йми, сенати , "уряди", дзяржаСћния пячаткі; 5) дзяржави будуць захоСћваць палю теритарияльную целаснасць и недатикальнасць; 6) дазваляецца неабмежаванае пасяленне жихароСћ дзяржави як у Польшчи, так и Сћ ВКЛ, альо Пасадена Сћ кожнай дзяржаве будуць займацца толькі "мясцовия".
У палю Чарга делегати з Польшчи виставілі Сћмови, каб Польскае каралеСћства и ВКЛ складалі адно непадзельнае ціла з Караль польскім на чале. Умів билі ганебния, и паводзіни палякаСћ билі ганарлівия и зневажальния. p align="justify"> Делегати пекло ВКЛ, що не сустреСћши з боці палякаСћ узаемапаразумення, ад'ехалі з сейму. Гета виклікала абуренне палякаСћ, и яни патрабавалі ад Караль: 1) скасаваць усьо папяреднія привілеі, дадзения ВКЛ и яго шляхце, 2) абвясціць каралеСћскім указам далученне Падляшша, Валині, Падоліі да Польшчи; 3) схіліць на бік Полипчи кримскіх татар, каб княства НЕ змагло абаперціся на іх у барацьбе за палю незалежнасць.Жигімонт II АСћгуст пагадзіСћся з гетим. ПачаСћ ажиццяСћляцца план расчлянення и анексіі асобних частак ВКЛ. p align="justify"> сакавіка 1569 кароль абвясціСћ аб далученні да Польшчи Падляшша и загадаСћ падляшскім пасли присягнуць Польшчи пад пагрозай пазбаСћлення Пасад и привілеяСћ. 15 травня була абвешчана анексія Валині. Альо валинскія пасли НЕ паехалі Сћ Люблін. Тади кароль паабяцаСћ пазбавіць іх маенткаСћ и пагражаСћ вигнали. Пад страхам розправи приехалі Сћ Люблін и присягнулі на вернасць Польшчи Князі Астрожскі, Чартарийскі, Збаражскі и іншия сенатари и пасла Валині. Такім жа чинам билі далучани да Польшчи Падолія (БрацлаСћскае ваяводства) i КіеСћшчина. p align="justify"> У складзе ВКЛ засталіся Літва и Білорусь. Пад пагрозай далучення іх да Польшчи асобнимі ваяводствамі пасли ВКЛ вярнуліся Сћ Люблін. Спачатку яни імкнуліся даказаць незаконнасць анексіі часткі ВКЛ Польшчай. Альо Сћрешце сенатари и пасла ВКЛ вимушани билі здацца. 28 червеня 1569, у дзень падпісання уніі, виступіСћ Хадкевіч, староста жмудскі. Ен прасіСћ Караль зберагчи привілеі Вялікага княства ЛітоСћскага и НЕ рабіць яму криСћди. Плиг гетих словах усьо літоСћска-Беларускія пасли и сенатари Сталі на калені. Кароль у адказ запеСћніСћ, што унія паслужиць на карисць ВКЛ, а Сћ далейшим яе можна будз падправіць. p align="justify"> ліпеня 1569 адбилася присяга на унію. Згодна з Люблінскай уніяй, ВКЛ и Польшча злучаліся Сћ адзін дзяржаСћни арганізм - Реч Паспалітую на чале з адним вибарним валадаром з титулам "кароль польскі и вялікі князь літоСћскі, рускі, прускі, мазавецкі, жамойцкі, кіеСћскі, валинскі, падляшскі, ліфляндскі". Абранне павінна було адбивацца Сћ Варшаві, а каранация - у Кракаве. Абранне вялікага князя літоСћскага спинялася, хаця титул "вялікі князь літоСћскі и рускі" і назва "Вялікае княства ЛітоСћскае" захоСћваліся. Було скасавана таксамо и спадчиннае права вялікага князя літоСћскага на княства, яно перадавалася Польшчи. Асобни сейм ВКЛ скасоСћваСћся. Агульния сейми павінни билі склікацца толькі Сћ Польшчи. Унія абвясціла Сћвядзенне адзінай Манет, и дазвол усім жихарам дзяржави набиваць маенткі, зямля Сћ будь частци Речи Паспалітай. Павінна була стація агульнай и знешняя палітика. Заключания ранєй дагавори трацілі юридичную сілу, калі яни супяречилі інтаресам Речи Паспалітай. br/>
вань 17
Рефармация - гета широкі грамадска-палітични рух у Заходняй ЕСћропе XVI ст., Які меСћ антифеадальную и гуманістичную накіраванасць, биСћ скіравани супраць каталіцкай царкви. ГалоСћнимі яго ідеелагамі билі Я. Гус, М. Лютер, Ж. Кальвін, А. Цвінглі и інш. Адзінай криніцай віри яни лічилі Святе пісанне, Акрам таго яни патрабавалі секуляризациі царкоСћнай маемасці. Рефармация Знайшла адпюстраванне Сћ пратестантизме, Які меСћ наступния агульния принципи: аСћтаритет Бібліі, права Сћсіх веруючих звярнуцца да Бога без пасредніка (царкви), виратаванне асабістай віра. p align="justify"> Рефармация на Беларусі стала састаСћной часткай еСћрапейскай Рефармациі и Сћсприняла больш за Сћсе кальвінізм и антитринітаризм (ариянства). Сацияльнай апорай кальвінізму була Знац, апазіцийная шляхта и мяшчанства. Найбільший значнимі распаСћсюджвальнікамі Рефармациі на Беларусі Сталі Радзівіли, Валовічи, Сапегі, Кішкі, Хадкевічи. p align="justify"> Пратестантизм привеСћ да буйнага Сћсплеску развіцця культури. У канц XVI ст. з'явілася шмат ариянскіх шкіл у ІСћі, Слуцьку, Кейданах, билі заснавани друкарні Сћ Нясвіжи, Бяресці, Лоску. Патриятичния памфлети прадстаСћніка дробнай шляхти В. Цяпінскага адзначалі неабходнасць асветніцкага супрацьстаяння паланізациі. Атримала распаСћсюджванне перакладная и іншая літаратура. Увогуле, Рефармация Сћ ВКЛ насіла шляхецка-магнацкі характар, так у Соймі ВКЛ засядалі Сћ 1569 15 сенатараСћ-пратестантаСћ, 2 каталікі, 5 праваслаСћних, а Сћ 1580 - 13 пратестантаСћ, 6 каталікоСћ, 4 праваслаСћних. Рефармацийни рух дапамог развіццю талерантнасці (верацярпімасці) Сћ ВКЛ, и Гарадзельскі сойм 1568 ураСћнаваСћ у правах усю...
