>
Другий фундацияй Корсака биў парафіяльни касцёл. [Гл. дадатак ІІ, малюнкі 7 - 18] Зрабіўши ў +1639 Годзе запіс на кляштар айцоў-кармелітаў, Корсак іх абавязаў, каб свецкага святара ўтримоўвалі для адміністравання [парафіі], а ен травні Биць ва ўсім айцам subjectus (падпарадкаваним) и не можа сабе ўзурпаваць nomen parochi, и призначаю яму забеспяченне: 200 коп (грошаў) літоўскіх, а таксамо харчавання (жита - 12 бочак, соладу - 7, ячменю - 1, пшаніци - 1? і аўса - 7), што павінни кармеліти босі яму даваць. Таку саму ўмову фундатар паўтарае ў тисячі шістсот сорок дві Годзе, што павінни кармеліти свецкага святара ... грашима, збожжам и іншимі прадуктамі забяспечваць ... А каб НЕ ЗДАВАЙСЯ, што глибоцкі плябан корміцца ??з рук кармелітаў, каб пазбегнуць спречак, плябанію Фунда, ... касцёл и житло для ксяндза абавязани прадставіць НЕ пазней, чим праз паўтара гади. Для касцёла и плябана завяшчаю Залісся (інакш званае Дзмітраўшчина), г.зн. двір з сядзібнимі пабудовамі и гумнамі, адмераўши справядліва 21 валок з усімі падданимі, іх зямлёй, павіннасцямі, ... азёрамі, рекамі ў критим іменічу (маёнтачку) Залісся. За гета, за травню душу perpetuis temporibus у шкірно тидзень штодзённа павінна адпраўляцца Імша святая. Аднако неўзабаве з-за praevalente interpositionе (вельмі моцнага ўмяшальніцтва) тагачаснага віленскага біскупа Абрагама Війни, якому НЕ здал гета за слушнае, каб айци плябани, якія праживалі плиг глибоцкім касцёле, пад уладай кармелітаў мелі Биць и з іх рук victum et amictum (їжаку и адзенне) атримліваць, - Корсак у тієї сами рік визваляе кармелітаў, in puncto konserwowania przez nich plebana, г.зн. пекло забеспячення яго правізіяй, и зноў бяре на сябе абавязак за термін паўтара року пабудаваць касцёл. 16 красавіка 1643 Корсак кажа, каб яго мізернае и плюгавае ціла без усялякіх циримоній пахаваць у критим драўляним Глибоцкім касцёле, Які пабудаваў. Гета распарадженне, як ужо відаємо, було змена; Корсак памёр у ліпені таго ж року и биў пахавани ў кармелітаў.
Захаваўся падрабязни акт інспекциі касцёла пекло 17 червеня 1654 року, усяго за некалькі тидняў Перад захопам Глибокага маскалямі. З таго акту винікае, што гети касцёл паставілі de nova radice (г.зн. наново, з падмуркаў) надзеления маёмасцю пекло Корсака кармеліти ў 1652 Годзе. Касцёл биў драўляним, у формі крижа, з двума вежамі, абширним хорам, з цаглянай падлогай, з 19 лавамі и 8 вокнамі; плиг ім знаходзілася званіца з двума невялікімі званамі. Касцёл стаяў на пагорку, Які ўзносіўся каля глибоцкага ринку и будинку пана Тишкевіча, полацкага суддзі. Інспекцийни акт таксамо падає нам важния дадзения аб парафіянах: Сем яў шляхти, якія праживаюць па суседству и de jure належаць да таго касцёла, налічваецца каля триццаці, якія, аднако, редка альбо и зусім НЕ маюць звичаю браци удзел у набаженствах, таму што з яўляюцца магнатамі и па большай частци маюць уласних святароў. Плябейскіх (каталіцкіх) сем яў у Горадзе Глибокім Сорак, усьо астатнія русіни грецкага абраду.
З акту відаць, што мяшчан-католікаў було ў тієї годину у Глибокім яшче няшмат. Зрешти, гета, відавочна, датичила толькі кармеліцкай часткі, бо, як убачим ніжей, зяновіцкая частко крейди ў тієї сами годину свій касцёл и ўласних парафіян.
Далею гістория касцёла хаваецца ў цемри зніклих дакументаў. Коратка ўзгадвае ксьондз Курчеўскі, што глибоцкі парафіяльни касцёл биў спалені ў годину нашесця Масква (1654) i потим зноў биў адбудавани драўляним. Безсумнівною, што тих пераробак и адбудоваў (падобна, як и ў кляштари кармелітаў) було некалькі.
Толькі з інвентара інший Палов XVІІІ стагоддзя даведваемся, што Перад +1764 рокам ксьондз Антоні Яшчолт пачаў будаваць ужо муравани касцёл, но дарабіў яго толькі да Ваконе и памёр. Будоўлю ж закончиў у тисяча сімсот вісімдесят-два Годзе яго наступнік, ксьондз Міхал Федаровіч. De nova radice пад титулам святий Трійці ўзведзени, касцёл меў дзве вежи з мансардай, галоўни алтар и дві бакавия вівтар, падлогу мураваную и склеп з 12 катакомбамі, Які цягнуўся пад усім касцёлам. Таксамо меўся вялікі дзвін, вагами як 8 камянёў ЦІ больш, сяредні камянёў - 2, Меншем - 1 камінь. Сігнатурка - фунтаў 17. Касцёл биў асвечани 11 ліпеня 1783 віленскім суфраганом Пётрам Тачилоўскім. Плиг плябаніі стала знаходзіўся так кликані шпіталь - притулак для некалькіх дзядоў и баб, а таксамо пляц з садам и агарод для ўжитку плябана и арганіста ў Памер 2 моргі и 25 прентаў.
Некалькі падрабязнасцяў Дада хроніка касцёла ў 1851 Годзе. З яе відаць, што касцёлу належаў фальварак Дзмітраўшчина, Які налічваў 149 душаў падданих, што касцёл меў дзве філіі (у мама и Дзмітраўшчине), и што ўжо больш за 200 гадоў прастаяў и зараз вельмі патрабуе рамонту ... Цяперашні виглядає: дзве вежи спераду, крития бляхай, з ґанку відаць кляштар, и касцёл кармелітаў, и мястечка, далей могілкі, на якіх касцёльчик.
