х сферах жицця роднай мови, уздим нациянальнай адукациі и навукі самим дабратворним чинам ўпливалі на развіцце літаратури и мастацтва. Разам з критим складанасць и супяречлівасць гетага працесу визначаліся як палітичнимі абставінамі, звязанимі з нарастаючимі ідеалагічнимі патрабаваннямі, так и вельмі індивідуальнимі поглядамі и прихільнасцямі дзеячаў культури.
У пачатку 1920-х гадоў на літаратурнай ніве разам з прадстаўнікамі старейшага пакалення - Я. Коласа, Я. Купали, М. Гарецкім, З. Бядуля - пачалі працаваць маладия пісьменнікі, што прийшлі ў літарартуру пасли кастричніцкіх Падзу 1917 року, - П. Броўка, У. Дубоўка, М. Линькоў, М. Чарот и іншия. Развіцце білоруський літаратури гетага годині пераважна звязана з іх творчасцю, узнікненнем и дзейнасцю аб яднанняў, якія згрупавалі вакол сябе пісьменнікаў и паетаў рознага и літаратурнага и жиццевага вопиту, адметних поглядаў на месца и змест літаратури.
Асаблівую ролю сярод іх адиграла аб яднанне Маладняк, заснаванае ў лістападзе 1923 яшче толькі пачинаючимі свій ТВОРЧА шлях пісьменнікамі: М.Чаротам, А.Бабарекам, А.Дударам, Я.Пушчам, А.Вольним, А.Александровічам. За кароткі годину яни згуртавалі вакол сябе амаль усіх Малад літаратараў Беларуськай РСР. Ужо за вки гади колькасць маладнякоўцаў узрасла да 500 Чалавек. Акрам Мінска, у шмат якіх мясцінах Республікі ўзніклі філіі Маладняка - Барисаўская, Бабруйск, Віцебская, Аршанская, Гомельська, Магілеўская и іншия. Яго філіі працавалі таксамо ў Масквє, Смаленску, Ризе, праз. Аб яднанне видавала літаратурна-мастацкі часопіс Маладняк, дерло нумар якога вийшаў у жніўні 1923 року. Мясцовия філіі таксамо мелі свае виданні.
подивимось членаў аб яднання на развіцце білоруський культури з годинах меняліся, альо ў галоўним яни лічилі сябе народжанимі ревалюцияй и ў сувязі з гетим ажиццяўлялі яе ідеали. Разам з критим Яня сцвярджалі, што «беларуская літаратура, паступова ўспримаючи ў працесе свойого развіцця пралетарска-інтернациянальни змест, павінна адначасова развіваць и ўдасканальваць самабитную нациянальную форму, дзеля чаго шкірного маладняковец у сваіх фармальних Шуканов павінен Перш за ўсе викаристоўваць мастацкія багацці Народнай творчасці ...» . Гетия шуканні набивалі розния форми, у критим ліку, адмаўленне некатора здабиткаў старейшага пакалення літаратараў, аб яўленне сябе адзінимі стваральнікамі Нова літаратури.
З самого пачатку існавання Маладняк знаходзіўся пад пільним кантролем афіцийних органаў залагодить, меў падтримку з іх боці и разглядаўся ІМІ як кузня нових кадраў, розчини якіх з яўляліся правобразам сапраўднай пралетарскай літаратури. Гета ўмацоўвала претензіі маладнякоўцаў «на месца ревалюциянера ў білоруський літаратури».
аднако НЕ ўсе маладнякоўци визначаліся такімі поглядамі. Некатория з іх адчувалі абмежаванасць гетага аб яднання. 26 травня 1926 яни заявілі аб вихадзе з Маладняка и стваренні Нова літаратурна-Мастацкай групоўкі Узвишша. У яе ўвайшлі К.Чорни, К.Крапіва, А.Бабарека, У.Дубоўка, З.Бядуля, П.Галавач, М.Лужанін и іншия.
Усе ж значная колькасць маладнякоўцаў захоўвала палю прихільнасць да ранейшай арганізациі. Аб яднанне папаўнялася маладимі літаратарамі, альо ў 1927 Годзе адбиўся нови розкол Маладняка. Ствариліся суполкі Пробліск, Беларуская літаратурна-Мастацкая камун, якія існавалі нядоўгі годину, альо ўсе ж аслабілі аб яднанне. У канц 1927 ...