о яна ўжо шмат што розум и разважае, як стало чалавек. Яна легка заўважае ману дарослих, аценьвае іх паводзіни, прислухоўваецца да іх размоў, и годинах адказвае на палі питанні сама [8, С.86], причим вельмі дакладна. Соф я (греч.) - Значиць" мудра.
плиг вибари оніма Янка Бриль улічвае и фонасімвалічнае значенне имени, значнасць якога падкресліваў яшче М. Ламаносаў," які ўпершиню [ў рускай лінгвістици] паспрабаваў напоўніць Сенсит гукі мови [27, C.60].
Наприклад, героя апавядання Галя завуць Раман Кругляк. Ен старі ўжо, сіви чалавек [8, C.84], но нягледзячи на свій узрост, застаецца Моцним и рухавим и любіць паскакаць пад гармонік. Плиг ўзгадванні такогого имени ў нас адразу ўзнікае вобразе дужага, моцнага, чалавека. У фонасімвалічним слоўніку читаем: Раман - нешта вялікае, мужнае, актиўнае, велічнае, рухавае [17, C.231]. Вобразе имени дапаўняе и адпаведнае прозвішча Кругляк. Плиг вимаўленні имени Степка ўзнікае вобразе сухий старенькай жанчини. Менавіта такий з яўляецца гераіня апавядання" Мариля. Іншу гераіню гетага твора завуць Катрина. Тут спалученне цвёрдих гукаў [вки] дапамагаюць ствариць вобразе Дужана мужападобнай жанчини.
Імя Мариля з-за наяўнасці ў ім апошняга складу [ля] виклікае асацияциі плачу, таму так Бриль назваў так дзвюх сваіх гераінь - сірату Марилю (апавяданне Мариля) i Марилю Парабчанку ( Галя)- жанчин, у жицці якіх не було нічога, Акрам нядолі, сліз и пакут. У апошняй Марилі яшче и прозвішча Парабчанка падкреслівае яе незайздроснае сацияльнае становішча - дачка парабка - и Такі ж горкі лёс. Пра двох герояў апавядання Галя, братоў-блізнят Цімоха и Ціхана, краўцоў-кажушнікаў, аўтар піша: Мала ведаючи іх, що не пазнаеш, Каторі Ціхан, а Каторі Цімох" [8, C.81]. Падобния па гучанню імёни- падобния адзін да аднаго людзі.
Годинникам Янка Бриль сам тлумачиць причину називання персанажа пеўним антрапонімам (калі яно нетиповае для асяроддзя, у якім яго пасяліў пісьменнік). У Аповесці Золак, убачани здалёк ёсць персанаж з дзіўним імем Сатурнін. Аднако прозвішча ў польського мужчини амаль наскае - Комар, ди и паводзіць сябе пан навучицель вельмі проста: сам вітаецца з людзьмі, и Надав викладае білоруську мову, што робіць яго пацешна зразумелим, ледзь НЕ блізкім для вёскі" [7 , C.383].
Часта ў імёни персанажаў укладваецца Сенсит, Які падкреслівае усю тему твора. Наприклад, у апавяданні Ліпа и клёнік Ліпа - НЕ назва древа, а імя дзяўчинкі, якаючи вельмі любіць природу. Школьнікі бяруць яе на пасадка дреўцаў, и так ў Ліпи з яўляецца Сябар - Клёнік, Які яна пасадзіла разам з дзецьмі. Драўлянае імя дзяўчинкі падкреслівае яе вялікую любоў да ўсяго живога и ўключае дреўци, за якімі даглядаюць дзеці, ў шераг дзеючих асобі апавядання. Лейтмативам твора Галя з яўляецца пісня пра чорную галку. Галя, Галка - імя галоўнай гераіні твора. Гетая жанчина з няпростим лёсам сапраўди падобная на галку: чорнавалосая, травні вялікія Кари вочи, маленькія спритния рукі и лёгкія ножкі" [8, C.90], яна зграбно и кемлівая.
Верачка - так завуць дзевяцімесячную дачушку маладой жанчини Ліди Свірид ( Адзін дзень). Напачатку Вялікай Айчиннай Вайни Лідзія страціла ўсё: чоловіка, блізкіх, будинок. Наперадзе - уцёкі пекло фашисцкай навали и чаканне СПАК. Віра ў лепшае ў жанчини ёсць - гета яе маленька партизанка Верачка, якаючи дапамагае маці НЕ зламацца и пераадолець усьо цяжкасці.
У прозі Бриля сустракаем и так званае вторинне ім'янаречення (У. Коваль ). Іван Непарецкі ( Птушкі и гнёзди) ўжо дві гади ў нямецкім Палон вище названих агульнай нядолі носіць яшче и свій патаемни цяжар [7, с.249] laquo ;, бо сапраўднае імя високага бялявага маўчуна" - Янкель Довід-Іче. Іван, або Яська, як яго називаюць сябри-білоруси, розуму, што буде, калі яго викриюць. Змененае імя - яго адзінае ўратаванне пекло нацизму.
Масье Жана Папёлка ранєй звалі Ясь. Ен вимушани биў з ехаць з Польшчи пекло беспрацоўя и знайшоў больш ласкавеє радзіму - Францию ??[7, С. 201]. Масье Жан пабиваў яшче и сархенто (сяржантам) Хуан, ваяваўши ў Іспаніі ў пачатку 1937 га. Змена имени тут - не драма, а іронія, викривання пристасавальніцтва.
У Янкі Бриля назіраецца и типізация имени, калі пеўни онім служиць сімвалам целага народу або класа. Наприклад, настаўнік польскай школи так знаёміцца ??з сустретим хлопчикам Данікам: А гета чий Такі Іванка? [6, С.11]. Для яго Іванка - любі Беларускі хлопчик. У Рамані Птушкі и гнёзди маладия немкі приносяць ласункі Палон Адам (м зн. Паляк), якім у сваю Чаргях забараняюць заляцаццца да нямецкіх Марушак. Годинах Беларускія імёни плиг вимаўленні іх іншаземцам, змяняюцца на характерния для яго мови: німці називаюць Палон Алеся, МАКСІМА, Івана Олексій, Максам и Ганс адпаведна, польскі настаўнік кліча Івана и Уладзіміра ...
