ішкі Гартнага, Уладзіміра Караткевіча и інших. 3 жицця сваіх вялікіх папяреднікаў В. Шніп вибірае адну Падзу, якая сталлю визначальнай у ягонай долі и прадвизначила частку нациі, народу.
Адметнае месца займаюць Балада Яўгеніі Янішчьш и Балада Васіля Сахарчука. Пастаўления поруч, яни як би сімвалізуюць перарвани палет палескай ластаўкі и трагічни фінал яе земляка (цябе няма, як нас няма ў критим Свецє [19, с. 89]), што Самі вибралі палю частку, таку трагічную и страшну. Шніп НЕ асуджае іх суіцид, що не шукае причину и НЕ спрабуе Нешта растлумачиць, апраўдаць - мертвим Пает гета непатребна. Галоўнае - засвоіць урок жицця.
Нова слова ў нациянальнай баладистици - цикл В. Шніпа Балад році. У чаргови раз Пает паказаў сябе разбуральнікам традиций, да стварення и ўмацавання якіх приклаў няма намаганняў. У цикл, зразумела, усяго 12 баладаў. Аб ем іх ментально - пекло 10 да 18 радкоў. (Усяго, калі Биць дакладним? 182 радкі) [8, с. 339]. Ранєй у білоруський паезіі самай кароткай була балада Пімена Панчанкі Герой (ніби Санет, 14 радкоў). Сумарная аб ем циклу? сяредняя балада пачатку 19 стагоддзя. Калі ж згадваць, наприклад, розчини заснаватьніка жанру. Яна Чачота, то гета прикладни аб ем ягонай інтрадукциі, бо прикладна столькі патребна було месца славутаму Ментару, каб пасли ўступних заўваг и гаворак перайсці да раскрицця галоўнай ТЕМи.
Інша адметнасць - гета зварот да рамантичних традиций и, па сутнасці, чарговая палеміка, на гети раз са згаданим Війонам. Калі ў папяредніх Балад Віктар Шніп практична адмаўляўся пекло викаристання апісанняў природи, то цяпер апошняя становіцца НЕ толькі фонам, як у творах 19 - пачатку 20 стагоддзяў, а галоўнай дзеючай асобай. Хаця и тут будз пеўная недакладнасць, бо па сутнасці, у цикл балад няма дзеяння. Гета яшче адзін парадокс, бо асновай Балад як жанру Якраз и з яўляецца дзеянне, рух. Статичних балад не буває, яни НЕ могуць існаваць. Віктар Шніп гета адчувае вельмі тонка, менавіта таму и аб яднаў рознастилевия рефлексіі З нагоди вандраванняў зямлі ў сузор ях задияка ў адзін цикл, у якім шкірна з састаўних частак загучала баладності, а разам стварила адзіную Баладу бицця чалавечага.
Класічная балада ў Аснова палею трагічная, гета трагедия (Няхай маленька) паезіі. У цикл В. Шніпа на дерло план виходзіць НЕ реальная трагедия канкретнага Чалавек (воіна, партизана, хлопчика, маці), а абагуленая трагедия Чалавек ўвогуле, Які ўслед за Саламон пачинае разумець и ўсведамляць марнасць сваіх намаганняў и спрабуе ў сілу сваіх здольнасцей и мажлівасцен визначиць сутнасць и вартасць бицця ўвогуле.
Цикл пачинаецца з Балад студзеня (у адпаведнасці з сучасним календарем) и завяршаецца Бал'аданів Сніжної (канц року). Замикаецца чаргови коло, чарговае кола, па якім людзі лічаць свае гади, адпушчания ім, у центри якога знаходзяцца Каляди (сімвал нарадження) i Дзяди (сімвал сиходу):
сення Каляди.
Ідзем да царкви.
Хто памаліцца, а хто - памаўчаць,
Хто нарадзіцца, а хто - паміраць [19, с. 151].
Увогуле, АтмАсфера циклу надзвичай Сумной и змрочная. Бадай што толькі ў Баладзе червеня святлее пекло ЗАЛАТА пчали, што заляцела на густе цяпло летніх кветак. Аднако и гети настрій Хутка праходзіць, бо Хутка и сам місяць, як дзень, праміне; адсп...
