нсерватизм, развіваючися ва Сћмовах пасляреформави Расіі пасли забойства Аляксандра II, калі яго В«вялікія реформиВ» 60-х гадоСћ билі ажиццеСћлени толькі часткова, меСћ палі сутнасния характаристикі. Яни вияСћляліся Сћ сінтезе асноСћних ідей традицийнага лібералізму (Свабода І Правил асобі, рефарматарства) i кансерватизму (парадак, Моцний дзяржаСћная Сћлада, релігійна-маральния традициі, пераемнасць), у роСћнай каштоСћнасці и раСћназначним признанні як самакаштоСћнасці Свабода індивіда, так и каштоСћнасцяСћ агульнанациянальнага, агульнадзяржаСћнага , В«калектиСћнага", дере парадку и стабільнасці, забяспечваюцца уладай. Усведамленнем неабходнасці Карен пераСћтваренняСћ пасляреформави расійскага грамадства з улікам захавання палітичних и льно-релігійних асноСћ и традиций ва Сћмовах індустрияльнага и культурнага адставання и В«позніццаВ» развіцця Расіі и биСћ II етап рускаго лібералізму. Канцепциі ліберальнага кансерватизму В«здималіВ» слабасці и крайнасці лібералізму и кансерватизму (радикалізм лівих лібералаСћ, В«зверхньоглядній прогресизмВ» и реакцийнай афіцийнай казеншчину), няздольнасць як першага, так и другог Сћбачиць релігійна-маральнай апраСћданасць адзін аднаго. Ліберальни кансерватизм прапаноСћваСћ на мяжи стагоддзяСћ ствариць процівагу протидержавну и безрелігійному В«адшчапенстваВ» (П. Б. Струве), В«нігілістичнае маралізмуВ» и В«сациялістичнаму нігілізмуВ» (С. Л. Франк), В«гераізму, самобожествляетьсяВ» (С. М. БулгакаСћ ) рускай інтелігенциі, що не здольнай В«визваліць народВ» ні так, ні падчас ревалюциі 1905 - 1907.
Гістория склалось так, што ліберальния тенденциі билі падушания абсалютизму, Які зацвярджаецца. Ліберальная ідеалогія пранікала Сћ грамадства па заходи разгортвання працесаСћ мадернізациі. Ліберальнае свядомасць з'яСћляецца Сћ краіне Сћ канц 18 - пачатку 19 стст. Яго з'яСћленне абумоСћлена уключеннем Расіі Сћ широкі агульнаеСћрапейскі кантекст, прилученнем Вишейш слаеСћ грамадства да еСћрапейскай адукаванасці, сцвярдженнем ідеалаСћ адукациі, укараненнем ідеі грамадскай дамов и Г.Д. У гісториі рускаго лібералізму істотная роля масонства, што Сћ канц 18 - пачатку 19 стст праймае сабой дастаткова тонкі пласт еСћрапейску адукаваних людзей. Ліберальнае светапогляд пранікае Сћ Расію Сћ формах релігійна-маральнай пропаведзі, разам з агульним ідейним кліматам масонскага руху. p align="justify"> Фарміраванне больш-Менш целаснай ліберальнага свядомасці падає на 10-30 р. 19-га стагоддзя. Затверджуюючісь Сћ Расіі лібералізм спараджае цели спектр асобасних праяСћ. Гета и Такі кабінетни мисляр, як ЧаадаеСћ, и адзін з найслинних палітичних мисляроСћ и дзяржаСћних дзеячаСћ Расіі - Сперанскага, и нарешце, шераг людзей, якія зрабілі беспрецедентни для таго годині крок - и змяненне веравизнання и сваім жиццем сцвярджаючи адно з фундаментальних правоСћ: права на Свабоду Сумленний - Лунін, Гагарин и інш.
У 40-50 р. ліберальнае свядомасць рухаецца Сћширкі. Паступова...
