краіне беларусаСћ ", В. Вольскі знайшоСћ аригінальни прием, каб привабіць юного читача. УспомніСћ любоСћ да козак и прапанаваСћ дзецям адправіцца над роднаВ старонкай на незвичайним кіліме-самалеце, каб, па заходи неабходнасці, рабіць патребния припинкі Сћ критим ці іншим месцев, пераносячися и на шмат гадоСћ тому. "Палет скрозь стагоддзі "називаецца дерло Частка кнігі.
Нясецца, б вецер тієї, кілім-самалет над матухнай-Беларуссией, паступова скіроСћваючися на зніженне. Альо што гета? ПаСћсюдна, як кінуць вокам, пасуцца дзіСћния живели. НяСћжо зубри? АСћтар адразу паведамляе, што зубри Сћ далекія годинник жилі на Сћсей териториі Наша БацькоСћшчини ...
Альо НЕ толькі зуброСћ можна Сћбачиць, калі ляцець на кіліме-самалаце, а і мамантаСћ, насарогаСћ ... І шкірно чаргови коло пераносіць Надав НЕ праз стагоддзі, а праз тисячагоддзі, усьо больш І Великому набліжаючи падарожнікаСћ да дня сенняшняга. Даречи, велику частко кнігі займаюць "Падарожжи па сталіци" і "На прасторах Беларусі".
будз шчиримі, пра мінулае можна було расказаць куди больш падрабязней, альо НЕ забудзем: Першай виданні кнігі з'явілася Сћ 1968 Ці треба напамінаць, як на тій годину да нациянальнай гісториі ставілася афіцийная ідеялогія? В. Вольскі зрабіСћ тое, што міг зрабіць. p> Есць у В. Вольскага и краязнаСћчия кнігі больш екзатичния - "Африканскае падарожжа" (1963) і "Ель Махриб" (1965). У Аснова іх назіранні, што Сћзніклі Сћ виніку паездкі аСћтара на Гарач кантинент. Сенегал, Бераг Слановай Косці, Гвінея, Туніс, марок ... На шкода, пра гетия краіни Беларускі читач и сення відав няшмат. Калі ж з'явіліся падарожния нататкі В. Вольскага, дик яни, па сутнасці, Сталі першаадкриццем. Найперш прицягвалі Сћвагу апісанні редкіх живел, раслін, дреСћ. ПраСћда, пісьменнік НЕ прамінаСћ випадкі сказаць и пра побит африканскіх народаСћ, іх звичаі, традициі. А за Сћсім гетим паСћставала душа самаго падарожніка, Які Сћ думках биСћ там, дзе "Ляси з беластвольнимі бярозамі, сакавітия лугі, спакойния задумлівия рекі". p> ПражиСћши доСћгае жицце, В. Вольскі НЕ растраціСћ прагі да пазнання світла, захаваСћ бадзерасць, аптимізм. І Жаданом творча працаваць. Пацвярдженнем таму стала кніга "Ліс Дункана", випушчаная Сћ 1978 Юния читачи атрималі яшче адну магчимасць зрабіць з любімим аСћтарам падарожжа Сћ світло природи, даведацца пра паводзіни звяроСћ и птушак, адчуць, наколькі Чалавек, становіцца больш духоСћна багатим, калі Сћмее па-сапраСћднаму любіць яе. З любові ж да природи пачинаецца любоСћ да Радзіми. Пра гета ніколі НЕ забиваСћ В. Вольскі.
Я відаю, што природа маей краіни зусім
не така звичайная, як гета некатора
даецца толькі таму, што яни тут вираслі,
што яна ім знана з маленнства ...
Рабіць нечакания адкрицці, пераживаць
незвичайния пригоди, наглядаць цікавия з'яву можна Сћсюди. Треба толькі вандраваць з адкритим серцам и адкритимі вачима и Сћмець бачиць ...
В
Гаспадар пушчи
Трашчиць галлі.
Зх шумів и фиркає прадзіраецца з непраходнага гушчару Нешта вялікае и Дужана.
Хістаюцца маладия бярози. Пад напір цяжкага ціла нікне да зямлі густі падлесак.
Гета - зубр.
Вось ен виходзіць на лясную паляну, схіліСћши Магутни Головата, и спиняецца, асветлени Сонца.
прагнем Сћглядваюся я Сћ ляснога Волат. Не часто приходзіцца бачиць таке відовішча. p> Увесь ен Аброс густий кучаравай шерсцю цемная-каштанавага відтінку. Яго вялікая, нізка пасаджаная Головата з чорнай бародкай и широкія мускулістия грудзі здзіСћляюць палею веліччу и магутнасцю. Високі Карак Гарбо узвишаецца над спіною. p> Шия, грудзі и добра палового спіни густа пакрити цемнай калматай гривай. Шматкамі Сћскудлачанага Лямцев звісае гетая грива над Широкий пастаСћленимі, тоСћстимі и кароткімі нагамі.
Пяредняя Частка яго моцнага Тулава, цяжкая и масіСћная, здаецца непамерна развітай у параСћнанні з задняй, пакритай карацейшимі и святлейшимі валасамі. Заднія ногі виглядаюць вишейшимі и танчейшимі за пяреднія. Хвіст - як у звичайнага бика, альо кароткі и тоСћсти. p> У ясним и ціхім лясним паветри виразна чуецца роСћнае и глибокае диханням вялікай живели.
ПастаяСћши криху на месцев, ніби Сћ задумленні, зубр рушиць далей, абриваючи мімаходам маладия галінкі ясена.
стежити за ім виходзіць на паляну Сћвесь статак. Тут и маладия зубри, и падлеткі, и дарослия зубрици з цялятамі, падобнимі на буйних, Калматов медзведзянят.
МінуСћши лясную паляну, зубр виходзіць на дарогу, спиняецца зноСћ І, пастаяСћши криху, ніби разважаючи, ідзе на дарогу. За ім паслухмяна цягнуцца астатнія. Яшче хвіліна - и Сћсе зубри: малия и дарослия - знікаюць за високімі древамі на павароце, узнімаючи клуби запалі и нагадваючи здалека невялікі статак звичайних кароСћ.
Спатканне з Аленом
У пушчи мені давлячи Сћбачиць з невялікай адлегласці живога Ален ...
СтаміСћшися пасли доСћгіх блукан...
