травні, аднако, у нарисе самаметнага значення, ен ув'язані з питаннямі сацияльнага и льно-етичнага зместу. I Сћ гетим - каштоСћнасць В«Падарожжа ...В» як мастацкага твора. Логіка апавядання падводзіць да думкі, паводле якой еканамічния змена без зрухаСћ у псіхалогіі, у свядомасці селяніна немагчимия. Неабходна Перш за Сћсе абудженне духоСћних СІЛ народу. Селянін павінен адчуць сябе гаспадаром на Сћласнай зямлі. Гетая виснова Якраз и Складанний сутнасць ідейна-філасофскай канцепциі М. Зарецкага як аСћтара нариса. p> У гетим розчини М. Зарецкім була закранута яшче адна вельмі важлива праблєми. Як винікае са зместу нариса, В«кіруючая верхавінаВ» працоСћнага калективу меліяратараСћ НЕ рабіла СПРОБА паСћпливаць на вихаванне нациянальнай и грамадзянскай свядомасці. Па-ранейшаму пераважала утилітарная, прагматичная мараль, спаживецкае стаСћленне да жицця. Асабліва Моцний абурала пісьменніка абиякавае стаСћленне робітника І мясцовага жихарства да культури, та нациянальних традиций. Тия ж вясковия дзяСћчати на спеСћках нязменна аддавалі перавагу безгустоСћним гарадскім рамансам (В«Нічаво мені Сћ міри не нада ... В») Перад народнимі ці класічнимі мелодиямі. p> Пагарда да рідних каранеСћ, та нациянальних витокаСћ и спарадзіла пісьменніцкае виказванне, якое пазней у шматлікіх виступах кваліфікавалася як нацияналістични випад, як праява варожасці да братняга рускаго народу. В«Мені стала сумна-сумна. Я падумаСћ: дакуль ми будз жиць гетим пазаддзем чужої культури, якое з тупим салдацкім самадавольствам В«підносятьВ» нам Наші суседзі и якое ми прималі як чистае збожжа? Дакуль ми будз збіраць з чужога стала Сћбогія брудния аб'едкі, аддаючи палі ДАбро на агульную пагарду и зругу? В»Як бачим, не Пра ігнараванне духоСћних здабиткаСћ братняга народу ішла Сћ нарисе размова, а пра павагу да Сћласнай культури и небходнасць барацьби з праявамі нациянальнага нігілізму. М. Зарецкі тут фактична канкретизаваСћ палі подивимось, викладзения падчас дискусіі аб шляхах развіцця білоруського театра Сћ артикуле "Два іспити (Так вань аб театральнай критици) В». Сюди ж треба далучиць и пазнейши артикул В«Чим пагражае нам Белдзяржкіно (Так критикі тематичнага плану) В». p> Виступленні М. Зарецкага на старонках друку, нягледзячи на асобния спречния моманти и палемічния перабольшванні, мелі вялікае грамадскае значенне. p> Пісьменнік рашуча пратеставаСћ супраць розмивання асноСћ нациянальнай культури білоруського народу, калі пад виглядають збліження культур ігнаруецца яе самабитнасць, закресліваюцца лепшия традициі, що не примаецца Сћ разлік яе сувязь з Народнай глебай, з духоСћним жиццем білоруса. Асабліва звярталася Сћвага на беднасць нациянальнага репертуару Сћ драматичних театрах, на нешматлікасць білоруських фільмаСћ. p> М. Зарецкі асудзіСћ Зага практику механічнай пераробкі папулярних ревалюцийних п'єсою накшталт В«Браняпоезд 14-69В» Ус. Іванава. p> У перакладзе назва горада Томськ була адвольна замінена на блізкае па гучанні Мінск. Лічилася, што з дапамогаю такіх паправак можна задаволіць патребу Сћ адлюстраванні актуальнай нациянальнай тематикі Сћ Беларускім театри.
СПІС ВИКАРИСТАНИХ КРИНІЦ
1. Мушинскі М.І. Міхась Зарецкі// Гістория білоруський літаратури ХХ стагоддзя: У 4 т. Т. 2. - Мн., 1999. С. 504-549. p> 2. Чигрин І.П. Зарецкі Міхась// Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічни слоСћнік: У 6 т. Т. 2. Мн., 1993. С. 502-503. p> 3. Майсеенка А. Творчасць Міхася Зарецкага: СтанаСћленне Талент/Майсеенка А. - Мн., 1978. p> 4. Мушинскі М.І. Нескарони Талент: ПраСћдзівая гістория жицця и творчасці Міхася Зарецкага. Мн., 1991. p> 5. Зарецкі М. Зборнiк твораСћ: У 4 т./Зарецкі М. - Мн., 1989-1992. Т. 1-4. p> Розміщено на
