ску да буйних прадприемстваСћ адносіліся: машинабудаСћнічи и чигунаметалургічни завод Якабсона, Ліфшица і К В°, машинабудаСћнічи завод В«ТехнолагВ»; у Пінску - древаапрацоСћча-фанерна, запалкавая и титуневая фабрикі; у Гомелі - запалкавая фабрика; у Бресце - чигуналіцейни и механічни заводи; у Магілеве - піваварния заводи Лекерт.
Прамислови пераварот на Беларусі завяршиСћся Сћ канц 90-х рр.. ХІХ ст., Аб чим, у приватнасці, сведчила велізарнае, у 37 разоСћ, павеліченне аб'ему фабричнай прадукциі. Найбільший імкліва развівалася харчову, древаапрацоСћчая, текстильная, маталаапрацоСћчая, будаСћнічая и гарбарная прамисловасць и тут не сфарміравалася такіх індустрияльних центраСћ як Пецярбург и Масква, а прамислови пераварот адбиСћся на 10 гадоСћ пазней, чим у Расіі. p> пасли падзелаСћ РП адбивалася еканамічная інтеграция білоруських губерняСћ у еканоміку Расійскай імпериі. Як вядома, царскія Сћлади правялі перапіс насельніцтва, улік зямель, маенткаСћ и інш. НеСћзабаве адбиліся скасаванне Сћнутраних митаСћ, уніфікация заходів вагі и грашовай сістеми. Імкнучися Сћлагодзіць шляхту и прицягнуць яе да супрацоСћніцтва, царизм захаваСћ за їй ранейшия саслоСћния ільготи, у критим ліку, права на виробок і продаж гарелкі. Акрам таго, з узнікненнем Царства Польскага (1822-1850) на мяжи з ім биСћ заснавани Митній кантроль, што надавала польскай шляхце и буржуазіі значную еканамічную самастойнасць. Разам з критим, у метах прадухілення канкуренциі з боці яСћрейскіх купцоСћ и рамеснікаСћ іх магчимасці Гандль Сћ Расіі билі абмежавани адпаведним указам 1791 У далейшим мяжа яСћрейскай аселасці зрабілася даволі празристай. Яна перастала распаСћсюджвацца на купцоСћ Першай гільдиі, асобі з вишейшай адукацияй, колишніх іСћдзеяСћ, якія принялі хрисціянства. Што датичиць паступлення на расійскі ринак білоруських рамесних и сельскагаспадарчих вирабаСћ, то ніякіх абмежаванняСћ з расійскага боці на гети конт НЕ існавала. У виніку, Беларускія Таварі - викурити, льон, каноплі, Смаль, палатних, сукно, гарелка траплялі Сћ Расію, а Сћ зваротним напрамку паступалі виробок з жалеза, паркаль, пшаніца, сяледка. p> Білорусь, размешчаная паміж Пецярбургам - блює - Динабургам - Масква - Украінай - царство Польскім, уяСћляла сабой важливі регіен, здольни служиць НЕ толькі ваенним фарпостам імпериі, альо и плацдармом прасоСћвання яе еканамічних інтаресаСћ на заходнееСћрапейскі ринак. Менавіта дзяржаСћния органи Сћзяліся за Сћдасканаленне існаваСћших и пабудову нових сродкаСћ зносін, найперш, Агінскага, АСћгустоСћскага и Дніпра-Бугскага каналаСћ. Плиг гетим інтареси Сћлад перасякаліся з інтаресамі мясцових прадпримальнікаСћ. У 1824 на р.. Сож биСћ апрабавани дерло параход, пабудавани на гріш графа Румянцава, а так 1860 на білоруських реках іх ужо було 20. У 1830-х рр.. параходная кампанія Бабруйск атримала дзяржаСћни привілей на перавозку пасажираСћ па Бярезіне и Дняпри. Большасць грузаСћ па-ранейшаму перамяшчалася на ветразевих суднах и плисти и яго аб'еми пастаянна раслі. Так, калі Сћ 1844 іх було правезена на суму 8, 8 млн руб., то Сћ 1860 - ужо на 18 млн руб. АсноСћним експартним Таварі з'яСћляСћся ліс, Які звичайна сплаСћляСћся Сћ порти Балтикі. p> У 1823 праз Білорусь працягнуліся шашейния дарогі: Брест-Варшава, у 1849 - Масква-Брест, у 1855 - Віцебск-Смаленск, Пецярбург-КіеСћ, Масква-Рига. НаяСћнасць камунікаций сприяла гандлевим сувязям паміж регіенамі Расійскай імпериі. Та скасавання пригону лавачни гандаль на Беларусі толькі зараджаСћся, а асноСћнай арганізацийнай Форман гандлевих адносін з'яСћляСћся кірмаш. Самимі вядомимі зяСћляліся Бешанковіцкі, Гомельскі, Зельвенскі, Мінскі, ПрибораСћскі и Свіслацкі кірмаши. Кошт привезених тавараСћ у 1845 р. буйних з іх - Зельвенскі склаСћ 1 млн руб., А Сћ 1851 - Надав 1598237 руб. Расійскія купці привозілі паркаль, шоСћк, галантарею, фабричнае абсталяванне; украінскія - сіль, Цукарь, іншия прадукти.
Унутрани гандаль биСћ сканцентравани НЕ толькі Сћ Гарад, альо и Сћ масе мястечак, населених пераважна яСћреямі. Менавіта яСћреі билі асноСћнимі пасреднікамі як паміж памешчикамі и аптовимі купцамі, так паміж сялянамі и жихарамі гарадоСћ. У будь-яким випадкі аграрнае насельніцтва крейди магчимасць збиваць на мясцових ринках усьо, што толькі давала сільська гаспадарка, и набиваць патребния прадукти.
Так годині реформ еканоміка Білорусі забяспечвала Сћласни Сћнутрани ринак и Займаюсь пеСћни сектар усерасійскага ринку. Яна крейди експартнаариентаваную витворчасць, валодала дастаткова дасканалай для свойого годині ринкавай інфраструктурай и дастаткова развітай сеткай шляхоСћ зносін. Патреби Сћнутранага білоруського ринку часткова пакриваліся за кошт привозу тавараСћ з Польшчи, Украіни, Расіі.
У пасляреформенни перияд Білорусь як еканамічни регіен прицягвае велику Сћвагу расійскага Сћрада и приватнага прадпримальніцтва. Пад годину зніження кошту хліба на заходнееСћрапейскіх ринках урад праводзіСћ пратекциянісцкую палітику з Мета аба...
