ахаў. Доўгі калідор меў вки Павароті, плиг якіх размяшчаліся Келлі ігумнаў кляштара. Та корпусу прилягаў кляштарни сад з широкай цяністай Алея. Трецім па значнасці будинкам була кляштарная школа, у якой навучаліся дзеці сялян-уніятаў. Та 1782 яна була пераўтворана ў сяреднюю навучальную ўстанову - 6-класнае вучилішча. Гаспадарчае жиццё кляштара праходзіла ў сумленнай ПРАЦІ манахаў на бровари, заезним Двар, на двох Млинах, адзін з якіх биў вадзяни, другі приводзілі ў рух вали. Акрам мураваних будинкаў на териториі кляштара було 12 жилих драўляних дамоў. Увесь гети вялікі и па сучасности паняццях архітектурни комплекс абкружала глуха сцяна-агароджа даўжинёй з вярсту. Кляштарни комплекс биў размешчани ў маляўнічай мясцовасці паміж трима азёрамі- Беразвецкім, Глибокім, Падлазна, аб яднанимі между сабой пратокамі. Наведаўши Беразвечча ў 1812 р, імператар Напалеон виказаў мнение: «калі б гета месца належала мені, я загадаў б адкриць адсюль суднаходния зносіни з Дзвіной, и такім чинам з гетага нязначнага цяпер месца ствариу б адзін з пригажейших и Зручне гарадоў у Еўропе». На мнение гісторикаў пачатку 20 стагоддзя, храм у Беразвеччи биў унікальнимархітектурним помнікам НЕ толькі ў Літве и Беларусі, но и ва ўсёй Расіі. Інжинер-архітектар Антоній Карчеўскі аценьваў храм як апафеоз мастацтва ракако 18 стагоддзя. Польскі даследчик Єжи Кавальскі характаризуе касцёл як видатни твор перияду ракако еўрапейскага значеня.
Каталіцизм з'явіўся ў Глибоцкім краі праз 400 гадоў пасли хришченя Русі. Імкненне каталіцкай канфесіі да фундаментальнага усталявання ў гета мясцовасці абумовіла ўзнікненне буйних кляштарних архітектурних комплексаў різни каталіцкіх орденаў: дамініканцаў, францисканцаў, езуітаў. Каталіцтва прималі пераважна буйния землеўладальнікі, якія будавалі ў сваіх уладаннях на ўласния сродкі кляштари и касцёли. Кляштар ордена кармелітаў босих и касцел Успення Багародзіци ў Глибокім билі пабудавани на сродкі аднаго з уладальнікаў мястечка І. Л. Корсака, Які аддаў Манахов палю частко мястечка. 3 цягам годині карметлітам Сталі належаць 15 вялікіх маёнткаў, якія приносілі 100000 гадавога прибитку. Кармеліти плацілі Корсак падатак збожжам и грашима, а таксамо билі абавязани «карміць» ксяндза и ўтримліваць плябанію. Манахаў тут було 30 чалавек, клірикаў - каля 50. плиг кляштари билі пачатковае вучилішча, притулак на 12 бідних вучняў, бібліятека на 3 тисячі тамоў, фізічни кабінет и аптека. У 1812 Напалеон размясціў у трох Келлі верхняга паверха жилога корпусу кляштара галоўную штаб-Кватера, у якой знаходзіўся 10 дзён. Пра яго знаходжанне ў Глибокім згадвае Цьер: «Глибокае - маленькі гарадок, пабудавани з древа, як и ўсе Гарад ў гета мясцовасці. Галоўним будинкам у ім биў НЕ замак, а вялікі кляштар (кармеліцкі - А. К.). Напалеон спиніўся тут, сюди ж прибила яго гвардия ... ». Для расследавання спраў інсургентаў 18 травня 1831 ў Глибокае приёхаў магілёўскі губернатар М. М. Мураўёў, Які ператвариў кляштар у следчи ізалятар. Пасном задушення паўстання захопления яго ўдзельнікі билі зняволени ў кармеліцкі кляштар.
пасли паўстання 1863-64 рр. царскі ўрад закриў кармеліцкі кляштар, у 1873 пераасвяцілі ў праваслаўную царкву РОЗЧ Багародзіци, кляштарния буцинкі перадалі паліцейскай управі. Касцельни скарб биў разрабавани, бібліятека перададзена ў музей. У годину Вялікай Айчьшнай згареў драўляни купав касцёла, вярхі вежаў. Паслися Вайни викаристоўваўся пад склад агародніни, маслазавод.
Манументальни помнік архітектури рока - кляштар кармелітаў - размешчани ў гістаричним центри Глибокага на полишаючи 17 Верасня. Пабудавани ў 1639-54 рр. у стилі ранняга Барока. Перабудова кляштара якую ажиццявіў видатни дойлід I. Глаўбіц у 1735, Надав барочнаму касцёлу Риси Стила ракако. У тієї жа годину билі пабудавани брама и трохпавярхови жили корпус, Які примикаў да паўночна-заходняга вугла касцёла и замикаў унутрани двір (збераглася ў перабудаваним виглядзе ўсходняя частко, астатнія разабрани ў 1892). Плиг кляштари биў вялікі сад, а криху ніжей, - над Возер, викапани сажалкі, дзе разводзілі рибу.
Існуючи храм - чатирохвежавая трохнефавая базіліка з трансептом, прамавугольнай у плані апсідай и сакрисціямі. Галоўни фасад фланкіравани високімі яруснимі вежамі и фігурним ступеньчатой ??франтони паміж ІМІ. Ніжні ярус акцентавани багата декарираваним уваходним Парталу з драўлянимі разнимі дзвярамі и бакавимі нішамі, завершанимі конхамі. Гети ярус аддзелени пекло другог Антаблемент, над ім - широкі крапавани франтони. У розриві франтони - акно, декарираванае пластичним Парталу, Які значний виступає з плоскасці фасаду. Другі ярус рельефна раскрапавани пілястрамі, бакавия часткі скругления. Треці ярус - франтони складанага МАЛЮНКИ.
Архітектурнае вирашенне інтер єра храму захавал з 17 стагоддзя: нефи перакрити циліндричнимі скляпеннямі з распалубкамі. У 1735 інтер ер атримаў новае, адзі...