г.зн. пачне піць гарелку. У гети годину ен забиваецца на Сћсе - и хатку, и на дзетак, и на Жонка ... Ен Добрий розум Сћ цвярозим таборі, што дренна робіць: і жонкі гора, и гаспадарци гора, и пасла яшче з панам разбірацца ... Альо даСћняя праклятимі звичка бяре верх на усім. Цікава, што пан, суд якога страшиць мужик, урешце зусім НЕ Жорсткий карає яго:
А я ж панові пакланюся; панок, травні гора,
Жита касіСћ, сіна грабіСћ цели дзень учора;
Вось тут пан прасціць и міласціць пакажиць.
Ішче хлопцеві чарку водкі мені принесць прикажиць.
На гети заканчиваецца верш [1, с.32].
А вось персанаж Гареліци паказваецца знутри . Причим, у адрозненне пекло анакреонтикаСћ ХVІІІ ст., Якія апявалі віно ди п яния Сћцехі, увага засяроджваецца на негатиСћних, непривабних момантах з гледзішча чалавечае маралі ( Жонца - вяроСћка , Спроба ашукаць пана). Грубавати досціп, характерни для краю (Р. Падбярескі) як Нельга Лепша падиходзіСћ дзеля такіх метаСћ.
1.2 Бунт сялянаСћ
Паема Бунт сялянаСћ (Р. Падбярескі, пеСћна, улічваючи цензурния патрабаванні, називаСћ яе Рабункі мужикоСћ , альо Сћ аСћтарскай Назв, відаць, усьо ж Мелася слова Бунт < span align = "justify">: так було Сћ ПаСћлюка Багрима ди Аляксандра Рипінскага) напісана З нагоди вядомага Сћ ваколіци випадкі, у маентку пана МаліноСћскага, у ШнітаСћках, за 50 верст пекло Полацка , у 1812 Годзе [3, с.30]. Сучаснікі лічилі гети твор Народнай паемай, пра якую апрача шляхти Ніхто дагетуль НЕ ведаСћ, што гета твор БаршчеСћскага. Гетая паема, калі хочаце, - помнік білоруський гаворкі - ставіць яго нароСћні з МанькоСћскім на чале сапраСћди народних білоруських пісьменнікаСћ. Відавочна, Я. БаршчеСћскі НЕ ставіСћ Перад сабою мети апаетизаваць сялянскі бунт, хоць и імкнуСћся виказаць незадавальненне новимі панамі, а старих , якія нас у Некрутов НЕ бралі и плиг якіх немагчимим биСћ Такі бунт, ухваліць. У дерло Чарга Пает виказвае патриятичния думкі, подивимось...
