ди, Яна не памиляецца и тут: бо жицце Сћ сабе - гета НЕ толькі карисць, альо и зло. І паколькі Аніма хочай жицце - яна хочай дабра и зла. Таму з самаго пачатку смяротни змагає з деманічнимі інстинктамі В«[21, c. 277]. Для цені, гетак жа як для аніме, недастаткова, каб пра гетих паняццях ведалі. Нельга перажиць іх дзеянне, запазичваючи яе. p align="justify"> Аналізуючи вученне аб архетипах, прапанаванае калам Юнгом, немагчима абийсці Сћвагай яго Бачані
Архетипа Бога . Ми Сћжо згадвалі ва Сћводзінах, што архетип Бога згадваецца американскімі и айчинних даследнікамі гісториі псіхалогіі [19, 20, 13, 14], альо падрабязна НЕ разглядаецца. Больш за широкае да вивучення архетипа Бога падишла рускі філосаф-релігіязнаСћцаСћ кандидат філасофскіх навука А.В. Разанава [6, с. 41-43], навукови кіраСћнік Наша дипломнай ПРАЦІ, прафесар ІФТА І. Ігнацюк [4] и Сћкраінскі псіхолаг, доктар псіхалагічних навука, профемор Прикарпатського універсітета В.П. Москалець [5].
У сваіх творах Юнг піша, што чалавечая душа травні здольнасць да Сћсталявання кантакте з Богам. Такі кантакте вилучаецца з дапамогай вопиту, даследчик характаризуе як архетип Бога [4]. Американскія даследнікі Хьел и Зіглер Сћ палею табліци пра архетипи Юнга даюць яго визначення архетипа Бога як В«Канчатковай реалізациі псіхічнай дзейнасці, спраектаванай на знешні світлоВ», Які сімвалічна пазначаецца як Сонечна вачей [19, с. 201]. p align="justify"> Ідеі и духоСћния каштоСћнасці, якія Сћтримліваюць архетипи, прадстаСћления Сћ формі вобразаСћ, паслядоСћнасць знакаСћ и знаходзяцца Сћ несвядомай сфери Чалавек. Юнг визначиСћ, што Сћтриманне яго вобразаСћ ва Сћсіх асобі, якія генетична В«креСћнаВ» належаць да таго ці іншага грамадства, у асноСћним аднолькави. p align="justify"> Калі архетипи вічної, Сћсемагутния и визначаюць загадзя чалавечай дзейнасці, то можна зрабіць виснову аб критим, што ідея Бога Сћ тій ці іншай формі будз суправаджаць чалавецтва да Крайняй яго диханням, бо Чалавек травні молівість пераканацца Сћ присутнасці Творці . Так Юнг дае тлумаченне паходжання релігіі. p align="justify"> Сам вучони тлумачиСћ гета так, што з аднаго боці вучони-даследчик НЕ НЕ збіраСћ аргументаСћ на карисць існавання Бога ці на пяречанні Яго існаванне, альо як вучони-пчіхолого и лікарські-псіхіятр ен займаецца аналізам релігійнага вопиту и пераживанняСћ сваіх пациентаСћ и роли гетих пераживанняСћ Сћ працесе развіцця або лячення асобі.
Падагульняючи вученне Юнга аб архетипах наогул можна сказаць совами прафесара Москальця, што В«сутнасць архетипаСћ зводзіцца да таго, што мозок Чалавек развіваСћся на працягу тисяч гадоСћ и СћтримоСћвае слбі ключавия духоСћния ціннності и ідейния дасягненні чалавецтва [5, с . 26]. НавукоСћци нейрахірургі сцвярджаюць, што Сћсе гетия дасягненні могуць замацавацца па структурна-функциянальних сувязях нейронаСћ и нейронавих комплексаСћ пераважна Сћ кари галаСћнога м...
