ае апісанне ЦІ сціслае апавяданне: І нажом зразалі, и дратамі вязалі, а ен не плачучи, а па падлозе підскакуючи (венік); Ідзе старчик, нясе стаўчик: і кіпіць, и варицца, и далоў НЕ валіцца (Люлюков).
Змест загадкі, як правіла, «апранаецца» ў вобразе, у пераважнай большасці метафарични. Няма загадак створана на адной метафари: Шчука лінява ўвесь ліс паклала; ліс павяў - горад стаў (каса); Два галубкі па падзямеллю лятаюць (лемяхі). Няредка загадка НЕ ??абмяжоўваецца адной метафарай, и ми сустракаем целую групу метафаричних вобразаўЮ за якімі ўтойваецца шераг неназваний прадметаў: Маці з локацій, бацька з садіння, а дзеці па пальцю (граблі) 4 Сам я тонак, як паясок, у мяне востранькі насок; як вийду на поле ваяваці проціў високанькіх панічоў у злаце: яни мяне паясаюць, а травні востранькія зубкі іх усіх перакусаюць (серп).
Чи не заўседи ў загадках присутнічае метафарични вобразе. Сустракаюцца розчини апісальнага характар, у якіх виразна падаюцца толькі знешнія Риси прадмета: Скробов, Скробов и пад припечак ліг (венік); Травні Чатир нагі, а не звер (стіл).
Канкретнасць зместу загадак надзвичай узмацняла викаристанне ўласних імен, прозвішчаў, геаграфічних назваў. Яни адигривалі саму розное ролю: у адних випадкі уживаліся дзеля рифми: Стаіць Анохов у сініх штанох (вілкі); Вісім братоў Кандратоў, два браценнікі Амілляни ди дзве сястри Улля (сані); Спінка и лаўка, дзве Пелагейкі и пяць братоў Панкратоў (сані), у другіх - самімі іменамі ЦІ прозвішчамі даваўся празристи натяк на загадваеми прадмет: Біўся Глінскі з панам Галубінскім, а без Салівона впорався няма (гаршчок, апалонік, сіль); у астатняй групе ўживанне ўласних імен растлумачиць цяжка: Дзве Гапкі, треці Гапон (дзве лаўкі и стіл); Есць у маткі дзве дачкі Мар'і и син Гапон (хата, лаўкі, палиць для спання); Па хаце сухі Васілька підскакуючи (венік).
Вялікую ролю іграе ў многіх загадках гукави вобразе. Праз сістему алітераций и асанансаў ствараецца вобразнае гукаперайманне, якое даволі дакладна перадае ритміку тієї або іншай сельскагаспадарчай або хатняй роботи селяніна: Ляцяць гускі, дубовия наскі и кричаць: «То ти, то, я; то ти, то я «(ЦАПи); Ляцяць гускі, дубовия наскі и гавораць: «Те-та ми, то-та ми!» (Малацьба)
Блізка да загадак, пабудаваних на гукапераймальних вобразе, стаяць загадкі, у якіх викаристани Знарок, штучна придумания (для приватнага ўжитку) незразумелия словами - абракадабри з Мета Надання загадци таямнічага Сенсит и ўскладнення яе разгадкі: Сітуліци, мітуліци , ні сяла, ні вуліци (вулей); Стаіць турица, а ў турици - махання, а ў махані - жук, а ў жука - вада (гаршчок з вадою ў печи); Шинкі-бринкі на дзве палавінкі (резгіни); Дубовия Дубас, чирвония Дубас, пасярод тирунька (бочка, абручи, дно).
Нешматлікай, альо цікавай групай у беларускім фальклори прадстаўлени загадкі-питанні: Што гариць без полум'я? (Сонца); Што бяжиць без занадилися (вада); Што без вади плаває? (Воблака); Хто Малю без рукі? (Мароз); Што зімою Камла чадові расце? (Лядзяш).
Так гета жа групи адносяцца жартоўния загадкі з каверзнимі питаннямі, якія патрабуюць для разгадкі кемлівасці и винаходлівасці: За чим ядуць? (За сталом); На што Каню хамут кладуць? (На шию); Які ў Вадза камінь? (Мокрі); пад Які кущ садзіцца заєць, калі ідзе дождж? (Пад мокрі); Без чаго хати не пабудуеш? (Без стуку). ...
