ign="justify"> Бацька заваліўся ў кульдзюм. Премію палучилі. Пусціць грошикі на вецер - душа Широкий [10, с.38].
Мова добра падвешани [9, Т.2, с.59].
Звичайна прамова ен гавариў легка, мова падвешани добра [10, с.81].
Як на падбор [9, Т.2, с.148].
А механізатари, як на пабор, зубаскали ўсе, жартаўнікі [10, с.8].
Як на Пажар [9, Т.2, с.132].
Урешце кінуў трубку, вискачиў з битоўкі, як на Пажар [10, с.139].
Як у Ваду кануць [9, Т.2, с.386].
Загадаў шукаць. <...> Як у Ваду канула Машинние [10, с.187].
На перифериі літаратурнай мови знаходзяцца прастамоўния фразеалагізми, грубавата-зніжанага, а то и вульгарнага зместу. Вельмі часта не так сам змест прастамоўних фразеалагізмаў, як форма вираження гетага зместу НЕ адпавядае естетичним нормам маўленчай культури, таму такія фразеалагізми ўживаюцца ў виключних сітуациях, дзе яни, безумоўна, адпаведним чинам характаризуюць таго, хто ІМІ каристаецца [16, с.164]:
Варушиць мазгамі [9, Т.1, с.9].
<...> галоўнаму треба НЕ летаць з касмічнай скорасцю, а пільней глядзець, дзе што як ляжиць, ди мазгамі варушиць [10, с.62].
Завесці пласцінку [9, Т.1, с.188].
Пагавариць ви ўмееце. Адзін Яшка можа на ўвесь вечар завесці пласцінку [10, с.207].
Задзіраць ніс [9, Т.1, с. 80].
шишкі на травні привітанне НЕ адказаў, прайшоў міма, задраўши ніс [10, с.77].
Каб духу твайго не було [9, Т.1, c.169].
Пайшоў преч, гніда! Каб духу твайго не було, забойца! [10, с.169].
Ламаць зуби [9, Т.1, с.19].
дзедо Качанок павесялеў, казаў, што Сталінград - цверди арех, зломіць там Гітлер зуби [10, с.137].
Ламаць дрова [9, Т.1, с.588].
Астаповіч падтримлівае Кузю, хоць Агранов па маладосці палею годинах «ламає дров» [10, с.187].
Плесці бязглуздзіцу [9, Т.2, с.289].
Ад гетага яна зрабілася яшче больш галаслива: чи не гаварим - кричала и була бесталковая - часта пляла бязглуздзіцу [10, с.7].
Развесіць вуши [9, Т.2, с.288].
А тая, погана, начитаўшися раманаў, развесіла вуши, разявіла рот [10, с.231].
Разявіць рот [9, Т.2, с.282].
А тая, погана, начитаўшися раманаў, развесіла вуши, разявіла рот [10, с.231].
свойого НЕ ўпусціць [9, Т.1, с.397].
Альо маер, відаць па ім, свойого НЕ ўпусціць [10, с.19].
Тикаць у ніс [9, Т.2, с.480].
<...> на курсах гетих ен вучиўся заўседи на «видатна», привозіў пахвальния грамат и тицкаў ІМІ ў ніс настаўнікам палею школи ... [10, с.179]
Черці носяць [9, Т.2, с.30].
Іван! Дзе цябе черці носяць? [10, с.89]
Чорт з ім [9, Т.2, с.30].
Няхай пагавораць - чорт з ІМІ [10, с.89].
Адни фразеалагізми толькі називаюць з Яви, дзеянні, примети без аценкі іх (адзін на адзін), другія адначас...
