, плиг напісанні рефератаў и дакладаў, падрихтоўци паведамленняў.
Структура и аб ем прац. Дипломнае даследаванне складаецца з уводзін, адной глави, заключення, спіса викаристаних криніц (68 пазіций). Асноўни материял ПРАЦІ Займаюсь 56 старонак, са спісам літаратури - 60.
Глава І. Семантика жаночих вобразаў у білоруський прозі 1940- - 1990-х гадоў
. 1 Канцептуалізация вобразе жанчини ў літаратури інший Палов ХХ стагоддзя
літаратура перияду Вайни и пасляваеннага дзесяцігоддзя існавала ва ўмовах жорсткай цензури и таталітаризму, но народна трагедия - вайну - була настолькі вялікай, што, нягледзячи на несприяльния абставіни, пісьменнікі заканамерна прийшлі да больш глибокага асенсавання речаіснасці. У гади Вялікай Айчиннай асабліва папулярнимі Сталі жанри навели, фейлетону, памфлету, и толькі ў інший Палов 1940 - х рр., Пасли прудкий нових СІЛ, літаратари звярнуліся да буйних празаічних твораў. Периядичния виданні билі напоўнени апавяданнямі, аповесцямі, раманамі, у якіх па свіжих слядах узнаўлялася ваенная речаіснасць, паказвалася аднаўленне разбуранай гаспадаркі. Кузьма Чорней, І. Мележа, І. Шамякін, Я. Бриль плённа працавалі на ніве адрадження нациянальнай прози - рихтавалі Глібу для ўсплёску творчай актиўнасці пасли Падзу 1956
Адпаведна, беларуская жанчина паўстала Перад читачом у нова для сябе роли - жанчини на Вайне и жанчини, якаючи аднаўляе разбураную Вайн гаспадарку и нармальнае чалавечае жиццё.
У літаратури гетага годині трансфармуецца вобразе маці. Глабальная роля мацяринства, якаючи заключаецца ў ратаванні сваіх дзяцей и ўсяго світлу пекло катастрофи, асабліва ярка праяўляецца ў прозі гетага перияду.
Маці ў апавяданні М. Линькова Ірина (1942) аказваецца здольнай узарваць міст, каб адпомсціць за забойства дзіцяці. Ахвярай гвалтоўнага пасляваеннага бюракратизму становіцца Хвядосіха - маці трох синоў, якія загінулі на Вайне, з твора А. Кулакоўскага Сад (1947). У Аповесці Я. Бриля На Бистранци (1955) маці ахвяруе жиццём, каб уратаваць чатирнаццацігадовага сина, и хлопець пакутуе пекло адчування віни.
Варта пригадаць и славутае брилёўскае апавяданне Маці (1957). У творити паўстае вобразе жанчини, якаючи ўвасабляе найлепшия Риси мацяринства - дабрині, ахвярнасці, спачування, адданасці сваім дзецям. Яна рашаецца накарміць Палон - уцекачоў з фашисцкага канцлагера - и примае пакарану разам з ІМІ. Усприняцце чужих дзяцей як сваіх паядноўвае вобразе маці и баби Зось з Аповесці Я. Бриля Зялёная школа (1957). Знешне непривабная бабуля Зось, якую баяцца дзеці, аказваецца чалавекам вялікай души: Рату пекло карнікаў малу яўрейскую дзяўчинку.
Тривала ўваходзіць у Мастацкая прозу вобразе савецкай жанчини. Значная роля ў яго распрацоўци належиць І. Шамякіну. Тема аднаўлення разбуранай Вайн краіни, памяці пра ахвяри Вайни нарадзіла ў яго творчасці шматлікія станоўчия жаночия вобразе. Гета маці салдата Раманенкі з Аповесці Помста (1945). Сумленний камсамолка, інтелігентка, якаючи прагнем барацьби [33, с. 598], - паводле В. Локун, Таццяна Маеўская (Глибока плинь, 1946 - 1949). Маша Кацуба з Рама у добрі годину (1949 - 1952) - Кахане галоўнага героя МАКСІМА Лескаўца - Адда ўсе сіли адбудове калгаса. Праўда, росквіт творчасці пісьменніка прийшоўся на Першів Палов 1950-х - 1970-я рр., Калі з явіліся пенталогія Тривожнае шчасце (1957 - 1965), рама Криніци (1957), Серца на далоні (1963) и інш.
Засяроджваецца на душеўних пераживаннях жанчини Я. Бриль у апавяданнях Мариля (1937 - 1943) и Галя (1953). Пранікнёни ліризм аўтара тут спалучани з глибокім псіхалагізмам, абсалютно па-Новам вияўлени Багат ўнутрани світло білоруський жанчини.
Дзякуючи з яўленню твораў Я. Скригана развіваецца жанр меладрами, абсягі даследавання якога - думкі и пачуцці герояў, пошукі ў галіне псіхааналізу. А гета адкривае перспективу для далейшага развіцця жаночага характар. У апавяданні Наталя (1957) канфлікт разгортваецца паміж ЛьвівНаталяУ и яе мужам Казімірам. Сустреўшися пасли Вайни, яни разам пераживаюць страту сваіх блізкіх. Альо нечакана з яўляецца дачка Наталі, пра існаванне якой КАЗІМІР не відає. У ім спеюць падазренні да жонкі. І ўсё ж чалавечнасць перамагае, и муж адпраўляе Наталю па дзяўчинку.
Такім чинам, у ваенни годину и ў перияд першага пасляваеннага дзесяцігоддзя ў літаратури адбивалася далейшая распрацоўка жаночага характар, якаючи пазней дала свій Полон у творах Я. Бриля, І. Мележа, В. Бикава, І. Шамякіна, У. Караткевіча, І. Навуменкі, А. Кулакоўскага, М. Лобана, А. Адамовіча, І. Чигринава, В. Адамчика и інш.
Інша Палов ХХ ст. принесла нашаму грамадству хрушчоўскую адлігу и масавия реабілітациі незаконна асуджаних падчас сталінскіх репресій, перияд д...
