випрацавани асноСћния віди и жанри білоруського фальклору. Песні суправаджалі білоруса пекло нарадження (хресьбінния, песні-калиханкі) i да смерці (хаСћтурния, песні-плач), гучалі на різни урачистасцях (валачобния, вясельния), у годину Праця і адпачинку (жніСћния, жартоСћния). p align="justify"> Узнік и нови епічни жанр - гістаричния песні и паданні. Жиццеви и гаспадарчи вопит народу знайшоСћ палі Сћвасабленне Сћ приказках, примаСћках и загадках. p align="justify"> Першимі театральнимі відовішчамі билі карагод, Народния гульні, прадстаСћленні скамарохаСћ. Узнікае народні лялечни театр - батлейка, дзе разам са свецкімі сюжетамі, народнимі песнямі и танцамі викаристоСћваліся и хрисціянскія міфалагічния ТЕМи. p align="justify"> У XVI ст. распаСћсюджваюцца Нови музичния інструменти - Скрипка, цимбали, ліра, дудка.
Адним са значних кампанентаСћ народнасці з'яСћляецца самасвядомасць. Насельніцтва білоруський териториі ВКЛ адрознівала сябе пекло палякаСћ и літоСћцаСћ, и називала сябе русінамі, а мову - руськай. Спарадична Сћ гети годину пачинае згадвацца термін "Біла Русь". p align="justify"> У ХVI - XVIII стст. на Беларусі Широкий распаСћсюджвалася царкоСћна-релігійная літаратура - кнігі Бібліі, жиціі святих, апокрифи. Варта адзначиць творчасць Григора Цамблака, вихадца з Балгариі, Які з'яСћляСћся кіеСћскім мітрапалітам. Ен ствариСћ шматлікія пропаведзі, пахвальния "Слово" і шераг жицій. 3 аригінальних твораСћ неабходна адзначиць "Хадженне Сћ Царград и Іерусалім" Ігната Смаляніна. Сярод свецкіх літаратурних твораСћ папулярнасцю каристаліся такія перакладния речи, як "Александрия", "Троя", "Тристан и Ізольда". p align="justify"> Динамічна развіваліся летапіси - гістарична-літаратурния розчини з апісаннем Падзу па гадах. Яни спалучаюиь лаканічную, дакументальна-дзелавую фіксацию гістаричних Падзу з емациянальна-вобразним, асенсаваннем мінулага. Треба вилучиць наступния білоруска-літоСћскія летапіси: "Летапісец вялікіх князеСћ літоСћскіх", "Беларуска-літоСћскі летапіс 1446", "Хроніка Вялікага княства ЛітоСћскага и Жамойцкага", "Хроніка БихаСћца". p align="justify"> "Летапісец вялікіх князеСћ літоСћскіх" - адзін з дерло. твораСћ уласна білоруський гістарична-дакументальнай літаратури. Ен биСћ напісани невядомим аСћтарам каля 1430 у Смаленску Сћ формі апавядання без викаристання дат. Тут викладаецца гістория ВКЛ з 1341 (пекло смерці Гедиміна) так канца XIV ст. ГалоСћная ідея "Летапісца ..." - абгрунтаванне централізатарскай палітикі літоСћскіх князеСћ. Пазней гети твор уваходзіСћ у склад різни летапісних зводаСћ, биСћ пакладзени Сћ Аснова аригінальнай часткі Беларуска-літоСћскага летапісу 1446 и викаристани польскім храністам Я. Длугашам у "Гісториі Польшчи". p align="justify"> У 20-я гади XVI ст. па замовленням літоСћскай аристакратиі була створана "Хроніка Вялікага княства ЛітоСћскага и Жамойцкага". У гетим розчини сцвярджаецца аб паходжанні літоСћскіх князеСћ пекло римлян. Апошнія, нібита, на чале з римскім патрициям Палемон, уцякаючи пекло праследаванняСћ імператара Нерона, апинуліся Сћ Принеманскім краі и заснавалі тут першия Гарад. Магутния літоСћскія Князі аднавілі палітичнае и культурнае жицце на разбуранай Ардой Русі и стварилі Моцний дзяржаву. Хроніка була напісана з Мета сцвердзіць перавагу літоСћскіх феадалаСћ над феадаламі Сћсходнеславянскага и польскага паходжання. Твор травні шмат фактичних скаженняСћ. У іншої палового XVI ст. летапіси як сінтетичная форма духоСћнай культури Сталі саступаючи месца іншим гістаричним жанрами.
вань 25
Па прапанове прускага Караль Фридриха II Вялікага 5 жніСћня 1772 у С.-Пецярбургу була падпісана канвенция аб падзеле Речи Паспалітай паміж Расіяй, Прусіяй и АСћстрияй. Прусія атримала паСћночна-заходная частко Польшчи (Памеранію и кавалак Вялікай Польшчи паміж Прусіяй и Бранденбургам), АСћстрия - паСћдневую частко Полипчи и частко Заходняй Украіни са Львова. Так Расіі адишлі Інфлянти, велика Частка Полацкага ваяводства (па правим Беразі Заходняй Дзвіни), амаль усьо Віцебскае, усьо МсціслаСћскае ваяводстви и Сћсходняя Частка Речицкага Павєтьє, МагілеСћскае ваяводства (з Рагачовам, Прапойскам, Чачерскам и Гомелем). p align="justify"> дерло падзел Речи Паспалітай биСћ шоків дляСћ польскіх сенатараСћ. Хутка була створана паспалітая рада, якаючи Складанний з Караль, 18 сенатараСћ и 18 депутатаСћ сейму. Примаюцца рашенні, накіравания на паляпшенне Гандль и прававога становішча Гараджаєв, развіцце прамисловасці. Альо яни НЕ закраналі асноСћ дзяржаСћнага и грамадскага ладу Речи Паспалітай. p align="justify"> травня 1791 сейм приняСћ канституцию Речи Паспалітай, якаючи адмяняла вибарнасць каралеСћ, альо Сћводзіла вибарнасць династий. ЗаканадаСћчая Сћлада належала двухпалатнаму сейму, Які вибіраСћся на 2 гади и павінен биСћ примаць рашенні большасцю галасоСћ. У склад сейму СћводзіСћся 21 прадстаСћнік гарадоСћ з прав дарадчага голасо. Караль и Радзіх, якаючи С...
