. робітників. Агульная колькасць найманих работнікаСћ дасягнула 514 тис. Чалавек разам з сельскагаспадарчимі рабочимі, якіх налічвалася каля 114 тис.
У нациянальним складзе буржуазіі и пралетарияту змен у пааСћнанні з папяреднім периядам, що не адбилося. Частка білоруський буржуазіі Складанний каля 2% пекло усей колькасці беларусаСћ, ці каля 20 тис. Чалавек.
Дабрабит насельніцтва Беларусі. Сяреднегадави заробак Фабрични-заводскіх робочим біля 1901 м. склаСћ 157,9 руб., а Сћ 1904-1913 рр.. у сяреднім 210,4 руб. Видаткі на жилле и харчаванне складалі 2/3 заробки. Цени на галоСћния прадукти на дерло погляд билі невялікімі, альо Сћ спалученні з мізерним заробки гетая перавага Расіі зиходзіла Сћ нікуди. p> У гети перияд урад вимушани биСћ приняць шераг законаСћ аб паляпшенні СћмоСћ ПРАЦІ робітників. 2 червеня 1903 биСћ приняти закон аб дапамозе робітників, што пацярпелі ад няшчасних випадкаСћ на витворчасці. У 1902-1903 рр.. була принята заканадаСћства па регуляванні Сћзаемаадносін гаспадароСћ и робочим біля рамеснай витворчасці. У 1912 м. ДзяржаСћнай Думай биСћ адобрани (павінен пачаць дзейнічаць з 1914 р.) закон аб страхаванні Робочої пекло няшчаснага випадкі ці хвароби. Альо гети закон распаСћсюджваСћся толькі на робочому цензавай прамисловасці, и на Беларусі пад яго дзейнасць падпадала толькi каля 20% працоСћних.
В
4 Сільська гаспадарка Беларусі на пачатак XX ст. Сталипінская аграрна реформа на Беларусі
На пачатак XX ст. Расія ператварилася Сћ адну з галоСћних краін-експарцераСћ хліба Сћ ЕСћропу. Акрам таго, яна вивозіла іншую прадукцию сельскай гаспадаркі, вялікая колькасць якой атримлівалі и на білоруський зямлі. Експарту прадукциі з Беларусі садзейнічала яе блізкае знаходжанне да ринкаСћ збита и Добрия шляхі зносін. Аднако гетия поспехі адбиваліся на тлі невирашанага аграрнага вань (ЗахоСћвалася феадальнае землеСћладанне іфеадальния парадкі на весци). Абвастриліся гетия супяречнасці пад годину ревалюциі 1905-1907 рр.. Менавіта зямельнае вань стала падставай да розгону дерло дзвух ДзяржаСћних ДумаСћ. Патрабавалася правесці неадкладния реформи на вагомо. p> 3 Лістапада 1905 Мiкалай II падпiсаСћ Маніфест аб адмене викупних плацяжоСћ з сялян, па якому з 1 студзеня 1907 поСћнасцю адмяняліся викупния плацяжи. Зямля стала Сћласнасцю домагаспадара ці абшчини (плиг абшчинним землеСћладанні).
А Сћказ 9 Лістапада 1906 (з 14 червеня 1910 р. - дзяржаСћни закон) абвясціСћ асноСћния принципи реформи сельскай гаспадаркі. Урадаваму праекту реформ на Веске биСћ супрацьпастаСћлени больш радикальни праект, распрацавани депутатамі ДзяржаСћнай думи, альо ен биСћ адвергнути, а дерти и Інша Думи распушчани Мікалаем II. p> Урадавая реформа крейди пеСћния еканамічния и палітичния мети, сярод якіх - разбуренне абшчини, замацаванне приватнай зямельнай уласнасці, стваренне "сяредняга" сялянскага класа - асноСћнай сацияльнай апорії режиму. Сялянскі пазямельни банк аказваСћ фінансавую падтримку реформи (купівля і продаж зямлі, видача сялянам позичок и кредитаСћ). У сакавіку 1911 р. з Беларусі (у Віцебскай, МагілеСћскай и Мінскай губернія) билі Сћведзени земства, што павінна було сприяць правядзенню реформи.
Сталипінскай праграмай перабудови вескі прадугледжвалася:
- разбуренне сельскай абшчини. Указ 9 Лістапада 1906 дазваляСћ селяніну-абшчинніку патрабаваць часткі абшчиннай зямлі Сћ приватную Сћласнасць. З 1910 вихад з абшчини стаСћ абавязковим;
- насадженне хутарскіх ці адрубних сялянскіх гаспадарак. Для прапаганди хутарской форми гаспадарання ствараліся паказальния Хутарі, ішла прапаганда хутарской гаспадаркі праз СМІ;
- агратехнічная Адукация сялянства, дапамога сялянам у Сћвядзенні перадавих на тій годину техналогій. Заахвочвалася кааперираванне, наймання на службу (земствамі) аграномаСћ и специялістаСћ сельскай гаспадаркі, прапагандавалася вогнестойкага будаСћніцтва, праводзілася меліярация и Г.Д.;
- разнастайная, у критим ліку материяльная дапамога сялянам, дере за Сћсе Заможне гаспадаркам;
- добравольнае перасяленне малазямельних и беззямельних сялян у Сібір, на ПаСћночни КаСћказ и Сћ Сяреднюю Азію;
- паширенне грамадзянскіх правоСћ сялян, адмена для іх цялесних пакаранняСћ, дазвол Свабода вибару месца пастаяннага жихарства и інш.
Пад годину правядзення реформи на Беларусі наглядаліся некатория адметнасці. Хутка праводзілася землеСћпарадкаванне, бо 60% агульнай зямельнай полишаючи да пачатку реформи Сћжо було Сћ приватним землеСћладанні, а 34% складалі сялянскія надзельния земли. На Беларусі меСћся вялікі дваранскі зямельни фонд (памешчицкае непрацоСћнае землеСћладанне). Менавіта за кошт яго скарачення павінна було расці сялянскае землеСћладанне.
На Беларусі хутчей разбураліся абшчини. У МагілеСћскай губерні да 1915 з абшчин вийшла больш палового абшчиннікаСћ, у Віцебскай амаль трець. У Гродзенскай, Віленскай и Мінскай губерній на пачатак реформи абшчин ...
