и што горшае застали ззаді. Стратегічния паследства рускай Барадзінскай перамогі адбіліся Перш за Сћсе Сћ критим, што наступ ворага на Расєю стала видихацца и спинілася без надзеі на аднаСћленне, таму што Таруціна и Малоярославець билі Прама и непазбежним наступствам Барадзіна Цвердае захаванне рускіх пазіций да канца баявога дня було злавесним прадвесцем для агресііра . Барадзіно зрабіла магчимим пераможни пераход да контрнаступ.
(13) верасня 1812 па загадзе Кутузава сабраліся камандуючия буйнимі часткамі, генерали рускай арміі. КутузаСћ, Які страціСћ у баях вачей, здзіСћлялі палею Храбрасць самогу Суворава, герой Ізмаіла, міг, зразумела, пагарджаць гнюсния інсінуациі сваіх ворагаСћ накшталт нячистага на руку Беннигсена, дакаралі, за спіной, вядома, старога галоСћнакамандуючага Сћ недахопе смеласці. Альо ж и такія аддания яму людзі, як ДахтуроСћ, УвараСћ, Коновніцин таксамо виказваліся за рашенне Даць неприяцелю нову бітву. КутузаСћ, вядома, ведаСћ, што НЕ толькі ненавідзіць яго цар скаристаецца здачай Масква, каб зваліць усю, віну на Кутузава, альо што и многія беззапаветна яму Верація. Могуць пахіснуцца. І для таго, каб сказаць словами, якія ен прамовіСћ да канца натішиться, неабходна було мужнасць, значний большай, чим стаяць Перад неприяцельскімі кулямі и чим штурмаваць Ізмаіл. "Дакуль будз існаваць війська І знаходзіцца Сћ таборі пяречиць неприяцелю, та тих часоСћ захавать надзо шчасна скончиць Вайн," пра калі знішчицца армія, загінуць Масква и Расія ". Так галасавання впоратися не дайшла. КутузаСћ устаСћ и абвясціСћ: "Я загадваю адступленне уладай, данною мені васпанам и БацькаСћшчинай". Ен зрабіСћ тое, што лічиСћ сваім святим, абавязкам. Ен приступіСћ да ажиццяСћлення інший часткі палею заспівала абдуманай праграма: так Сћводу арміі пекло Масква. p align="justify"> Толькі тия, хто нічога не розум Сћ натури гетага рускаго героя, могуць дзівіцца таму, што КутузаСћ Сћ ноч на 2 верасня, апошнюю ноч Перад пакіданнем Масква супротивнику, що не спаСћ и вияСћляСћ прикмети цяжкага хвалявання и пакути. Ад'ютант чулі ноччу плач. На ваенним савеце ен сказаСћ: "Ви баіцеся адступлення праз Масква, а я гляджу на гета як на провід, бо гета Рату війська. Напалеон, як бурхливі патока, Які ми яшче НЕ можам засталісяновіть. Масква будз губкай, якаючи яго всмокче "18. У гетих словах ЄП не развіСћ Сћсей палею глибокай, пленнай, виратавальнай думкі аб грозовим контрнаступ, якое скіне агресара з яго військам Сћ прірву. І хоць ен цверда ведаСћ, што сапраСћдная вайну паміж Расіяй и агресарам - така вайну, якаючи лагічна павінна скончицца ваенним паразай и палітичнай гібеллю Напалеон, - яшче толькі пачинаецца, ен, рускі патриет, видатна разумеючи стратегічную, палітичную, льно неабходнасць таго, што ен толькі што зрабіСћ у Філях, мучиСћся и не міг адразу привикнуць да думкі аб страції Масква. 2 Верасень руская армія прайшла праз Масква и стала пекло яе видаляцца ва Сћсходнім кірунку - па Разанскай (спачатку)...
