дзяжу), злосного неплацеж доСћгу и інш. Найбільший деталева регламентавалася паняцце татьба. p> Сістема пакаранняСћ була адносна Простан и мяккай. Вишейшая міра пакарану - "потік н розграбували ленне ". Годинах гета азначала смерць асуджанага и розбір яго маемасці, інши разів - продажів у халопи.
Наступнай па цяжкасці Міра пакарану була "віра" (штраф), якаючи призначалася толькі забойцам. Калі за злачинцу разлічвалася яго абшчина, тади гета називаю "Дзікай вірай". Інститут "дзікай віри" виконваСћ паліцейскую функция, бо звязваСћ усіх членаСћ абшчини кругавой парукай. Усе астатнія злачинстви як супраць асобі, так и маемасния караліся продажем (штрафам), памер якой знаходзіСћся Сћ залежнасці ад цяжкасці злачинства. "Продаж" ішла Сћ скарбницю, а пацярпеСћши атримліваСћ "урок" - грашовую Сћзнагароду за панесеную страту.
Руська ПраСћда яшче НЕ рабіла да кладнага размежавання паміж кримінальним и грамадзянскім працесамі. Суднові працес меСћ Яскрава вияСћлени спаборни (спречни) характар: ен пачинаСћся толькі па ініциятиве істца, бакі Сћ ім (ісцец и адказчик) мелі роСћния праві. Судаводства було адкритим и Вусни. p> Сістема доказаСћ складвалася са сведчання відавочцаСћ злачинства ("вiдокi"); речавих доказаСћ ("полiчное"); випрабаванняСћ агнем, вадой, жалезам ("Ордалii"); присягі. p> Акрам "Рускай ПраСћди "Найбільший старажитнимі помнікамі пісанага права на Беларусі з'яСћляюцца грамат аб адносінах Смаленска, Полацка и Віцебска з блює и нямецкімі купцамі, а таксамо дагавори 1229, 1263 и 1338 гг. Гетия юридичния помнікі з'яСћляюцца каштоСћнай криніцай вивучення старажитнага права. Бакі, якія дамаСћляліся паміж сабой, знаходзіліся прикладна на адним узроСћні еканамічнага и культурнага развіцця и таму няредка Сћключалі Сћ сумесния пагадненні норми звичаевага права палею мясцовасці. Для ілюстрациі больш падрабязна разгледзім дагавор 1229, Які навукоСћци називаюць "Смаленская гандлевая праСћда ". Гета міжнароднае гандлевае и палітичнае пагадненне паміж Смаленскім, Віцебскім и Полацкім княствамі, з аднаго боці, и блює и Готланд - З другог. Дагавор 1229 - адзін з дерло дайшоСћших да нас помнікаСћ права феадальнай Беларусі. Ен замацаваСћ прававия норми, якія гарантавалі и забяспечвалі развіцце міжнародних гандлевих адносін на падставе Сћзаемнасці и раСћнапраСћя.
Ва Сћступе да дагавора гаворицца пра СћстанаСћленне дружалюбних адносін паміж краінамі и пералічваецца склад пасольстваСћ, якія прималі Сћдзел у яго заключенні. Текст дагавора складаецца з шерага артикулаСћ, у якіх викладзени норми кримінальнага, працесуальнага права и права па абавязацельствах, а таксамо палаженні, што регламентавалі парадак заключення дагавораСћ купліпродажу, правоза тавараСћ и інш. Дагавор устанаСћліваСћ гарантиі недатикальнасці іншаземних купцоСћ, узаемния привілеі па тавараабмене, агаворваСћ умів бесперашкоднага продаж тавараСћ. Найважнейшия артикули визначалі Свабоду Гандль як для іншаземних "Гасцей" на білоруських землях, так и для білоруських купцоСћ у Ризе и інших Гарад, бесперашкодни праезд па териториі гандлюючих бакоСћ, а таксамо дакладния пошліни на Таварі.
Такім чинам, галоСћнае призначенне дагавора 1229 полягала Сћ замацаванні прававих нормаСћ, якія забяспечвалі нармальния адносіни паміж Заходне-і СћсходнееСћрапейскімі народамі на Аснова Сћзаемнасці и раСћнапраСћя. Прадугледжвалася замацаванне мірних адносін паміж народамі, визначаліся аб'ем адказнасці за кримінальния злачинстви, парадак и чарговасць спагнання даСћгоСћ, парадак судаводства.
аналіз юридичних помнікаСћ Старажитнай Беларусі дазваляе сцвярджаць, што з далейшим развіццем и Сћмацаваннем феадалізму паширалася роля прававих нормаСћ у регуляванні грамадскіх адносін и Перш за Сћсе нормаСћ цивільнага и кримінальнага права.
У дерло Чарга гета адбілася на Сћсталяванні рознай праваздольнасці простих людзей и феадалаСћ. Найбільший абароненимі законам билі Князі, Баяра и вишейшия слаі духавенства. Яни, у приватнасці, маглі распараджацца сваімі маенткамі, учиняць розния грамадзянска-прававия здзелкі, мець перелогових людзей, а таксамо халопаСћ. Меншай праваздольнасцю валодалі свабодния людзі, якія знаходзіліся Сћ васальнай залежнасці ад буйних землеСћладальнікаСћ, яшче меншай - феадальна-залежния сяляне. Халопи и челядзь нявольная НЕ мелі амаль ніякіх правоСћ. Наприклад, яни НЕ маглі валодаць нерухомай уласнасцю, виступаць у Судзі.
Криніци дазваляюць сцвярджаць, што Сћ залежнасці ад класавай приналежнасці пацярпеСћшага и злачинци СћстанаСћлівалася и РІЗНИТЬСЯ кримінальная адказнасць. Наприклад, у адпаведнасці з дагаворам 1229 за забойства свабоднага Чалавек з вінаватага спаганялася 10 гриСћнаСћ серабра, за тато або пасла - 20, за халопа - 1 гриСћна серабра.
ЗаканадаСћства разглядаемага перияду Перш за Сћсе вилучае такія віди пакарану, як маемасния спагнанні и видача злачинци пацярпеСћшаму. За асабліва цяжкія злачинстви закон прадугледжваСћ розправу и рабаванне як самогу вінаватага, ...
