веце. 3 прибиццём у Дзісну партийних таваришаў робота як партийная, так и Савецкая пайшла новим струменить. Наладжани биў шераг мітингаў, сходаў, лекції, адно вялікае Народнай гулянь ... ».
Улічваючи складанае ваеннае становішча, павятовия ўлади вялі актиўную мабілізацию ў Чирвоная Армію. Як адзначала «Звязда» ў критим жа нумари за 17 травня, у павеце була «призначають мабілізация 4 узростаў» и меркавалася, што колькасць сем'яў чирвонаармейцаў «павялічицца да 2 тисяч». Калі ўлічиць, што ў складзе польскай арміі таксамо служити Няма беларусаў, можна ўявіць глибіню тієї трагедиі, у якую трапіў Беларускі народ.
Вясна 1919 польскае війська захапіла Вільню и Гродна. Яго часці занялі Пастави и рухаліся ў вапрамку Глибокага. Глибоцкі Савета накіраваў насустрач ім свій атрад на чале са Стоцікам. У раене станциі Варапаева адбиўся бій, у якім камандзір атрада загінуў. Легіянери адступілі, атрад вярнуўся ў Глибокае, дзе з ваеннимі ўшанаваннямі билі пахавани загінуўшия.
У Вільні Ю. Пілсудскі звярнуўся з адозвай да жихароў билога Вялікага княства Літоўскага, у якой абяцаў, што народ сам вирашиць палі ўнутрания Праворуч - нациянальния и релігійния. Адбиліся пеўния кантакте прадстаўнікоў БНР, білоруських арганізаций з польскімі ўладамі. Адбиўся з'езд білоруських делегатаў Віленшчини и Гродзеншчини, Які адстойваў ідею літоўска-білоруський федерациі. У червені 1919 Абрау Центральная беларуская рада Віленшчини и Гродзеншчини на чале з урадженцам Глибокага К.С. Дуж-Душеўскім. Спадзяванні білоруських адрадженцаў на прихільния адносіни кіраўніка Польскай дзяржави Пілсудскага да ідеі БНР, па сведчанні гісторикаў, мелі пад сабой пеўния падстави, бо не вимикати, што ў Пілсудскага билі федералісцкія памкненні, пра што сведчилі яго некатория заявив.
Ваенная сітуация складвалася на карисць Польшчи. У аператиўнай зводци палявога штабу Реўваенсавета Республікі пекло 19 жніўня 1919 паведамлялася пра БАІ, якія вялі адступаючия часці Чирвоиай Арміі ў полацкім напрамку ў раене Забір 'я, Глибокага и на ўсход пекло Докшиц. Такім чинам, з канца літа 1919р. Глибоччина апинулася ў зоні польскай акупациі. Тут биў уведзени асабліви адміністрацийни падзел: Павєтьє-раен-гміна. Так, раен 2-й й Глибокае ўключаў гміни Глибоцькому, Задескую, Пліскую, Празароцкую. Павєтьє узначальваў староста, раен - начальнік, гміну - війт. Війтам Глибоцкай гміни служиў Юзаф Ракоўскі. У Глибокім и наваколлі размяшчалася 8-я пяхотная дивізія, загадуй камандаваиня яною визначалі дзейнасць адміністрациі Раена и гмін. Так, 8 Лістапада дзісенскі староста пісаў начальніку Раена 2-га Глибокага: «Даручаю ў 4-дзённи термін реквізаваць 400 доўгіх кажухоў для 8-й пяхотнай дивізіі». За кошт насельніцтва ажиццяўлялася и харчовае забяспяченне вайскових часцей. За вки тидні Лістапада - снігові у насельніцтва Раена 2-га Глибокага було забрана: аўса - 2 833 пуди, жита - 3723, ячменю - 530 пудоу. 5 снігових війтам Глибоцкай и Залескай гмін, дзе НЕ билі виканани у термін абавязковия пастаўкі, було накіравана папяреджанне: так 7 сніжно виправіць становішча, а калі гетага НЕ адбудзецца, то вінаватих Чака штраф у 2 000 рублёу и Карно експедиция па Збора падаткаў у двайним Памер. 11 снігових кожнай гміне була даведзена нова розкладка: сабраць па +6000 пудоў сіна и па +2000 пудоў саломи.
У Глибокім размяшчаўся паляви шпіталь №206, прадукти для якога таксамо збіраліся ў мясцовага насельніцтва.
У кастричніку ўлади пачалі праводзіць перапіс ЦІ, як тади пісалася, ствараць генеральний спіс насельніцтва. У рамках гетага мераприемства була визначана колькасць вернікаў Глибоцкай праваслаўнай парафіі, якаючи на 13.12.1919 р склалось +6907 чалавек з магчимай іх пераариентацияй на бліжейшия приходи ў в. Кавалі (прихаджан 2794, за 9 верст пекло Глибокага), капліцу ў в. Забелло (за 4 вярсти пекло мястечка).
школі не працавалі, но СПРОБА праводзіць заняткі самачинна зафіксавани ўладамі. 30 верасня шкільні інспектар Віленскай акругі распарадзіўся Беларускія школи, якія працавалі самачинна, закриць и даў тлумаченне, што Беларускія школи могуць Биць адкрити плиг ўмове, што гріш на іх утриманне дадуць гміни. У адносінах да рускіх шкіл забарона заставали ў сіле.
Цяжкае становішча насельніцтва, викліканае Вайн, разрухай, антисанітарияй, ускладнілася шматлікімі захворваннямі. У канц Лістапада ў в. Харошкі (побачим з Глибокім) распаўсюдзілася епідемія тифу, колькасць хворобах на 1 снігових дасягнула 15 чалавек.
У кастричніку 1919 лінія фронту праходзіла па Заходняй Дзвіне да Полацка, праз Лепель на Барисаў и на поўдні па раце Бярезіна. Урад Савецкай Расіі гатова биў пайсці на значния теритарияльния ўступкі польскаму боці (за кошт білоруських зямель), но апошні НЕ приняў гетих прапаноў, бо спадзяваўся на большай. Вясна 1920 польскія войскі пачалі лака...
