иСћ , што Статут 1588г. заслугоСћвае самаго справядлівага паважання, бо ім шчасліва и розумна каристаюцца да гетага годині грамадзяне Вялікага княства ЛітоСћскага и многія ваяводстви Польшчи жадаюць, каб и для іх ен стаСћ прав, и пажадаСћ, каб у Карон дайшлі да такогого шчасця , якім ганарицца Літва .
Праз увесь статут праводзіцца ідея Сћмацавання прававога парадку, плиг якім усьо дзяржаСћния органи и службовия асобі павінни дзейнічаць толькі Сћ адпаведнасці з прав. Ідея прававога парадку була накіраванна найперш супраць деспатизму буйних феадалаСћ и сяредневяковай теакратичнай теориі паходжання и сутнасці дзяржави. Гетая ідея праявілася Сћ многіх артикулах Статуту 1588 р., а таксамо була викладзенам Л. Сапєги у присвяченнях статуту Жигімонту ІІІ Вазі и Сћсім саслоСћям Вялікага княства ЛітоСћскага. Ен пісаСћ: для таго права суць поставлені, аби можнаму і потужном не все було вільно чинити, яко Ціцеро поведу, іж естесмо невільниками прав для того, абисьмі вольності Уживати могли - и далей Л. Сапега працягвае: вольності своее у всьому постерегаем бо не тільки суседі, а сповна наш обиватель в вітчизні, альо і сам господар пан наш жадібне звірхності над нами зажіваті не може, одне тільки, колько йому право допущаеть (Статут Вялікага княства ЛітоСћскага 1588. Мн., 1989. С. 47).
Абвяшченне ідеі прававога парадку сведчила аб зарадженні Нова дзяржаСћнай теориі, якаючи Сћ поСћнай заходи адпавядала патребам нарадження буржуазнага грамадства и атриіала Сћвасабленне Сћ Канституциі 3 травня 1791р. и принятих у гетим жа Годзе законах. У студзені билі зацверджани кардинальния, нязменния праві, якімі гарантаваліся рацію и привілеі каталіцкай царкви, вічна Сћнія паміж Польшчай и Вялікаім княствам ЛітоСћскім, абвяшчалася Свабода соймікаСћ, якім бяззямельная шляхта пазбаСћлялася права Сћдзельнічаць у вибарах депутатаСћ сойму, а Сћ красавіку биСћ абвешчани закон аб Гарад. Два апошнія закони билі признани складанай часткай Канституциі 3-га травня. p align="justify"> Канституция 3-га травні змяшчае преамбулу и 11 раздзелаСћ. У преамбуле пекло імя Караль Станіслава АСћгаста гаворицца, што, улічваючи застарелия недахопи кіравання Сћ Речи Паспалітай и жадаючи викаристаць становіша, у якім знаходзіцца ЕСћропа, імкнучися дасягнуць знешняй незалежнасці и Сћнутранай Свабода народу для агульнага дабрабиту и захавання дзяржави и яе граніц, зацвярджаецца гетая канституция.
У дерло раздзеле пануючай релігіяй у дзяржаве абвяшчалася святая римская каталіцкая релігія. Пераход з каталіцкай віри Сћ іншую забараняСћся, для Сћсіх інших релігій гарантавалася Свабода виканання релігійних абрадаСћ.
Другі раздзел пацвярджаСћ усьо рац...
