аахвотніцкія Народния дружини, бацькоўскія камітети ў школах, жаночия Савета и многія іншия грамадскія фарміраванні, дзейнасць якіх було напраўлена на забеспяченне жиццёва важливих патреб насельніцтва. Па сутнасці, органи грамадскай дзейнасці разглядалася ў теориі савецкага будаўніцтва як форма арганізацийна-масавай ПРАЦІ мясцових Саветаў І як самастойни інститут сациялістичнай демакратиі, Які забяспечвае масави ўдзел грамадзян у кіраванні дзяржаўнимі и грамадскімі справамі.
аднако, ужо ў пачатку 1990-их рр. дваістая природа Саветаў народних депутатаў стала трактавацца як праява слабасці [19, C.109]. Таму папулярнимі темамі Сталі размежаванне паўнамоцтваў паміж партийнимі органамі и Саветамі, з аднаго боці, и мясцовим самакіраваннем, и дзяржаўнай ўладай, з іншої. У гети годину Хутка набиўшия палю незалежнасць краіни билога СРСР Сталі на шлях рефармавання свае дзяржаўнай сістеми. Альо наперад аўтар забягаць НЕ будз, и цяпер пераходзім і розглянемо сітуациі з мясцовим самакіраваннем на териториі білоруський РСР.
У перияд знаходжання Республікі Білорусь у складзе СРСР ва ўсех адміністацийна-теритарияльних адзінках стваралісь мясцовия Савета депутатаў (абласния, м Мінска, раённия, гарадскія, раённия ў Гарад, пасялковия и сельскія), якія, у сваю Чаргях, стваралі сваі ваканаўчия камітети - виканаўчия и распарадчия органи. Іхнія паўнамоцтви билі размешчани ў Першів у СРСР законі аб гарадскіх, Раена и сельскіх Саветаў народних депутатаў БРСР, Які биў приняти 15 ліпеня 1971 Акрам ўласних паўнамоцтваў, яни регулявалі адносіни з грамадскімі органамі самакіравання. Згодна ім виканками Саветаў маглі збіраць сходи грамадзян, на якіх вибіраліся грамадскія камітети. Парадак стварення, права и абавязкі органаў грамадскай дзейнасці азначаліся: Палаженнем Презідиума Вярхоўнага Савета БССР пекло 1 верасня 1959 Аб агульних сходах грамадскіх сельскіх камітетаў, вулічних и квартальних камітетаў у селах, вёсках и пасёлках білоруський РСР и Рашеннямі виканкамаў Саветаў народних депутатаў аб правядзенні сходу грамадзян для фарміравання органаў грамадскай дзейнасці насельніцтва [20, C.34].
Практична ў многіх випадкі менавіта виканками Саветаў народних депутатаў ініцироўвалі и прималі рашенні аб стваренні тих ЦІ інших канкретних грамадскіх арганізаций. У випадкі самастойнай ініциятиви насельніцтва па стваренню падобних структур магли Биць гетимі ж виканкамамі па фармальним аснаванням НЕ падтримана и заблакавана. Акрам таго, менавіта виканками валодалі прав зацвярдження складу грамадскага камітета (вулічнага, сельскага ЦІ плиг ўстанове сацияльна-культурнага призначення) i яго регістрациі. У тия гади, як здавалася ранєй, згодна теориі сациялістичнага самакіравання, декларавалася Цесна сувязь мясцових органаў дзяржаўнай залагодить - Саветаў народних депутатаў и іх виканкамаў - з фарміраваннямі грамадзян па месцев жихарства. Так, статистичная дадзения за 1978 р паказваюць аб наяўнасці ў БССР вище названих 121 тис. Арганізаций грамадскай дзейнасці, у ПРАЦІ якіх удзельнічала 1500000. Чалавек [24, C.132].
змена ў мясцовим самакіраванні пачаліся з приняццем Канституциі БССР у красавіку 1978 Па Нова Канституциі ў артикуле 2 гаворицца:" Уся ўлада ў білоруський РСР належиць народу. Народ ажицяўляе дзяржаўную ўладу праз Савета народних депутатаў, якія складаюць палітичную Аснова білоруський РСР. Усе іншия дзяржаўния органи з яўляюцца падкантрольнимі и падсправаздачнимі Савета народних депупатаў. [12; 20, C.36] Таму, на наступния дві гади билі приняти Нови закони аб Савета, дзе многія палаженні аб мясцовим самакіраванні, якія ранєй присутнічалі ў Канституциі 1937 І Закону аб мясцовим самакіраванні на ўсіх узроўнях билі видалени.
До уводзінам Саветаў адносяцца кіраванне дзейнасцю ніжейстаячих органаў. У ПРАЦІ Саветаў народних депутатаў усех узроўняў у 1980 прималі ўдзел амаль 85 тис. Чалавек. [20, C.36]. Згодна Канституциі мясцовия Савета зацвярджалі мясцови бюджет, плани еканамічнага и сацияльнага развіцця, кіравалі падпарадкаванимі ім дзяржаўнимі органамі, прадприемствамі, установамі и арганізациямі. Акрам таго, Савета забяспечвалі викананне законаў, абарону дзяржаўнага и грамадскага парадку, і Право грамадзян. Виканаўча-распарадчимі органамі Саветаў народних депутатаў з яўляліся вибрания ІМІ виканаўчия камітети. Виканками мясцових Саветаў у свае ПРАЦІ кіраваліся рашеннямі Саветаў, іх вибраўших, а таксамо рашеннямі вишейстаячих органаў дзяржаўнай ўлади и кіравання. Акрам таго, у арт.131 Канституциі 1978 було замацавана пра органи грамадскага самакіравання, што мясцовия Савета народних депутатаў накіроўваюць працю взяти мясцових дабраахвотніцкіх устаноў и развіваюць грамадскую дзейнасць грамадзян [12].
Зліццё функції партийнага и дзяржаўнага апарата ярка деманстравала Канституция 1978 у свае знакамітим Шостя артикуле, дзе було замацавана, што вядучай и накіроўваючай...
