г Ноя, у якім бачацца пеўния алюзіі на наш дзень; услаўляе подзвіг Мариі Магдалени. Разам з критим многія вислоўі и векавия виснови ен спрабуе спасцігнуць виразна па-свойму: так, пацалунак Іўди, што, як смоўж, споўз на Зямля з крижа, здолеў перамагчи арду вякоў. I ў тій годину, калі ноч агорне крилом планету, калі вернецца Гасподзь, каб судзіць, гети пацалунак будз свяціць яму ў цемри; у души грешніка спалучаецца криж (пекло Бога) i ніж (пекло Смерці), якія, судакранаючися, звіняць у серци; ен услаўляе Пригажосць:
У Хараства? няма маста
паміж нябесамі и Зямля,
бо Хараство? жицця жарства,
якой Гасподзь у Мекку ходзіць [3, с. 49].
Па-свойму наш випускнік прачитвае и вялікі духоўни подзвіг небавернай Еўфрасінні, што ў гліне віфлеемскай згубіла слід:
Бог заўважиў яго
и з гліни тієї спачатку зляпіў цагліну,
а пасли? Беларускі світло [3, с. 53].
Як и ранєй, Едуард Акулін усклікае: Білорусь? мій святі каўчег! [3, с. 57], бо ўся ягоная паезія присвечана радзіме, маленькай и вялікай адначасова.
Як Ніхто ў білоруський паезіі ўслаўляе пригажосць Жинчини: фізічную и духоўную, душеўную, параўноўваючи яе з віяланчеллю, свят і блудніцай адначасова, СУМу без яе ціла, валасоў, вачей, як у вершить Грехем:
Стаючи паміж дзвюх дарогаў,
вибіраю не рай, а Грехем.
Я Праш даравання ў Бога,?
толькі бачу вочи твае ..
Ночи ў сноў адняла тривога,
перарваўся анельскі сьпеў.
Я Праш даравання ў Бога,?
толькі бачу Вусни твае ...
Праклінаючи ў думках злого,
у порожній, як душа, царкве
я Праш даравання ў Бога,?
толькі бачу грудзі твае ...
Принікаючи да нічога,
у сляпой, як сусвет, Журбі
я Праш даравання ў Бога,?
я Праш дараваць? цябе [4, с. 73].
Едуард Акулін? адзін з дерло білоруських бардаў. Згадаєм, што разам з сябрамі ен ствариў у годинник студенцтва гурт БАСКІ, дзе спяваў уласния песні. I цяпер ен адзін з самих аўтаритетних и папулярних виканаўцаў уласних Пісенні: ен лаўреат Першага білоруського бардаўскага фестивалю (1993), аўтар двох магнітаальбомаў травня Кривія (1995), Як яна и я (2000). У 2003 Годзе пабачиў світло дерло кампакт-диск Е. Акуліна На пачатку була песьня, а ў 2008 вийшла ягоная кружелка Песні ЗАЛАТА Кривіі (СЕРВІЯ Беларускі Музична архіў). Усе запіси разийшліся па Беларусі и принеслі заслужаную славу аўтару. Маладзежную аўдиторию прицягвала Жаданом ствариць адметную краіну, Кривію, Зямля векавих бяроз, васільковае Ранні, Зямля ЗАЛАТА буслоў, ягони артистизм, ласкаві голас, музика и ўменне ўсе гета падаць публіци. Музика наклалася вялікі адбітак на творчасць Паета, якая вилучаецца меладичнасцю, напеўнасцю и адначасова Магутни гуча Радка.
Аб експериментальним пачатку творчасці Е. Акуліна сведчиць жанрави дияпазон ягонага апошняга па годині зборніка Вітражи, куди ўвайшлі сами...
