и ігришчи. Асвятляе питанні паходжання структурних адзінак білоруського народнаго календар, іх суадносін з язичніцтвам и хрисціянствам у параўнальним вивученні з культурнимі традициямі народаў Еўропи.
Структура и аб ем дипломнай роботи
Робота складаецца з уступу, двох раздзелаў, васьмі параграфаў, заключення, бібліяграфічнага спіса, Які складаецца з 26 криніц и дадатку. Аб'ем ПРАЦІ без бібліяграфічнага спіса Складанний 60 старонак.
Раздзел 1. Етималогія и семантика каляднага абрада
.1 Етнаграфічная ретраспектива свята Каляда и сучаснае ўвасабленне
Гісторика-етнаграфічния даследаванні ў різни регіенах праживання Чалавек паказалі, што звичаі и абради адлюстроўваюць працоўную дзейнасць Чалавек на різни етапах яго грамадскага-гістаричнага развіцця.
Паколькі абрад калядавання адбиваецца ў перияд зімовага сонцазвароту, виказваецца меркаванне, што ен з яўляецца часткай старажитнага свята, присвяченого Сонцев, мінавіта абраду Каляда.
Існуе шмат меркаванняў па праблєми етималогіі слова Каляда. Некатория з іх дапасуюцца да пункту гледжання, што слова паходзіць пекло лацінскага colendae. У старажитних римлян дерло дзень кожнага місяці називаўся календа. Усе календ святкаваліся, альо асабліва ўрачистия - календ навагоднія. Гетия Назв разам са святкаваннямі ў розния годинник и билі засвоени славянскімі и неславянскімі народамі: ва ўсходніх слов'ян - Каляда, у палякоў - koleda, у балгараў - коледуванне, у сербаў и харватаў - Коледа, у руминаў - colenda, у албанцаў - koledne [11 , c. 28].
заразили разгледзем карані каляднага святкавання. На землях Беларусі ў ХІ - ХІІІ стст. з яўляюцца першия ўпамінанні аб скамарохах, якія ў сваіх виступах падтримлівалі традициі народних абрадаў, захоўвалі регіянальни фальклор. У приватнасці, падчас виступ на Каляди викаристоўваліся шматлікія абрадавия дзеянні, што битавалі сярод мясцовага насельніцтва.
У XVI ст. акцери, скамарохі займалі ў Беларусі асобнае месца ў феадальним грамадстве. Слова скамарох сустракаецца у актах Магілеўскага магістрата другий палового XVI ст. Упамінанне сведчиць пра тое, што ў Горадзе було добра вядома мастацтва скамарохаў. Акрам аседлих гарадскіх и местачкових скамарохаў, билі вядоми ў тій годину вандроўния акцери з Польщі, Венгриі, Прусіі и інших краін, у виступленні якіх прасочваўся пеўни візантийскі и заходнееўрапейскі ўплиў.
Мала таго, калі вандравалі скамарохі, то яни НЕ толькі забаўлялі людзей сваімі жартамі, альо и паказвалі так кликані театр Батлейка. Пакази батлейкі - народнаго лялечнага театра характаризаваўся ў тій годину спалученнем агульнахрисціянскіх норм маралі и народних етичних уяўленняў беларуская батлейка.
У XVIІ-XVIІІ ст. святкаванні Каляди змяшчае шматлікія Риси традицийнай Народнай культури. У многіх білоруських абрадах падчас Каляди тагачаснимі гарадскімі ўладамі видаваліся падарункі заслужаним и паважаним гараджанам, якія так и називаліся Каляда [6, c. 45].
Форма масавага народнаго свята з викаристаннем Масак, карнавальних касцюмаў, з разнастойнимі гульнямі и гучнимі вулічнимі працесіямі було паширана ў годинник сяреднявечча ў многіх краінах Заходняй Еўропи - Італіі, Франциі, Іспаніі, Германіі.
