амадзянскіх, патриятичних, пейзажних, філасофска-медитатиўних, інтимних, сатиричних, дзіцячих. Ніхто, відаць, з такою паўнатой НЕ виявіў духоўни космас білоруса паслякупалаўскага перияду Наша гісториі, як аўтар »Нарачанскіх соснаў. Причим, багаццю и непаўторнасці гетага Космасом арганічна адпавядае непараўнанае багацце вершаванай форми ў галіне паетичнай вобразнасці, метрикі и ритмікі, строфікі, сінтаксісу, кампазіциі. Пает, Які, як и Янка Купала або Максім Горкі, у виніку цяжкіх жиццевих абставін НЕ меў магчимасці закончиць Надав звичайную гімназію, здабиў шляхам самаадукациі такія глибокія веди ў галіне культуралогіі, гісториі и теориі літаратури, што стаў паўнапраўним академікам, літаратурним першапраходцам, заканадаўцам паетичнага Стила.
Ліс распарадзіўся так, што Максім Танк пражиў усьо роўна як дзве епохі. Дерло - у міжваеннай капіталістичнай унітарнай Польшчи, дзе вище названих Трох мільенаў беларусаў НЕ мелі Надав палею культурна-нациянальнай аўтаноміі. Іншу - у сациялістичнай Савецкай Беларусі, што на правах асобнай, фармальна свабоднай Республікі ўваходзіла ў склад таксамо ўнітарнага СРСР. Мяжа - 17 верасня 1939 року - НЕ толькі аддзяліла адну пекло другий дзве дзяржави, дзве Сацияльна-палітичния сістеми, альо прадвизначила іншую, у параўнанні з ранейшай, культурну ариентацию, некалькі іншия ўмови и свойого ўласна-творчага, и агульнанароднага, нациянальна-білоруського самасцвярдження . Што да апошняга, то и ў дере, и ў іншу епохі Мета була адна и тая ж: праз нациянальнае самапазнанне и самаўсведамленне - так дзяржаўнага самасцвярдження, умів - приблізна аднолькавия: нациянальна свядомим беларускім майстрам, па словах самогу МАКСІМА Танка," заўседи Нешта пагражала , ди и сродкі для дасягаення мети ў пісьменнікаў заставаліся падобния: роднаВ Мастацкай слова.
Так роли народнаго и нациянальнага заступніка Яўген Скурко рихтаваўся змоладу. Ва ўмовах Заходняй Беларусі ЄП не толькі актиўна займаўся палітикай, удзельнічаў у камуністичним падполлі, вияўляў сябе як грамадзянін, альо и актиўна пашираў запас літаратурних ведаў, удасканальваў свае паетичнае майстерства. Гета вучоба, у приватнасці, зафіксавана ў дзенніку Паета заходнебеларускага перияду - «Лістках календаря. На яго старонках - Назв дзесяткаў твораў, у критим ліку фальклорних, сотні прозвішчаў білоруських, рускіх, польскіх, украінскіх, заходнееўрапейскіх пісьменнікаў, з творчасцю якіх літаральна штодзенна знаеміўся Малади літаратар. Причим, яму биў даступни НЕ толькі польскі и заходнееўрапейскі друк, альо и савецкі (дзякуючи атриманаму дазволу працаваць у славянскім аддзеле ўніверсітецкай бібліятекі ў Вільні). Ен міг супастаўляць розчини, напісания рознимі метадамі, у речишчи різни літаратурних и стилевих напрамкаў, ариентавацца на лепшае, нягледзячи на тое, дзе, на якой мове яно було напісана. Пад канец жицця Максім Танк падкресліваў, што вершить пачаў биў пісаць »са злосці, бо ў тагачаснай заходнебеларускай літаратури було столькі« мури, якая и яго справакавала ўзяцца за пяро. Як би там ні було, альо ўжо тое, што Малади Пает міг адрозніць сапраўднае мастацтва пекло яго падробкі (»мура), сведчиць пра яго тонкі естетични густий. У станаўленні ж гетага густу яму пасприяла беларуская народна-паетичная творчасць, якую ен увабраў, як и рідну білоруську мову, з Малаков маці. Фальклор, Які, па словах Паета, «уратаваў пекло забицця и нашу мову, и мінуўшчину, а яна - нашу будучиню, ен ведаў настолькі Глибокій, што...
