justify"> Сцежкай сваею
Так Сонца ідзі!
Гети заклік перарастае Сћ разгорнутую метафару Сћ вершили В«Беларускі шляхВ», што паводле палею сутнасці и зместу Прад-визначаСћ галоСћни напрамак газети пад такою ж назвав. НастаСћ годину, калі білорусам треба перастаць аглядвацца на кагосьці, чакаць чиейсьці літасці, бо яни Самі павінни мець права и магчимасць пракладваць свій уласни шлях. Беларускі ліс прадвизначани самої гісторияй, усімі тимі випрабаваннямі, што випалі на долю народу:
Ачніцссь, бедния ратаі,
Бо шчасце - будучина краю
У ваших жа руках!
Ідзіце Сћсе, усьо без кінця
Пад беларускім ясним Сонца
На Беларускі шлях!
(Беларускі шлях. 1918. 8 сак.)
Так пераплаСћлялася Сћ натхнения паетичния радкі праграма білоруського нациянальнага адрадження. Вобразе шляху ператвара-ецца Сћ адну з Алегорія, якія сімвалізуюць гістаричнае мінулае и невядомую будучиню народу. А для характаристикі - таксамо алегаричнай - тагачаснага становішча на білоруський зямлі викаристоСћваецца и вобразе раллі, якаючи можа и павінна карміць Чалавек, альо замести гетага дае притулак бадилям и пустазеллю. p align="justify"> Верша Я. Купали В«На нашим ...В» стварае разгорнути малюнак запусцення скрозь - на полі, на лузі, у пушчи, на дарога, у хаце. Причина Сћсяго занядбання раскриваецца Сћ апошняй страфе:
У нашим краі
Пану чужинець,
Ніхто не пара,
Пазбиціся як.
На Беларуськай зямлі, калі пісаСћся гети верш, на змена кайзераСћскім акупацийним уладам прийшлі легіени Пілсудскага.
Верша вельмі динамічни па палею структури. Важливу сенсавую, гукавую и емациянальную ролю адигривае націск, Які Сћ другім и чацвертим Радка кожнай страфи падає на апошні склад - так, што пад націскам аказваюцца склади слоСћ, якія нясуць асноСћную емациянальную навантаження: В«Растуць бадиліВ», В«Крумцяць груганиВ», В«Гадзюкі шипяць В»,В« Заводзяць звяри В»(В« заводзяць В»- значиць, виюць),В« КадцобінаСћ цьма В»,В« Тче Кросно павук В»,В« Пану чужинець В». Месца такіх слоСћ, як В«бадиліВ», В«груганиВ», В«шипяцьВ», В«звяриВ», В«павукВ», В«чужинецьВ», у канц радкоСћ и сістема рифмоСћкі Сћзмацняе іх емациянальнае Сћздзеянне на читача и примушае засяроджваць на іх увагу.
На працягу Сћсей палею дасавецкай творчасці, м. зн. да ліпеня 1920 р., Я. Купала ствариСћ шмат вершаСћ на тему аб сутнасці, роли и призначенні паезіі. Разважанні аСћтара аб Виток уласнай творчасці, природзе паетичнага вобразе, аб грамадскай роли паезіі набиваюць форму то ліричних маналогаСћ, то асабістих признан-няСћ або споведзі, то заклікаСћ и павучанняСћ В«пісняру-БілорусіВ». На тую ж тему, у приватнасці, напісани вер...
