сілай савецкага грамадства, ядром яго палітичнай сістеми, дзяржаўних и грамадскіх арганізаций з яўляецца КПРС (КПБ) [12]. Як було сказана вишей, у 1979 - 1980 рр. билі приняти Нови закони аб дзейнасці Саветаў кожнага ўзроўня. Термін паўнамоцтваў Саветаў народних депутатаў зараз складаў 2,5 гади. Акрам таго билі приняти Нови закони аб вибарах депутатаў мясцових Саветаў, у 1979 з явіўся закон Аб парадку вяртання депутата мясцовага Савета народних депутатаў [20, C.36 - 37].
калі казаць у целим, то ў БССР працягваў існаваць меркаванне пра мясцовия органи ўлади як органаў дзяржаўнай залагодить и кіравання, и ўсе мясцовия Справи разглядаліся Як справи дзяржаўния. У сувязі з гетим центральная ўлада НЕ бачила для сябе якіх-небудзь абмежаванняў у регуляванні и кіраванні на месцев. Зніженне роли Саветаў як органаў залагодить працоўних, іх адиход пекло реальнага кіравання мясцовимі справамі знешне НЕ заўсёди билі бачни, так як афіцийная прапаганда ўсялякі раз маскіравала виракі сістеми, а сродкі масавай інфармациі знаходзіліся ў залежнасці ад партийних органаў, вядучия добраспланаваную прапаганду и кадравае адміністраванне [20 , C.37; 24, C.132].
аднако в сяредзіне 1980-их рр. пачаліся Перамам ў палітичним, еканамічнім и грамадскім жицці СРСР, якія билі звязана з перабудовай Гарбачова. Дзякуючи гетаму до пачатку 1990-их рр. у СРСР з явілася мажлівасць правядзення курсу на децентралізацию ўлади и развіццё реальнага мясцовага самакіравання. У кастричніку 1989 Вярхоўним Савета БССР билі ўнесени змяненні и дадаткі ў Канституцию БРСР, якія некалькі паднялі статус мясцових Саветаў депутатаў и значний - Вярхоўнага Савета БССР. Такім чинам існавала чатирохступенная сістема прадстаўнічаў (Вярхоўни Савета, абласни Савета, Раена (гарадскі) Савета, вяскови (сельскі) Савета депупатаў) i виканаўчай (Урад, абвикамками, райвикамками (гарвикамками), викамками вяскових (сельскіх) Саветаў депутатаў) залагодить, билі ўключани палаженні аб стваренні пастаянна дзейнуючих презідиўмаў Саветаў для перадачи ім пекло викамкамаў усей арганізацийнай роботи, паширення кантролю за виканаўчим апаратов. Акрам таго, биў змена арт.131 Канституциі пра грамадскія органи самакірававання - цяпер" мясцовия Савета народних депутатаў реалізоўваюць палю дзейнасць у цеснай сувязі з органамі грамадскага теритарияльнага самакіравання, грамадскімі арганізациямі и працоўнимі калективамі ... [12].
У красавіку 1990 уступіў у сілу закон" Аб агульних пачатках мясцовага самакіравання и меснай гаспадаркі ў СРСР. У законі меркавалася пашириць праві Саветаў першаснага ўзроўня (сельскіх, вяскових, гарадскіх) па робувань реалізациі на даннам узроўні іх асабістай кампетенциі. Упершиню ў заканадаўчим плані було пастаўлена робувань аб сістеме юридичних гарантій мясцовага самакіравання, уключая яго суднову абарону. Згодна закону було ўсталявана, што ўзровень мясцовага самакіравання пачинаецца там, дзе жихари здольни ўзаемадзейнічаць непасредна друг з другам и з органамі мясцовага самакіравання [2 ].
Мясцовия органи визначаліся ў законі не як органи дзяржаўнай залагодить и кіравання виконував і як органи мясцовай владнати. Яни ўжо роўна НЕ разглядаюцца як елементи централізаванай сістеми, забяспечваючи ў Першів Чаргях" цікаўнасці дзяржави на месцев, часцей адарваних пекло реальних патреб людзей. Мясцовия органи ў большай Ступені виступаюць як структури теритарияльних аб яднанняў грамадзян, якія дзейнічаюць у рамках закону и іх цікаўнасцяў. Дзяржаўная ўлада НЕ павінна була ўмешвацца непасредна ў мясцовае самакіраванне, но була абавязанна забяспечиць мажлівасці для яго функциянавання и развіцця. Згодна законом вимикали вертикальнае адміністратиўнае падпарадкаванне органаў залагодить рознага теритарияльнага ўзроўня, а ніжейшия теритарияльния ўзроўні органаў залагодить и кіравання надзяляліся максімальнимі кіраўнічнимі паўнамоцтвамі, адказнасцю и еканамічнимі ресурсамі [2].
Упершиню було усталявана, што еканамічную Аснова мясцових Саветаў Складанний камунальная ўласнасць, таксамо ўпершиню ў сістему мясцовага самакіравання билі ўключани органи теритарияльнага грамадскага самакіравання и іншия форми непасреднай демакратиі. Савета маглі самастойна распрацоўваць, зацвярджаць и виконваць бюджети сваіх територий. Акрам таго, толькі са Згоди мясцових Саветаў маглі вирашацца питанні стварення и реарганізациі еканамічних аб ектаў, а таксамо каристання природних ресурсаў [2].
Закон Аб агульних пачатках мясцовага самакіравання и меснай гаспадаркі ў СРСР не толькі па духу, но и па самій формі биў блізкі да еўрапейскага Подивившись на мясцовае самкіраванне и биў хутчей праграмним дакументам, чим нарматиўна-прававим актам прямога дзеяння. Ен усприняў многія ідеі принятай Савета Еўропи ў 1985 Еўрапейскай Хартиі аб мясцовим самaкіраванні. Закон биў ариентавани на паширенне паўнамоцтваў мясцових Саветаў, замаца...
