раявамі жицця ен хочай ўлавіць другі и треці іх план, спасцігнуць іх неадназначнасць и філасофскую сутнасць.
Жиццеви и дзейни мастацкі вопит Паета адлюстраваўся ў Баладзе Бресцкай крепасці (адзначана преміяй Ленінскага камсамола Беларусі). Гета - паема, якая асенсоўвае подзвіг абаронцаў Бресцкай цитаделі з вишині сучаснасці.
Пает ідзе ў гісторию, яму дапамагае багатае асациятиўнае подумки. Здаецца, што яму ўсе падуладна. Дзен сівое прадзіва ніткаю суроваю на сцяжину прадзеда памяць викіроўвае. Вершили Барадуліна адкриваюць нам Нешта надзвичай істотнае, важнае ў льно абліччи самогу Паета и яго пакалення. Духоўния критериі суровага ваеннага и пасляваеннага годині для яго живи и актуальния и сення, нездарма ен патрабуе так адзін аднаго паважаць, як пасли Вайни паважалі! . З гетим пеўним чинам звязана паказальни для сенняшняга Барадуліна матиў самааналізу и перааценкі каштоўнасцей: Куди ж так імчаўся на злом галавіт, каго я гукаў и шукаў? . Паета ўсе больш пачинае займаць тема ўзросту, годині, чалавечай адказнасці за пражити століття.
Яго паезія развіваецца ў пліч шматмернага, аб емнага паказу жицця.
Яе зростання непариўна звязана з ростам асобі, яе духоўним светам, стваральнай памяццю. Вечалле - так назваў палю кнігу Барадулін, зачапіўши целае гняздоўе слоў: вечалле - віча - вечар - вечнасць ... Паезія, на яго мнение, заклікана вярнуць асобі розумінню ўсеабдимнасці яе бицця, паказаць, на якой тоўшчи годині стаіць сенняшні Чалавек.
Думка и пластика - два крила верша. Барадулін відав: абодва яни павінни Биць моцнимі, надзейнимі, калі Пает усур ез хочай спасцігнуць Складанний світло Чалавек. Пластичния рашенні ў яго надзвичай дакладния, емістия па Сенсит.
Здзіўляе паетичнае майстерства рифми, гукапісу. Мастацкая форма мисліцца ім як форма змястоўная, пластична-аб емная.
Рифмовия сугуччи напаўняюцца ў яго разнастайнимі асацияциямі: кульмінация - кулямі нация, няшчадна - нашчадкам и Г.Д.
Р. Барадулін вядоми як майстар деталі, у якой материялізуецца думка, якая здольна вирастаць да сімволікі.
Живапіс и пластика Паета больш І Великому насичаюцца філасофска-інтелектуальним зместам. Разам з критим паглибляюцца гістаричния далягляди.
Сучасния вершить и паеми Р. Барадуліна сведчаць, што вяртанне да першаснага мастацкага подумки, та старадаўніх витокаў и каранеў - істотная риса сучаснай білоруський паезіі. Фальклорная літературна спадщина и сення ўпливае на літаратурни працес, застаючися каштоўнай криніцай ідейна-мастацкага ўзбагачення білоруський паезіі. Сучасний асациятиўни верш увабраў у сябе народну паетику и індивідуаьни вопит класікаў.
Каб паўней адлюстраваць сучаснасць, ен усьо настойлівей и з большай духоўнай патребай звяртаецца да фальклору. Барадулін и фальклор - удзячная тема специяльнага даследвання. Гета сувязь існуе на різни узроўнях. У яго паезію ўвайшоў народні вобразе лісі, Які наканавани Паету и Які патрабуе вернасці. Плиг ўсей живатворнасці фальклорнай паетикі яна патрабуе індивідуалізациі и псіхалагізму. Барадулін ставіцца да яе актиўна. Ен пераасенсоўвае змест фальклорних мативаў. Годинах Пает вельмі винаходліва звяртаецца да цитавання?? Ародно Пісенні (наприклад, у вершить Дробненькі дожджик дий накрапав ..), тактоўна и ўдал...
