крокі легкія).
Епітети, утвараючи ядро ??якаснай дамінанти тексту, арганізуюць прастору апавядання, прицягваючи да сябе ўвагу читача. Предикатиўная и атрибутиўная функциі епітета, дапаўняючи адна адну, дазваляюць аб «емна и досиць дакладна перадаць аўтарскае стаўленне да світла, а свядоми вибар пекло» ектиўнай лексікі сприяе таму, што епітет становіцца важливим сродкам стварення вобразнасці.
Епітет - вобразнае азначенне, якое характаризуе прадмет, Чалавек, жиццевую з яву, вилучае и дае Мастацкай акресленне істотнай Риси ЦІ примети якога-небудзь прадмета, з Яви, аценьвае гети прадмет ЦІ з яву, виклікае пеўния емациянальния адносіни да іх. Епітет узмацняе виразнасць, вобразнасць мови твора, Надал яму Мастацкая, паетичную яркасць, дапамагае ўбачиць аўтарскае розумінню речаіснасці. Епітети, як сіноніми, фразеалагізми, виражаюць нациянальную специфіку мови, и невипадкова іх адносяць да залатога моўнага скарбу.
Епітет - гета стежок, моўни сродак Мастацкай виразнасці; епітет - гета и слова з пеўним лексічним значеннем. Таму вучония разглядаюць яго ў двох аспектах - літаратуразнаўчим и лінгвістичним. Вивучаючи епітет у лінгвістичним аспекце, неабходна ўлічваць суадноснасць яго денатацийнага и канатацийнага значенняў, спалучальнасць з паясненим словами, стилістичную характаристику и функция.
Пра ролю и вобразних азначенняў у мастацкім розчини пісалі и античния філолагі, и філолагі нашага годині, альо ў навуковай літаратури Пакуль няма ні адзінага вичарпальнага акреслення самогу терміна, ні дакладнага визначення яго зместу и аб йому. Адни даследчикі притримліваюцца так званага вузкага розумінню терміна епітет и адносяць да епітетаў толькі азначенні, якія характаризуюцца своє асаблівай Мастацкай виразнасцю, вобразнасцю. Такія епітети, на іх мнение, - пераважна з паетичних твораў - адлюстроўваюць аўтарскае Бачані світла, вияўляюць яго пачуцці, яго светаўсприманне. Плиг такім разуменні епітет - Мастацкай азначенне, здольнае виклікаць у читача вобразнае ўяўленне.
Другiя даследчикi разглядаюць епiтет як Мастацкай Азнаев-ченне ў широкiм Сенсит слова i лiчаць епiтетам кожнае слова, якое паясняе, характаризуе нейкае паняцце, прадмет, з'яву. Л. Шмафееў i С. Тураеў пiшуць, што ў стилiстичним кантексце ўсякае азначенне можа Биць вобразним. Так, са словами дуб Я. Колас спалучае азначеннi високі, вячисти, старі, якія ў адпаведним стилiстичним кантексце ўспримаюцца як вобразния - як епiтети [7, с. 3].
Епітет (греч. epitehon - придатак) - адзін з самих традицийних тропаў - вобразнае азначенне прадмета або з Яви, якое адрозніваецца ад звичайнага азначення пераносним сенсамі експресіўнай функцияй. Епітет дапамагае дакладна и ўсебакова ахарактаризаваць пеўни прадмет, з яву, Падзу ЦІ Чалавек, вилучиць и апісаць іх Найбільший істотния індивідуальния Риси [15, c. 117].
Епітет у лінгвістичних и енциклапедичних слоўніках характаризуецца як «азначенне, дададзенае да назв прадмета з Мета падкресліць характерную ўласцівасць прадмета, надаць яму Мастацкая виразнасць, паетичную яркасць; як »найпростая форма паетичнага стежку, якая ўяўляе сабой азначенне, якое характаризуе якаючи-небудзь уласцівасць, асаблівасць прадмета, паняцці, з'яву".
Важливим даследаваннем на Дані відсутні тему з «яўляецца артикул пра епітет А. А. Патабні ў яго кнізе« З запісак па т...
