ніп у гетим невялікім па Памер вершиться Малю гетих з яў, альо ми добра відаємо, што без гетага НЕ можа Биць працягу роду и шчаслівага шлюбу.
Такім чинам, треба сказаць, што праблєми НЕ нова: Ен и Яна ... Альо пісьменніку ўдалося паказаць яе праз характар ??сваіх герояў у нациянальним зрезе, и ўжо гета - адметна.
В. Шніп здолеў перадаць праўду чалавечага серца, праўду людскіх пераживаніяў. Творити Найбільший хвалююць ліризмам, паезіяй юнацтва, непакорнай пригажосцю Кахане. Аўтар виказаў ў сваіх творах свае Кахане и свій вялікі чалавечи біль. Перад намі? усьо стадиі гетага глибокага и трапяткога пачуцця. І дерло радасць пекло нарадження Кахане, калі ўсе вакол іначицца, афарбоўваецца ў нейкае Нова, вяселкава - шматфарбнае святло, перамяжаецца то сумам, то болем, то шчимлівай, нязвиклай пяшчотаю и цяплом и хмеліць, приемна? салодка хмеліць галавіт. Усе жицце цяпер робіцца адним невимоўним, зачараваним сном, яно и вабіць и туманіць, як легка ЗАВі.
2. ЖАНРАВИЯ АДМЕТНАСЦІ ПАЕЗІІ ВІКТАРА ШНІПА
Балада - даўні и адметни жанр літаратурнай творчасці, Які травні надзвичай багатия традициі ў нациянальнай паезіі. Актиўна гети жанр развіваўся на працягу XX стагоддзя, пачинаючи пекло годині нарадження яго класічних узораў и заканчваючи видатнимі творамі наших сучаснікаў. Майстрамі білоруський Балад лічацда Аркадзь Куляшоў, Пятра Броўка, Максім Танк ... Ярка естетичнай з Явай Сталі Балад Уладзіміра Караткевіча (Балада пра Невядомага, Першага, Балада пра паўстанца Ваўкалаку, Балада аб триццаць дерло сяребраніку и інш.). Пабачилі світло унікальния кнігі Віча славянскіх балад Янкі Сіпакова и Балад Вайни и міру Алега Лойкі. I вось у пералік Найбільший прикметних набиткаў сучаснай білоруський баладистикі несумненна варта ўключиць паетични зборнік Віктара Шніпа Балада камянеў, Які цудоўна засведчиў слушнасць меркаванняў, прагнозаў I. Штейнера: баладності гістория Радзіми - сама ўзнеслая и паетичная, якая Не зможу нікога пакінуць абиякавим. ЦІ НЕ таму гетая жанравая разнавіднасць травні виразния перспективи [7, с. 123]. Перспективи баладнага жанру акурат и завабілі В. Шніпа. Адзін з дерло рецензентаў кнігі Балада камянеу критик I. Шаўлякова мяркуе, што хтосьці сення можа падзівіцца самому факту існавання Балад як жанру найноўшай літаратури, и залічвае В. Шніпа да аўтараў, якія НЕ ўмеюць НЕ пісаць Балад [19, с. 7]. Такі вялікі корпус баладності текстаў у яго творчасці педзаконвае, што баладності форма паетичнага подумки, нягледзячи на яе традицийнасць, що не вичарпала сябе, праяўляецца ў разнастайних сюжетах и ??вобразе, да таго ж полонених абнаўляецца, набиваючи сучаснае привабнае аблічча.
Віктар Шніп пачаў ствараць Балад параўнальна даўно. Балада пра Кавальо ўвайшла ў яго кніжку Поиск радасці (1987), Балад ўключаліся Пает у зборнікі Шлях вітрі (1990) i На рештках Храму (1994). Адчуванне магчимасцей жанру ўзмацнялася. Баладності творчасць захапіла Паета настолькі, што ен пачаў працаваць у гетим кірунку метанакіравана и актиўна.
Напачатку Пает ариентаваўся на народну Баладі, творча засвойваў яе вопит. У Аснова яго Балад пра Кавальо ляжиць легендарні сюжет, Які нагадвае казку. Тут у ідейним плані супрацьпастаўляюцца два пачаткі - ваяўнічи и мірни, увасобления праз антитезу меч - плуг. Князь прагнем ўзвишення и слави, таму загадвае Кавальо викаваць цуда...
