дзе працавалі мясцлвия жихари. У пеўни годину, призначани да аступлення французаў, хлебапёкі Беразвечча пригатавалі хле, дадаўши ў цеста непагашаную Вапно. Большасць салдат памерла, а астатнія пахавалі сваіх паплечнікаў урочишчи Барок на Беразі Возера Мушкат и кінуліся наўцёкі з Беразвечча. Яшче и цяпер плиг дарозе на вёску Забелло захавал французька магіла (валатоўка). Паслися адиходу французскіх військ Глибокае застали разбураним и разрабаваним. І ў мястечку, и ў навакольних вёсках усьо коні билі реквізавани, живёла знішчана, пасяўния полишаючи пасли Вайни скараціліся больш чим удвая.
Лістапада 1830 ў Варшаві ўспихнула паўстанне супраць царизму. Виступленні, падрихтавания тайнимі арганізациямі шляхти, якаючи була незадаволена падзелам Речи Паспалітай, пачаліся ў Варшаві ў канц Лістапада 1830 и Хутка ахапілі територию Польшчи, Беларусі и Літви. Та сакавіка 1831 хваляванні дасягнулі Дзісенскага Павєтьє. Центрам ваенних фарміраванняў паўстанцаў стала мястечка Лужкі, дзе 13 красавіка Сабран больш за 50 памешчикаў, якія падтрималі паўстанне. Яни склалі акт канфедирациі (текст биў напісани ксяндзом піяраў мясцовага кляштара Адам Татур), далі клятву на агульнае виступ для ўзнаўлення Польскай дзяржави ў межах 1772 и ўтварилі Урадави камітет, старшинёй якога биў памешчик з Пліси Рамуальд Падпіпента. Для грамадзянскага кіравання Павєтьє паўстанци призначилі камендантаў и камісараў. Галоўним начальнікам війська абралі падпалкоўніка ў адстаўци Валенція Брахоцкага з Глибокага. У Глибокім ваенним кіраўніком паўстанцкага камітета биў призначани Ігнат Корсак.
Прадпісаннем Урадавага камітета пекло 14 красавіка визначалася, каб шкірних памешчик на другі дзень сам з явіўся на кані ў Лужкі са зброяй, привёз з сабой з 7 ревізскіх душ аднаго чалавека ўзростам пекло 18 да 40 гадоў, апранутага, з двухтиднёвим правіянтам. Вялікую дапамогу ў фарміраванні війська...
