align="justify"> "На працягу гета працедури містер Домбі заставаСћся критим жа непрадузятим Джентламеном, якім биСћ заСћседи, І, мабиць, не без яго дапамогі Сћ церкщі схолодніло настолькі, што з рота вікарий бухаСћ пара. Мабиць, для містера Домбі було краінеяшче, калі б ен Менш думаСћ аб сваім велічи І Великому - аб паходжанні и значенні циримоніі, у якой примаСћ іку фармальнае, абиякавае Сћдзел. Яго гонар була дзіСћна несумяшчальная з гісторияй абраду "[5; 386]. p align="justify"> Будинку за сталом вимавіСћ красамоСћнае абмова:
"Мій син, містер Джон, - з суровай врочисціні сказаСћ містер Домбі, - бясспречна биСћ б диж Сћдзячни вам за вашу ласку, калі б міг ведаць, якую гонар ви яму робіце. У свою годину, спадзяюся, ен будз варти прихільнасці сваіх сваякоСћ и сяброСћ у приватним жицця, а таксамо вялікі адказнасці нашайга становішча, ускладзенай на яго Сћ жицці грамадскай "[5; 386]. Атмасфера за сталом була халоднай. p align="justify"> критим не менше жицце працягвалася, Домбі-бацька мариСћ пра тое, як син сзайме яго месца. Аднако не тут-то було. Поль ріс хвореньким дзіцем, хоць Домбі стараСћся НЕ заСћважаць гетага. Прайшло няма годині, Пакуль бацька зразумеСћ гета. p align="justify"> Чи не випадкова аСћтар Малю холад як вдома, так и Сћ души бацькі. З чіпляючись звязана Сћсе живое на зямлі, о з холадам -?? Смерць. Нельга сказаць, што бацька НŠ​​любіСћ сина. ЛюбіСћ, альо як спадчинніка. "Гети юні джентльмен павінен ажиццявіць призначенне лісі" [5; 386]. p align="justify"> Міг Биць шчасліви Поль Сћ гетим домі? Ці любіСћ яго бацька? Нє, а хлопчику так патребна була Кахане, у тієї годину як для бацькі галоСћнае - гріш. Поль разважай, як даросли, свядоми Чалавек. Грош Сћ нашим жицці маюць вялікае значенне. Яни забяспечваюць Наші материяльния патреби. Альо яни НЕ усемагутни. Бо НЕ змаглі виратаваць ні мами палі, ні Даць здароСћя яму. ГалоСћнае - гета жицце, здароСће, Свабода. Чи не Сћсе можна купіць. Нельга купіць жицце, здароСће, сяброСћства, Кахане, пражития гади. Чалавек Сћзбагачае сутрота, бескарислівасць, літасць, кроСћ для пераломуня памірае, Скура для перасадкі абгарелага, глиток вади Сћ пустині, материяльная дапамога беднаму! p align="justify"> І вось нарешце містер Домбі зразумеСћ, што яго син Хворов. Ен вирашиСћ адправіць яго Сћ Брайтан, на марських Узбережжя. Палі вихоСћвае місіс Пічпін, кривадушная и злая, якаючи калечилі дзіцячия души. Хлопчик вельмі пакутуе. Адзіная Сћцеха - сястра Флоренс. Толькі з їй ен адчувае сябе шчаслівим. Плиг такіх умів хлопчик НЕ адужеСћ, а, наадварот, що не можа хадзіць и вимушани перасоСћвацца Сћ калясци. "ВихаваСћчия заходи" місіс Пічпін павольна забіваюць дзіцяці. p align="justify"> НадишоСћ годину, як лічиць містер Домбі, паглибіць Адукация сина. Місіс Пічпін Поль пераходзіць у школу Блімбера. У Блімбера вучилі дзяцей усялякіх навука, що не Сћлічваюабо іх узроставих и псіхалагічних асаблівасцяСћ. ПримусьЛялі вучиць на памяць незразумелае - уриСћкі ...
