ова виражаюць и аценку (вилупліваць вочи, чортаў син).
Улічваючи сферу ўживання (мастацкі твор), можна сказаць, што найчасцей уживаюцца размоўния фразеалагізми (загнаць у кут, задзіраць ніс), якія характерни для ўживання ў Мастацкай літаратури.
Размоўния фразеалагізми ўказваюць на неафіцийнасць, надаюць маўленню експресіўную афарбоўку (цверди арех, хоць на вистаўку).
Прастамоўния фразеалагізми ўживаюцца з адценнем грубаватасці (сабачи нюх, каб и духу твайго не було).
Міжстилевия ж фразеалагізми абазначаюць з Яви речаіснасці без якой-небудзь аценкі іх, що не маюць емациянальнай афарбоўкі (з вока на вока, па душах).
Радзіх уживаюцца кніжния фразеалагізми ў Мастацкай літаратури. У нашим випадкі толькі адзін фразеалагізм такий групи: удар судзьби.
У Аснова даследавання фразеалагічнага складу пакладзена семантичная целаснасць яго адзінак. Гета канцепция з яўляецца Найбільший распаўсюджанай и Займаюсь асноўнае месца ў сучаснай фразеалогіі.
Фразеалагічния зрашченні як абсалютно нераскладальния ў сенсавим плані суцельния структури, з яўляючися функциянальнимі еквівалентамі слоў, размяркоўваюцца па часцінах мови як пеўния граматичния категориі. Іх асноўнай прикметай з яўляецца семантичная непадзельнасць, абсалютно невивадзімасць значення целага з кампанентаў. Фразеалагічния зрашченні сустракаюцца ў творах Мастацкай літаратури. У разгледжаним намі розчини Такі тип фразеалагізмаў таксамо сустракаецца: збіць з пантелику, спачиваць на лаўрах.
Фразеалагічния адзінстви НЕ з яўляюцца ў такий Ступені Цесна злітимі ў семантичним плані злученнямі слоў, як фразеалагічния зрашченні. У іх межи могуць укліньвацца НЕ толькі асобния словами, якія НЕ ўваходзяць у кампанентни склад фразеалагізмаў, альо и Надав целия оповіді, таму іх часто можна сустрець у творах Мастацкай літаратури: з есці пуд СОЛІ, закідваць вудачку.
Фразеалагічния спалученні - Найбільший паширани тип фразеалагізмаў, якія викаристоўваюцца аўтарамі ў творах. У адрозненні пекло фразеалагічних адзінстваў фразеалагічния злученні амаль што НЕ маюць аманімічних и свабодних словазлученняў. Асаблівасцю гетих адзінак мови з яўляецца и тое, што СЛОВА з фразеалагічна звязанимі значеннямі, якія ўваходзяць у іх склад, могуць замяняцца сінонімамі: варушиць (круціць) мазгамі, вилецець (випадаць) з галавіт (з памяці).
Фразеалагічния висловила редка ўживаюцца ў мастацкіх творах. Яни ўяўляюць сабой предикатиўния спалученні, роўния сказу або спалученні слоў, ідентичния толькі пеўнай частци оповіді: па закону, што треба.
Частка фразем у білоруський мове побуті ў нязменним виглядзе: пускаць бурбалкі, як на падбор. Такія фраземи вариянтаў НЕ маюць. Інша Частка характаризуецца вариянтнасцю, гета значиць, уживаюцца и ў змена виглядзе. Ні значеннем, ні аценачнасцю, ні ўживаннем, ні спалучальнасцю са словамі НЕ адрозніваюцца.
Па суаднесенасці фразеалагізмаў з тієї ЦІ іншай часцінай мови вилучаюцца наступния семантика-граматичния типи фразеалагічних адзінак: назоўнікавия (білі світло), приметнікавия (пільнае вока), предикатиўния (мору па калена), виклічнікавия (каб духу твайго не було), якіх у даследаванай намі ПРАЦІ сустракаецца Небагато. Што тичицца дзеяслоўних (черці носяць) i прислоўних (краєм вух...
