аймалі поСћдзень и сяредзіну сучаснай Беларусі - пекло Припяці да Заходняй Дзвіни. Іх пераважна слов'янська культура була аздоблена елементамі культури балцкай (спіральния пярсценкі, бранзалети з виявамі змяіних галоСћ), а таксамо запазичанимі назвамі рек (Ареса, Лань, Цна). У Назв В«дригавічиВ» захаваліся сляди сінтезу дзвюх культур: балцкі Корань (палітоСћску В«drеgnasВ» - сири, вільготни) i славянскі канчатак (В«ічиВ»). Радзімічи праживалі паміж Дняпром и Дзясной, уздоСћж рек Сож и Іпуць. Яни запазичилі значний больш елементаСћ балцкай культури (бранзалети з виявамі змяіних галоСћ, спіралевідния обручки, касцяния привескі Сћ виглядзе Качак). У Назв В«радзімічиВ» таксамо захаваліся сляди сінтезу дзвюх культур: балцкая АСНОВА (палітоСћску В«radimasВ» - месцазнаходжанне) i славянскі канчатак (В«ічиВ»).
Кривічи засялялі поСћнач Беларусі и виходзіСћшия за яе межи раени сучасности ПскоСћшчини и Смаленшчини). Мова й культура кривічоСћ з'яСћляліся славянскімі. Сляди балцкага субстрату захаваліся ва Сћпригожаннях (бранзалети з виявамі змяіних галоСћ, спіральния пярсценкі, галаСћни вянок и інш.). Верагодная версия паходжання Назв гета Нова етнічнай супольнасці звязваецца з рельефам мясцовасці (пекло літоСћскага В«KreivasВ», В«krеіvіsВ» - Кривий, кривізна). p> У слов'ян навакольния земли, ляси, паша, водния и іншия Сћгоддзі належалі суседскай абшчине. Тут захоСћваліся традицийния спосабами здабичи Єжи и сиравіни праз паляванне, рибалоСћства, збіральніцтва, альо вирошчванне пшаніци, жита, проса, пшаніци, гречкі, лену, каноплі и інших культур давалі магчимасць стабільнага існавання Сћсім суродзічам, таму земляробства ператварилася Сћ іх асноСћни занятак. Пераход пекло падсечнаагнявога да ворнага Метад апрацоСћкі Гліб, викаристанне сахі и конскай цяглавай сіли, жалезних сярпоСћ, кіс, інших Прилад значний пависілі прадукцийнасць ПРАЦІ, што абумовіла падзел и замацаванне пеСћних участкаСћ абшчиннай ворнай зямлі за асобнимі вялікімі (патриярхальнимі) i малимі сем'ямі.
Развядзенне свойскай живели - коней, кароСћ, кіз, свіней, якое адигривала важливу ролю Сћ гаспадарчай дзейнасці слов'ян, таксамо стала адбивацца сіламі асобних гаспадарак. Натуральна, што НЕ Сћсе яни билі аднолькава заможнимі або беднимі. У Лепша таборі апинуліся тия, каму даставаліся лепшия Сћчасткі, а таксамо тия, дзе було більше робочої рук, дасканалих Прилад ПРАЦІ, цяглавай сіли и р. д. У виніку адзіная абшчинная гаспадарка губляе прикмети агульнасці и распадаецца на некалькі індивідуальних, сямейних. Адбиваецца пераход пекло родавай абшчини да сямейнай (суседскай), заснаванай, галоСћним чинам, на еканамічних сувязях и інтаресах.
Еканамічния пераСћтваренні Сћ слов'ян абумовілі Сћсталяванне и замацаванне Сћ іх адпаведнай сацияльнай арганізациі. Вилучаліся вярхоСћни правадир, Савета старейшин, народні сход. Апошні складаСћся з усіх мужчин, здольних насіць зброю. Менавіта сход, а НЕ абіраеми правадир вирашаСћ усьо асноСћния питанні, таму годину, калі існаваСћ Такі лад, травні Назву перияду ваеннай демакратиі, Які заставаСћся апошняй приступкай на шляху да Сћзнікнення дзяржави.
Такім чинам, на апошнім етапі першабитнаабшчиннага ладу насельніцтва Беларусі перайшло да витворчай гаспадаркі и адпаведнай сацияльнай арганізациі, ствариСћши перадумови для Сћзнікнення дзяржави и фарміравання адзінай усходнеславянскай супольнасці.
3. Усходнеславянская супольнасць
АгульнаСћсходнеславянскі народ и яго етнічная територия пачалі фарміравацца паза межамі Наша БацькаСћшчини - у Сяреднім ПадняпроСћі и ПаволхаСћі. Зарадженне новаго народу Сћ гетих дзвюх аддалених адна пекло адной мясцовасцях адбивалася адначасова - у ІХХ стст. Етнастваральни працес у слов'ян Сяредняга ПадняпроСћя биСћ паскорани развіццем витворчай гаспадаркі, а таксамо неабходнасцю абарони пекло ваяСћнічих качеСћнікаСћ. Вядома, што слов'яни, у критим ліку радзімічи, плацілі даніну хозарам. Невипадкова Сћ гетим регіене Сћзнік Нови паселішчи - Гарад, якія Сћвасаблялі сабой НЕ толькі месца жихарства рамеснікаСћ и гандляроСћ, а палітичния и ваенния центри з адпаведнимі кіруючим органам и Сћзброенимі сіламі. Буйна центрам такогого кшталту стаСћ КіеСћ.
Другім центрам фарміравання агульнаСћсходнеславянскага етнасу и яго териториі з'яСћляліся земли пекло вярхоСћяСћ Дняпра, Заходняй Дзвіни, Волгі да Фінскага заліву и Ладагі. Развітое земляробства и рамесная витворчасць пасприялі Сћзнікненню Гандль, а разам з ім - гарадоСћ. Так, у VІІІХ стст. на териториі праживання славенаСћ була заснавана Ладага и НоСћгарад, на териториі кривічоСћ - ПскоСћ и Ізборск. Гетия регіени паводле етнічнага складу билі прадстаСћлени славенамі и кривічамі. Фіна и германамоСћния елементи (чудзь и варагі) складалі значную меншасць и паступова аславяньваліся. ПрадстаСћнікі варажскага племені В«русьВ» на чале з конунга Рурикам, якія рассяліліся Сћ Азнаев чаних Гарад и Сћзначалілі кіраванне Сћсімі паСћночн...
