азаходнімі землямі, сприялі палітичнай и культурнай кансалідациі Сћсяго насельніцтва Сћ нови етнас. Яшче Сћ інший палового Х ст. гетая територия набила Назву В«Руська зямляВ» або В«РусьВ», яе жихари - русаСћ, русічаСћ, русінаСћ, рускіх, а іх мова - рускай. Так канца стагоддзя важнейшия яе Гарад и іх Князі Сталі звацца рускімі. Ранейшия племянния Назв В«палянеВ» и інш. Сталі губляцца. Назва В«РусьВ» стала не толькі Наймену териториі дзяржави, альо и етнонімам. p> Такім чинам, у асноСћним у канц Х - пачатку ХІІ ст. адбилося фарміраванне новаго - В«рускагоВ» насельніцтва. Апошняе Сћпамінанне аб дригавічах як етнічнай супольнасці адносіцца да 1149, аб кривічах - так 1162, аб радзімічах - так 1169 Гетия Назв замяняюцца адной агульнай - рускія, русічи, руси, а земли - кривіцкая, радзіміцкая и дригавіцкая - Рускай зямля, Руссю. У В«Аповесці мінулих гадоСћВ» Полацк названі рускім горадо. ЗагінуСћших удзельнікаСћ бітви на Нямізе Сћ 1067 аСћтар В«Слова аб палицю ІгаравимВ» (каля 1187) називають В«рускімі синаміВ». br/>
4. Феадальния адносіни Сћ Заходняй ЕСћропе и сацияльнаеканамічнае развіцце білоруських зямель у перияд ранняга сяреднявечча. Феадальния землеСћладанне и гаспадарка
У VVІ стст. у Заходняй ЕСћропе на руінах буйнейшай рабаСћладальніцкай дзяржави - Римскай імпериі Сћзніклі шматлікія дзяржаСћния Сћтваренні Сћ формі манархій. Аснова іх еканомікі Складанний сільська гаспадарка. Зямля як асноСћная каштоСћнасць ператварилася ва Сћласнасць дзяржави (у асобі манарха) i мясцовай знаці. За каристанне сваімі надзеламі сялянеабшчиннікі билі вимушани плаціць аброк и апрацоСћваць палеткі гаспадара. Манарх дараваСћ сваім прибліжаним або дружиннікам зямельния надзели, як на годину служби, так и з прав перадачи Сћ літературна спадщина. Менавіта апошняя форма Сћладання (feodum) стала пануючай у ІХХІ стст. и ад яе атримаСћ Назву так кликані феадальни лад, еканамічную сутнасць якога Складанний присваенне феадаламі дадатковага прадукту шляхам експлуатациі сялянства на Аснова манапольнай уласнасці на зямля и частковай уласнасці на непасреднях витворцаСћ. Такія еканамічния адносіни абумовілі Сћзнікненне асноСћних класаСћ - феадалаСћ (свецкіх и духоСћних) i перелогових сялян. Феадалізм характаризуецца Панаван натуральнай гаспадаркі, надзяленнем зямля и примацаваннем да яе непасреднага витворци, асабістай залежнасцю селяніна пекло феадала (пазаеканамічни примус), нізкім узроСћнем технікі и апрацоСћкі зямлі.
Перияд IX Першай палового XIII стст. на білоруських землях характаризаваСћся складваннем раннефеадальних адносін. Па заходи іх узнікнення захоСћваСћся абшчинни лад. Есць звесткі пра існаванне Сћ слов'ян патриярхальнага рабства. З узнікненнем княжанняСћ асноСћним уладальнікам зямлі зрабілася дзяржава, а першапачатковай Форман експлуатациі сялянства була даніна з кожнай сялянскай гаспадаркі, якаючи збіралася князем з дружинай Метад палюддзя.
У виніку перадачи князем абшчинних зямель знаці, дружинні кам и царкве назіраСћся паступови зростання феадальнага землеСћладання. Аформленае Сћ виглядзе В«вотчиниВ», яно Сћключала гаспадарскую зямля, пабудови, живи и мертві інвентар и маглів перадавацца Сћ літературна спадщина разам з сялянамі, якія виконвалі абумоСћления павіннасці. Тенденция пераходу пекло даніни да інших форм феадальнай Рент асабліва Сћзмацнілася Сћ канц Х-пачатку ХІ стст, калі павялічилася колькасць дзяржаСћних падараванняСћ служилим людзям и царкве, а таксамо Сћ виніку захопаСћ зямель. Так, сярод абшчиннікаСћ вилучилася категория В«радовічаСћВ», якія трапілі Сћ залежнасць да феадала и мусілі заключиць з ім адпаведную дамов (В«радийВ»). Тия абшчиннікі, якія пазичалі Сћ гаспадара В«купуВ» - пеСћную колькасць прадуктаСћ, зваліся В«закупаміВ» и мусілі працаваць на яго зямлі да поСћнай виплати пазикі. Халопамі називалі колишніх абшчиннікаСћ, якія гублялі асабістую Свабоду и ператвараліся Сћ поСћную Сћласнасць феадала. АсноСћнай Форман експлуатациі залежнага сялянства з'яСћлялася адпрацовачная Рент (паншчина).
Паширенне металургіі и металаапрацоСћкі станоСћча адбілася на павишенні прадукцийнасці сельскай гаспадаркі, што, у палю Чарга абумовіла аддзяленне пекло яе рамяства и ператваренне Сћ самастойную сферу гаспадарчай дзейнасці людзей. Аднимі з дерло з маси сельскага насельніцтва вилучиліся кричнікі и кавалі. Месцев іх Праця і праживання стаСћ нови тип населених пунктаСћ - горад. У ліку дерло узніклі Полацк (862), ТураСћ (980), Берасце (1019), Віцебск (1021), Менск (1067), Гародня (1127) i іншия, усяго Сћ ХІІ ст. - 33. Тут апрацоСћкай жалеза займаліся рамеснікі 16 специяльнасцей. У ХІХІІ стст. яни випускалі больш за 100 відаСћ жалезних вирабаСћ, у критим ліку Прилад ПРАЦІ, зброю, упригожанні. Частка майстроСћ авалодала рознимі метадамі апрацоСћкі калярових металаСћ и Займаюсь ювелірнай справай. З винаходніцтвам у ІХХ стст. ганчарнага кола випуск глінянага посуд значний павялічиСћся. Развіваліся ткацтва, виробок викурити и ...
