ння арміі. У Глибокім було пабудавана некалькі станцийних пуцей, дзе фарміраваліся воінскія састави для адпраўкі на фронт. Цяжкае становішча на Фронц, адступленне рускай арміі виклікалі ў большай часткі салдат параженчия настроі, Глибока незадаволенасць. 3 шкірним днем ??нарастаў пратест супраць Вайни и царизму. Усьо настойлівей сяляне вистулалі за демакратичнае рашенне аграрнага робувань. Мясцовия ўлади адзначалі, што «... галоўним и самим небі спечним фактарам зростанню незадаволенасці сярод сялян з яўляюцца салдати, што прибиваюць з тилавих часцей и на пабиўку ... яни распаўсюджваюць чуткі аб критим, што пасли заканчення Вайни са зброяй у руках пачнуць падзел зямлі ». Яни адзначалі «... поўную адсутнасць клопату ўрада да сем яў салдат, якія билі асуджани на голад, и на ўхіленне генералаў и афіцераў пекло удзелу ў небяспечних месцев баёў».
Пра падзеі сусветнай Вайни на Глибоччине и трагічни лёс бежанцаў расказала ў сваіх «Успамінах» Є.О. Сурина-Масальськая.
Лютаўская ревалюция 1917 НЕ принесла вялікіх змен для насельніцтва Глибоцкага краю. У Глибокім захаваліся мяшчанская ўправа и валасное праўленне, якія ў красавіку 1917 билі замінені часовимі камітетамі з тимі ж функциямі.
Ревалюцийния пераўтваренні далі надзо на лешую частку білоруського народу. Актиўна пачалі ўзнікаць Беларускія арганізациі, газети, часопіси. 24 и 25 травня 1917 ў Мінску адбиуся з езд білоруського каталіцкага духавенства. З езд меў вялікае значенне. Паслися з'езда ў многіх месцев ксяндзи пачалі весці набаженстви на білоруський мове. Адзін з актиўних праваднікоў білоруський ідеі ксьондз А. Станкевіч у свае кнізе «Рідна мова ў святинях» (Вільня, 1929) згадвае, што Беларускія набаженстви вяліся на Дзісеншчине, у критим ліку и на Глибоччине. Так, ксьондз М. Шалкевіч вёў службу па-беларуску ў в. Мосар, пасли чаго прихаджане прасілі біскупа, каб у іх парафіі пакінулі менавіта ксяндза М. Шалкевіча. Година пекло годині Беларускія набаженстви вяліся ў в. Удзела.
ліпеня 1917 галоўнакамандуючи Заходнім фронтам генерал-лейтенант Дзянікін видаў загад, паводле якога ўвесь Дзісенскі Павєтьє биў аднесени ў раен Заходняга фронту и ўсё жиццё ў павеце павінна було Биць падпарадкавана законам ваеннага становішча. Билі забаронени мітингі, деманстрациі, виступленні супраць залагодить и памешчикаў. Критим НЕ Менш 10 ліпеня сяляне вёскі Пятроўскія маёнтка Кацяринава, Які биў размешчани за 7 верст на поўнач пекло Глибокага, захапілі скошаную канюшину, прагналі касцоў памешчика Жадвойна и аб'явілі ўсе сенажаці свае уласнасцю. Сялянскія хваляванні ў різни месцев Глибоччини працягваліся амаль да Кастричніка 1917
2.10 Паўстанне 1863 - 64 рр. на Глибоччине
Паўстанне 1863-64 рр., галоўнай Мета якога було аднаўленне Речи Паспалітай у межах 1772 - Адна з Найбільший значних Падзу 19 стагоддзя. Альо аценкі яго вельмі супяречлівия. Пра гета сведчаць шматлікія гістаричния даследаванні и архіўния дакументи, у якіх зафіксавана, што актиўни ўдзел у гетим паўстанні принялі сяляне и шляхта, рамеснікі з мястечак, студенти и каталіцкае духавенства Глибоччини.
У сваім данясенні пекло 23 травня 1861 палкоўнік С. Адамовіч паведамляў у Вільню В.А. Далгарукаву, што військам Мурамскага пяхотнага палиця падаўлена виступ сялян у маёнтках Дзісенскага Павєтьє, сярод якіх пералічани и падзеі на Глибоччине. Так, паведамлялася, што хваляванні билі ў маёнтку Мосар, Які належаў АБДОН Бжастоўскаму, у Міхальцах, што належалі Юстина Грабніцкаму, Канстанцінаве, якім валодаў КАЗІМІР Акушка. Причинай виступленняў була агітация адстаўнога падпалкоўніка Антаноўскага з Глибокага, Які ўжо знаходзіўся пад ариштам да вирашення робувань Вишейшая начальствам. У годину хваляванняў було захоплена «більш наполегливих, різних іменій 35 людина», якія накіравани ў ТУРМ ў Дзісну, а іншия «покарані помірно розгамі».
Сялянскія виступленні адбиваліся ў маёнтках Каштальянаўшчина (магната Чарняўскага), Касареўшчина (магната Міхайлоўскага) i Азерци (магната Корсака). Пачаліся гетия виступленні ў недалёкім маёнтку Ігуменава (цяпер Шкунцікі Шаркоўшчинскага Раена), Які належаў княгіні ПУЗИНА. Сяляне аб'явілі, што НЕ будуць виконваць павіннасці ў Двар, билі припинени роботи на сяўбе.
У ліпені 1861 група студентаў Маскоўскага и Санкт-Пецярбургскага універсітетаў, якія з'ехаліся ў Глибокае ў годину летніх канікулаў, Сабран ў глибоцкім касцёле, спявала забаронени царскім урадам гімн «Боже Цось Поль- СКЕ». 15 ліпеня пасли літургіі яни арганізавалі маніфестацию пратесту супраць владнати. Дзісенскі земскі спраўнік и мясцови пристаў Лакцевіч угаворвалі іх НЕ спяваць «обурливий гімн». Альо яни НЕ паслухалі, адказалі, што цяпер гети гімн спяваюць усюд.
У паведамленні генерал-ад ютанта У.I. Назімава адзначалася, ш...
