т регуляваСћ абмежаваную колькасць шлюбно дачиненняСћ: пацвярджаСћ принцип Свабода вихаду заміж, права жанчин на свабоднае волевияСћленне на шлюб незалежна пекло стану [30] и Сћскосна признаваСћ сапраСћднасць Надав чацвертага шлюбу (што супяречила пазіциі царкви), бо дзеці пекло яго признаваліся раСћнапраСћнимі спадчиннікамі бацькі [31]. ВизначаСћся шлюбно Сћзрост: для мужчин - 18 гадоСћ, для жанчин - 15.
Паводле Статуту 1529 р. шлюб з нявольнікам або нявольніцай міг панізіць стан аднаго з суженцаСћ. У такім разі лічилася, што Чалавек сам сябе аддаСћ у рабства, узяСћши шлюб з такою асобаю. Дзеці пекло гетага шлюбу признаваліся нявольнікамі. Такім чинам, шлюб з нявольнікам лічиСћся такий жа криніцай рабства, як Палон, нарадженне пекло нявольних бацькоСћ, асудженне да смяротнай кари за злачинства и заміна яе нявольніцтвам з прохання асуджанага [32].
Другі Статут регуляваСћ ширейшае кола шлюбно дачиненняСћ, у приватнасці парадак злучення Сћ шлюб. Развіваючи норму аб свабодним волевияСћленні на шлюб, Статут 1566 прадугледжваСћ суровия санкциі за примус жанчини да шлюбу: за "гвалтівної взяття в дружини" призначалася смяротная кара [33]. Альо Свабода волевияСћлення нявести па-ранейшаму абмяжоСћвалася згодай бацькоСћ и апекуноСћ [34]. Плиг гетим билі визначани маемасния санкциі Сћ дачиненні да нявести, якаючи виходзіла заміж без Згоди бацькоСћ або апекуноСћ, - яна пазбаСћлялася пасагу и страчвала права на літературна спадщина.
Нягледзячи на зацвярдженне принципу Свабода волевияСћлення бакоСћ у свецкім заканадаСћстве, у XVI ст. яшче адзначаліся випадкі змов шлюбу бацькамі малалетніх, што супяречила принципу Свабода на шлюб. Така шлюбно дамов на випадак яе парушення забяспечвалася значнай зарукай на карисць пацярпелага боку, якому пазней адмовілі Сћ гета змов, и вялікага князя. Годинах така дамов пацвярджалася царкоСћним вянчаннем малалетніх [35].
У випадкі парушення змов праворуч вчиняти Сћ свецкі суд, Які міг визваляць пекло абавязкаСћ, што винікалі са змов, або присуджаць заруку [36]. Суд міг примусіць виканаць дамов толькі Сћ частци виплати зарукі пацярпеламу боці и пакрицця стратаСћ, панесених на падрихтоСћку да вяселля. У астатнім примусіць виканаці. дамов було немагчима, бо гета було б парушеннем асноСћнага принципу шлюбу - Свабода волевияСћлення абодвух бакоСћ. Пацярпели пліч міг звяртацца проста да вялікага князя, Які видаваСћ "напамінальни ліст" з Зазначені виканаць дамов або виплаціць заруку. Паводле материялаСћ судоСћ можна зрабіць виснову, што вялікакняскія лісти НЕ мелі характар ​​абавязковага Сћздзеяння, бо такія спречкі часта канчаліся заміреннем и згодай бакоСћ, якія Сћступалі Сћ шлюб шкірно па сваім вибари. Статут 1566 визначиСћ аднолькави Шлюбна Сћзрост для мужчин и жанчин - 15 гадоСћ [37].
аналіз шлюбно дачиненняСћ, якія регуляваліся статути Вялікага княства ЛітоСћскага 1566 р., сведчиць, што да сяредзіни XVI ст. пашириліся праві суб'єкт ва Сћсіх цивільних узаемадачиненнях, у критим ліку и Сћ Шлюбна. Свабоднае волевияСћленне асобаСћ, якія злучаюцца Сћ шлюб, - галоСћни принцип яго законнасці - захоСћвалася даволі паслядоСћна, што адлюстроСћвала свецкае заканадаСћства.
Статут Вялікага Княства 1588 яшче паСћней регуляваСћ шлюбния дачиненні. Упершиню свецкім заканадаСћствам билі визначани галоСћния Сћмови сапраСћднага шлюбу: адсутнасць кроСћнай роднасці да чацвертага пакалення Сћлучна и сваяцтва да трецяга пакалення Сћлучна [38]. Плиг незахаванні гетих умоваСћ законом чоловік и Жонка павінни Биць неадкладна "Разлучони". Далейшия санкциі залежалі пекло вінаватасці бакоСћ, якія Сћзялі шлюб. Калі шлюб биСћ узяти Сћ роднасці, альо бакі пра гета НЕ ведалі, то пасли яго скасавання да іх НЕ Сћживаліся маемасния ці іншия санкциі, а дзеці признаваліся законнимі и мелі права на літературна спадщина. Били чоловік и Жонка маглі ажаніцца (вийсці заміж) з дазволу духоСћнага судна.
Калі ж бакі ведалі пра сваю роднасць плиг Сћступленні Сћ шлюб, дик пасли яго анулявання шкірно-пліч пазбаСћляСћся палового палею уласнасці на карисць дзяржави, дзеці пекло шлюбу признаваліся бенкартамі (незаконнанароджанимі) и НЕ атримлівалі літературна спадщина. Інша палового маемасці вчиняти Сћ пажиццевае каристанне кожнага з бакоСћ у випадкі, калі не було дзяцей пекло першага законнага шлюбу.
Калі такія дзеці билі, ім пераходзілі праві на распарадженне маемасцю, а бакі мелі права толькі на Сћтриманне и распарадженне маемасцю адпаведна іх грамадскаму становішчу. Плиг гетим мужчини пазбаСћляліся права займаць важния дзяржаСћния Пасадена.
Акрам названих асноСћних палаженняСћ треці Статут замацаваСћ яшче адну Сћмову сапраСћднасці шлюбу - Свабоду пекло пеСћнага становішча. Такім становішчам, якое НЕ дапускае Сћступлення Сћ шлюб, есць ужо існи шлюб [39]. Строга ахоСћваючи манагамнасць шлюбу, закон прадугледзеСћ, што за Сћступленне Сћ другі шлюб плиг вядомим існаванні першага караюцца смерцю абодва суженци-парушальнікі [40]. Критим ...
