еабходнасці В«Згода, змірення В», стваральнай ПРАЦІ як Аснова будаСћніцтва сувереннай дзяржави. Паема В«Симон-музикаВ» сведчиць аб ширині творчага дияпазону Я.Коласа, аб аригінальнасці, адметнасці яго Талент и вялікіх ТВОРЧА магчимасцях як Паета-лірика. Яна Сћражвае разнастайнасцю вобразна-вияСћленчих сродкаСћ, гармоніяй зместу и форми, багаццем ритмікі, дасканалай інструментоСћкай паетичнага Радка, мілагучнасцю, напеСћнасцю верша, відважним викаристаннем фальклорнай паетикі. Паема аказала вялікі СћплиСћ на развіцце білоруський лірикі и ліра-епічнай паеми, розкрила вялікія магчимасці рамантичних форм и сродкаСћ адлюстраванця речаіснасці.
пасли верасня 1939 Колас пачаСћ працю взяти над паемай В«Рибакова хатаВ» (1947), у якой імкнуСћся расказаць пра шляхі-дарогі беларусаСћ, гвалтоСћна падзелених мяжой. У розчини назіраецца асаблівая цікавасць аСћтара да форми: шкірний з 25 раздзелаСћ травні роСћна 300 радкоСћ, якія Сћ палю Чарга падзяляюцца на 25 падраздзелаСћ, у шкірним - па 12 радкоСћ. В«Рибакова хатаВ» блізкая Сћ жанравих адносінах да В«Нова зямліВ»: тая ж епічная апавядальнасць, раскаванасць паетичнага подумки, битавая канкретизаванасць вобразаСћ и малюнкаСћ. p> Разгорнутую гістаричную панараму галоСћних Падзу ХХ ст. Я. Колас паспрабаваСћ намаляваць у чацвертай палею буйної паеме В«На шляхах воліВ» (1925-1956).
СпрабаваСћ Колас и епічна асенсаваць ваенния падзеі, што було здзейснена ім у паемах В«Суд у лісіВ» (1942) и В«АдплатаВ» (1944). Сюжет гетих твораСћ пабудавани на знаних па Аповесці В«ДригваВ» калізіях, штучна перанесених у нови годину, и перапиняецца раз-пораз ліричнимі адступленнямі, дзе аСћтар дае волю пачуццю тугі па Радзіме, тривогі за ліс блізкіх, сина Юркі. Адзначим, што дадзения паеми НЕ Сталі творчай удачай Я. Коласа. p> Вялізни Сћклад Я. Коласа Сћ білоруську прозу. Побачим з М. Гарецкім, Ядвігіним Ш., У. Галубком и некат. інш. пісьменнікамі пачатку ХХ ст. Я. Колас стаяСћ ля витокаСћ Нова нациянальнай прози. ВиступаСћ Я. Колас у самих разнастайних епічних відах и жанрах.
Я. Колас - майстра білоруського апавядання, причим самаго рознага паводле танальнасці и жанрава-стилевих адзнак. p> Так, ен пісаСћ гумаристичния апавяданні, блізкія да жартаСћ, з ледзь-ледзь адчувальним адценнем іроніі, а годинах и сатири (В«СлабодаВ», 1906; В«Вибар старшиніВ», 1906; В«КантрактВ», 1908; В«СациялістВ», 1908; В«НедаступниВ», 1912; и інш.). p> У Сацияльна-псіхалагічних апавяданнях В«БунтВ» (1907), В«Васіль ЧурилаВ» (1907), В«НеманаСћ дарВ» (1912), В«У старих дубахВ» (1912), В«ТоСћстае ПаленаВ» (1913), В«Малади дубок В»(1913) на пяреднім плані праСћда адчуванняСћ герояСћ у пеСћних абставінах, В«Ісціна страсцейВ». Гета класічния Сћзори В«малої прозиВ». Тут виразна акресления вобразе, намалявани типовия характар ​​білоруського селяніна-працаСћніка.
Та значних мастацкіх здабиткаСћ білоруський літаратури пачатку и сяредзіни 1920-х р. адносяцца апавяданні Я. Коласа В«Кривави ВІРВ», В«ПракурорВ», В«АдукацияВ», В«Туди, на Неман В»,В« У В«калективеВ» пана Тарбецкага В»,В« Хатка над балотцам В»,В« На святій зямлі В». У іх пісьменнік спрабаваСћ Даць аб'ектиСћную карціну жицця, сцвердзіць гуманістични пачатак, якога істотна бракавала тагачаснаму пригожаму пісьменству. Коласа з яго Сћменнем бачиць жицце Сћ шматстайнасці и реальним багацці Сћдалося ствариць галерею людскіх типаСћ, якія займалі прикметнае месца Сћ пасляревалюцийнай речаіснасці. Гета В«били людзіВ», якія Сталі В«саСћслужачиміВ» (В«ПракурорВ», 1925), чакаюць звароту мінулих парадкаСћ (В«Царскія ГрошВ», 1925), з настаСћнікаСћ пераходзяць у царкоСћни сан (В«Курська анамаліяВ», 1924), альо гета и В«Нови людзіВ», якія прагнуць усьо и Сћсіх хутчей змяніць на свій лад (В«АдукацияВ», 1926). Уважлівим назіральнікам, збіральнікам калекциі характараСћ виступаю празаік у апавяданнях В«У Дваро пана ТарбецкагаВ» (1926) и В«Хатка над балотцамВ» (1927). Недзе Сћ Свеце адбиваюцца грандиезния падзеі, а Сћ Дваро пана Тарбецкага тубильци живуць дробязнимі інтаресамі: сам Тарбецкі зранку Палю, каб хто НЕ браСћ Ваду з калодзежа без аплати, яго кватаранти Сћвесь дзень лаюцца (Мальвіна Гринда), гандлююць, В«збіраюць капейкуВ» (свінабой Вадап'ян). Гледзячи на дробязную мітусню В«вульгарнихВ» людзей, аСћтар параСћноСћвае Сћбачанае з театрам, а людзей - з акцерамі. Вистава адбиваецца и Сћ В«Хатца над балотцамВ», дзе пан Зигмусь и пані Даміцеля прикладаюць титанічния намаганні, каб адабраць у гаспадині яе старенькую хатку. Турботи, якімі захоплени героі, такія нікчемния, што Сћ апавядальніка міжволі Сћзнікае думка аб іх раслінна-живельним існаванні. Адним з апошніх апавяданняСћ, у якім Колас дае стенаграму пачуццяСћ и думак героя, ахвяри Падзу, було апавяданне В«БалаховецВ» (1929). У твор Сћвайшла значная грамадская праблематика, вельмі надзенная Сћ годину, калі Сћзмацнялася санкцияніраванае зверху раСћнадушша да лісі асобнага Чалавек. p> На працягу Сћсей палею творчай дзейнасці, ледзь НЕ да самай палею смерці,...
