900-1907 гг. на Беразі р. Дзітва, на месцев папяредняга драўлянага храму. Касцел св. Симона и Тадевуша пабудавани ў центри в. Лаздуни (Іўеўскі р-н Гродзенскай вобла.) У 1904-1910 рр.. з цегли и бутавага каменя на месцев папяредняга драўлянага храму. Касцел св. Варвари ў Віцебску першапачаткова биў пабудавани ў 1785 на каталіцкіх могілках каля гасцінца Віцебск-Гарадок (Гарадоцкая шаша). У 1884-1885 рр.. інжинер - архітектар В. Піятроўскі на яго месцев ўзвеў нови цагляни будинак ??у неараманскім стилі. [17, с.225]
буйних творити архітектури неараманскага Стила з яўляецца касцел св. Симона и Альони ў Мінску (у свецкім ужитку - «Чирвони» касцел). На пачатку XX ст., Пасли шматгадовай забарони каталіцкага будаўніцтва горад Востров адчуваў недахоп у касцелах.3 хадайніцтвам аб дазволе ўзвесці ў Горадзе храм неаднаразова, альо беспаспяхова звярталіся да расійскіх залагодить мінскія каталікі. Памешчик са Случчини, слуцкі павятови суддзя, вядоми землеўладальнік и «абивацель краю, били пасол» Ради паньствовай, шматгадови старшиня Мінскага сельскагаспадарчага тавариства Едвард Вайніловіч разам са палею жонкай Алімпіяй визваўся ўзвесці касцел за приватни кошт у памяць аб сваіх заўчасна памерлих пекло цяжкай хвароби дзецях Симон (1885-1897) и Альоні (1884-1903). Так міністра ўнутраних спраў князя Святаполка-Мірскага була вислана депутация для атримання дазволу на будаўніцтва, Які и биў атримани 9 сакавіка 1905 Сям я Вайніловічаў дала на будаўніцтва храму 300 тисяч рублеў. Горад вилучиў пад касцел плац, а створани будаўнічи камітет дакупіў да яго суседнія ўладанні. [17, с.227]
У забудови центральнай полишаючи р. Вілейка (Мінская вобла.) дамінуе манументальни Гмах Крижаўзвіжанскага касцела, пабудаванага ў 1906 - 1913 рр.. Сярод забудови в. Слабодка Браслаўскага раена Віцебскай вобласці (колишня Заверж) дамінуе Магутни Гмах касцела Серца Ісуса, узведзенага ў 1901-1906 гг. з цегли.
У ретраспектиўнай полістилявой архітектури Беларусі другий палового XIX - пачатку XX ст. асабліва пашириўся напрамак, заснавани на паслядоўнай ариентациі на Аснова формаўтварення сяредневяковай готикі. Яшче на мяжи XVIII - XIX стст. усю Еўропу, а разам з їй и Білорусь, літаральна апанавала спачатку цікавасць, а ў канц XIX ст.- И бязмежная прихільнасць да сяредневяковай готикі, захапленне яе храмавимі и замкавимі шедеўрамі. На працягу XIX - пачатку XX ст. у адпаведнасці з перааценкай мастацкіх густаў и естетичних поглядаў усприманне сяредневяковай готикі було неадназначним. [17, с.239]
пасли царскіх талерантних указаў 1896, 1901 рр.. и 17 красавіка 1905 и абвешчанай верацярпімасці пад гаслам «Свабода Сумленний на Беларусі набивае широкае распаўсюджванне касцельнае будаўніцтва. Афіцийна видаецца »дазвол на будаўніцтва и аднаўленне малітоўних будинкаў и храмаў усялякіх веравизнанняў« [23, с.1]. Генерал-ад ютант Троіцкі ў сакавіку 1901 »сакретна, циркулярна дакладвае гродзенскаму губернатару:" 3 годині васпаследавання Висачайшага павялення, зноў пакінуўшага римска-каталіцкім Епіскапам права дазваляць рамонт и будаўніцтва нових парафіяльних касцелаў, замести струхнелих, у Паўночна-Заходнім краі ідзе ўзмоцненая пабудова нових на месцев старих, перабудова и рамонт парафіяльних касцелаў. За 1834-1910 рр.. толькі ў Віленскай дияцезіі ўзведзена 118 нових каталіцкіх храмаў (99 мураваних и 19 драўляних), причим пераважная іх болинасць узнікае на мяжи ХІХ-Х...
