наведваСћ прадприемстви, рабочия калективи. Винікам такіх паездак билі газетния допіси, нататкі. p> ВиступаСћ пісьменнік І з літаратурна-критичнимі и публіцистичнимі артикуламі па актуальних вань нациянальна-культурнага и літаратурнага жицця: В«За Цесна сувязь літаратурних атрадаСћ Савецкага САЮЗ В»,В« Памяці тав. П. Боягуза В»(1929),В« Часопис В«МаладнякВ» за 1931 В»(1932),В« Пісьменнікі и критикі Сћ 1933 В»(1933);В« Питанні теориі и практикі В»,В« Пісьменнік у бібліятеци В»,В« Думкі аб з'ездзе В»(1934) i інш. ПраСћда, НЕ ва Сћсіх виступах Р. Мурашка аказваСћся на належнай вишині. Асабліва гета датичиць дискусійних материялаСћ. У асвятленні спречних питанняСћ літаратурна-творчага жицця ен аддаваСћ перавагу афіцийнаму пункту гледжання и критим самим уступаСћ у супяречнасць з перспектиСћнимі тенденциямі развіцця нациянальнай літаратури, недааценьваСћ наватарскія пошукі мастакоСћ слова, несправядліва критикаваСћ іх розчини. p> У падобнай евалюциі есць паля логіка: калі пісьменнік становіцца на пазіцию актиСћнай падтримкі афіциезу, зніженне гуманістичнага пафасу яго твораСћ заканамернае и непазбежнае. Критим НЕ Менш у дзейнасці Р. Мурашкі сяредзіни 30-х гадоСћ можна заСћважиць пеСћния сімптоми таго, што пісьменнік пачинаСћ пакрисе пераадольваць палі ранейшия артадаксальния подивимось. ПеСћна, гетаму сприяла и збліженне з М. Чарота, М. Зарецкім, В. Маракова, якія, паводле сведчанняСћ дачкі пісьменніка, билі частимі гасцямі Сћ сям'і МурашкаСћ.
аднако трагічния падзеі інший палового дзесяцігоддзя НЕ далі яму магчимасці ажиццявіць палі мають наміру. Масавия репресіі, АтмАсфера страху, падазронасці и недаверу паралізавалі волю тих нямногіх пісьменнікаСћ, хто, падобна Мурашко, яшче НЕ трапіСћ у засценкі Нкусі. Настрій адчаю и разгубленасці СћскладніСћся и асабістим горам: трагічнай смерцю васьмігадовага сина Генриха. Гетая падзея падарвала здароСће Р. Мурашкі. Ен цяжка захвареСћ на сухоти, неСћзабаве аказаСћся прикаваним да ложка. Ляченне Сћ Крим не дало винікаСћ. В«Так туберкульозу легкіх далучиСћся и туберкульоз косці (у месцев старога пораненням нагі шабляй) В»(Полимя. 1933. № 6. С. 100.), - успамінае дачка пісьменніка.
Альо мужнасць и Сіла духу НЕ пакідалі Р. Мурашко. Нягледзячи на цяжкі стан, ен працягваСћ ТВОРЧА працю взяти - пісаСћ раман В«СалаСћі святога ПалікараВ» (1933-1939). Між іншим, у «óсториі білоруський савецкай літаратури В»(1964) гети раман Мурашкі Сћвогуле НЕ разглядаСћся, хоць ен биСћ прикметнай з'явай нациянальнай Мастацкай прози и сведчиСћ аб відавочним Росція паетичнага майстерста пісьменніка. Майстерства виявілася Перш за Сћсе Сћ галіне псіхалагічнага аналізу, ва Сћменні раманіста раскриваць характар ​​Чалавек, світло яго пачуццяСћ и перажьшанняСћ. p> Раман цікави І з пунктом Погляду Сћнутранай пабудови. Ен вилучати скампанавани, пазбаСћлени фрагментарнасці, самастойнага існавання паасобних частак. Сюжетнае дзеянне разгортваеца даволі динамічна, рухаючая Сіла сюжета - сутикненне герояСћ, якія займаюць супрацьлеглия пазіциі, па-рознаму глядзяць на жицце и Чалавек. Рисамі наватарства пазначана и стилявая структура Рамана, у якім вилучати спалучаецца плинь реалістичнага, аналітичнага пісьма (вобразе Анішчика), висока рамантика, елементи лірика-емациянальнай прози (настаСћнік Гарбач) i сатирична-викривальная, гратескавая паетика (палікараСћскае начальства, - Мисліцкі, Хамовіч). p> Па-майстерску випісани Сћ Рамані малюнкі білоруський природи. Таке Сћражанне, што пісьменнік як би адпачиваСћ тут пекло нямілага яго серцу аператиСћнага Сацияльна-палітичнага замовленням годині. Аднако Раману В«СалаСћі святога ПалікраВ» стації видатним творити білоруський літаратури и заняць у їй адно з ганарових месцаСћ перашкодзілі Сћсе тия ж гармадска-палітичния абставіни інший палового 30-х гадоСћ. Праворуч Сћ критим, што паводле аСћтарскай характаристикі кіраСћнікі палікараСћскага калгаса - гета НЕ звичайния пристасаванци, хапугі, якія дарваліся да Сћлади и гатовия раструшчиць кожнага, хто стаіць у іх на дарозе и перашкаджае рабаваць Народнай ДАбро, а Сћчарашнія Сћласнікі, нядаСћнія булахаСћци, В«недабітия ворагі савецкай залагодитьВ». p> Ва Сћмовах жорсткіх палітичних репресій и падаСћлення Свабода слова Р. Мурашка НŠ​​адважваСћся станавіцца Сћ апазіцию да пануючай ідеалогіі. Гета пацвярджае НЕ толькі разгледжани раман, альо и іншия літаратурния розчини, наприклад апавяданні В«ЦішчаВ» (1937), В«Пад трима шкураміВ» (1938). p> У дерло з іх створани шаржиравани вобразе сквапнага, жорсткага Сћласніка, дзеля грошай (В«ЦішчаВ» - гета скажоная форма слова В«тисяча") гатовага на злачинства - загубіць уласнае дзіця. p> У апавяданні (а фактична - Гета аповесць) "Пад трима шкураміВ» адзін з герояСћ Іван Шкуцько таксамо аказаСћся небяспечним ворагам, надзейна замаскаваним пад вопитнага работніка кримінальнага вишуку. Іван Іванавіч Шкуцько працуе Сћжо шмат гадоСћ, каристаецца павагай. p> Малади агент Сіневіч, праяСћляючи зайздросную актиСћнасць и класавае ч...
