сродкам стварення іроніі, Гумаров, каламбураў, заснаваних на сутикненні двох фразеалагізмаў або фразеалагізма и свабоднага словазлучення.
Фразеалагізми виступаюць як яркі стилістични сродак и тади, калі викаристоўваюцца з замацаванимі за ІМІ Форман и зместам. Аднако пісьменнікі НЕ абмяжоўваюцца толькі традицийним викаристаннем фразеалагізмаў, а творча абнаўляюць іх [2, с.7].
Приеми індивідуальна-аўтарскага абнаўлення агульнанародних фразеалагізмаў залежаць ад кантексту, ідейна-стилістичних завдань пісьменніка.
" Для таго каб мова магла виконваць камунікатиўния функциі, яна абавязкова павінна складацца з фанем, лексем и падпарадкоўвацца граматичним правілам, па якіх фарміруюцца камунікатиўния адрезкі мови - оповіді. Акрам таго, на пеўним узроўні яе развіцця випрацоўваецца яшче адзін моўни тип - устойлівия слоўния комплекси, фразеалагічния адзінкі, якія, як и лексеми, служаць метам намінациі. Причина ўзнікнення ўстойлівих слоўних комплексаў звязана з інфармацийнимі асаблівасцямі мови як сродку камунікациі. Няредкія випадкі, калі фразеалагізм-адзіни виразнік таго ЦІ іншага паняцця або факту речаіснасці и НЕ травні аднаслоўнага еквіваленту.
Камунікатиўнасць НЕ з яўляецца адзінай причинай утварення фразеалагічних адзінак. Адлюстроўваючи з Яви різни бакоў жицця, уяўленні, подивиться и перакананні народу, фразеалагічния адзінкі характаризуюць и Самі гетия з Яви. Фразеалагізми нароўні са словамі з яўляюцца асноўнай часткаймоватворчага фонду, таму мова як камунікатиўни сродак НЕ можа абисціся без іх.
У Наші Дні фразеалогія як самастойни раздзел мовазнаўства Займаюсь значнае месца сярод лінгвістичних дисциплін, ляжаць назіранні над спалучальнасцю моўних адзінак, дзе семантичная природа з яўляецца пераважаючай.
Семантичния асаблівасці слоў-кампанентаў фразеалагізма ў специфічних (несвабодних) умів іх реалізациі складаюць аб ект фразеалогіі: страта словамі семантичнай самастойнасці, унутраная залежнасць паміж ІМІ и винікаючая адсюль абмежаванасць іх спалучальнасці. Плиг визначенні аб єкта фразеалогіі, Акрам семантичнага, неабходна ўлічваць таксамо граматични и лексічни аспекти. Така акалічнасць виклікана ў дерло Чарга адрозненнямі паміж граматичним значеннем складаючих фразеалагізм словаформ и яго агульним значеннем, адрозненнямі паміж словами и фразеалагізмам, супяречнасцямі паміж паўнатой парадигми сабодних словазлученняў и ўшчербнасцю парадигми фразеалагізма.
Адним з галоўних питанняў у визначенні аб єкта фразеалогіі з яўляецца вань аб прикмеце, якая абмяжоўвае фразеалагічную адзінку пекло свабоднага словазлучення. В. У. Вінаградаў [4], Які адним з дерло даў теаретичнае абгрунтаванне фразеалогіі як самастойнай лінгвістичнай дисципліни, вилучиў вки типи фразеалагічних адзінак па Ступені семантичнай спаянасці и структурнай непадзельнасці кампанентаў, якія адрозніваюцца пекло свабодних камбінаций слоў.
Асноўнай уласцівасцю фразеалагічнай адзінкі, якая адмяжоўвае яе пекло свабоднага злучення слоў, з ўляецца ўзнаўляльнасць. На яе падставе
М. М. Шанскі [3] ўключае ў фразеалагічни склад таксамо висловився, якія ўзнаўляюцца ўзнаўляльнимі ўстойлівимі злученнямі слоў з нефразеалагічним значеннем.
Уключенне гетих адзінак у фразеалагічни склад привяло да розумінню фразеалогіі ў широкім Сенсит ...
