ify"> таіСћся и палає Сћ души маей маркотнай. (20; 86-87)
В
Альо агульним для Сћсіх, у критим ліку и для вернікаСћ, есць сакрамент смерці, пачуцце страху Перад їй: "Іду Сћ жудасни світло Сћсеагульнага розладу" (8; 322). "Альо страшнае фатальнае наваселле" (8; 643).
ФедараСћ, наприклад, будучи релігійним мисляром, лічиСћ смерць "галоСћним злом" і спрабаваСћ мабілізаваць чалавецтва и навука на тое, каб пераадолець гета зло.
Притримліваючися Р.Ліфтову можна вилучицьі 5 категорий або спосабаСћ імморталізаціі и біялагічнае неСћміручасць (Надзея на працяг жицця Сћ патомства), творчае неСћміручасць (Надзея на працяг жицця Сћ виніку палею дзейнасці), теалагічнай неСћміручасць ( розния релігійния форми трансцендирования смерці шляхам устанаСћлення сувязі з вечнимі духоСћнимі каштоСћнасцямі), натуралістичная неСћміручасць (Надзея на неСћміручасць шляхам зліцця з природай, чинам іммортізаціі, развіти Сћ японскім и інших Сћсходніх культурах).
У Наша культура тема смерці да нядаСћняга годині булав забароненая. У таталітарним грамадстве, дзе Сћ падвалах для допитаСћ и вогненним печах знікалі мільени людзей, що не змаСћкалі перамежнай гонар жицця. Згодна з аСћтаритарним канонах, смерць павінна була адступіць пад ціскам живатворних СІЛ.
Менавіта разуменнея смерці Сћ грамадскай свядомасці ва Сћмовах таталітаризму набивала хутчей паганскага, чим хрисціянскага, Сенсит. Яна Сћступала Сћ палі мають рацію толькі тади, калі Правадир паміраСћ. Пахавальния дзеянні атрималі амаль міфалагічния гучанне.
заразили тема смерці перастала пляшок забароненая. Менавіта канечнасці зямнога існавання примушае разважаць аб Сенсит жицця, аб іерархіі каштоСћнасцяСћ, пра значенне и роли Чалавек Сћ грамадстве.
Ми паспрабуем даследаваць як ставіліся да смерці пекло архаічних часоСћ да нашага годині. У ажиццеСћлени даследавання я викаристоСћвала наступния Метад:
Метад культуралагічнай праблематизациі;
Метад супастаСћлення типу культури з іншимі;
Метад аналізу;
Многія сучасния філосафи даследуюць тему смерці. Гета теме
присвечана шмат кніг и артикулаСћ.
У приватнасці, теме смерці присвячалі палі розчини Е.Морен, Е.Фран, Ф.Ар 'єс, Серафім РоСћз, Гуревіч П.С. и многія іншия.
У палею кваліфікацийнай ПРАЦІ, даследуючи тему смерці, я абапіралася, у приватнасці, на твор Гуревіч П.С. "Філасофская антрапалогія". У гета кнізе аСћтар даступна викладацьдае свій материял, з якога можна запазичиць шмат цікавих ...
