а пасольскай ізби) яшче больш жорсткай. У тієї пані дзень Жигімонт АСћгуст у палею прамова Перад пасламі и сенатарамі КаралеСћства Польскага, виказаСћши абуренне паводзінамі делегациі ВКЛ, паабяцаСћ привесці Справу уніі да закінчувати-чення такім чинам, як яму параяць сенатари и пасла, и даСћ згоду на далученне да Польшчи Валині, Усходняга Падолля и Падляшша.
сакавіка 1569 Жигімонт АСћгуст видаСћ адпаведни універсал, у якім абавязваСћ урадоСћцаСћ згаданих зямель принесці присягу, уводзіСћ польську юрисдикцию, гарантаваСћ захаванне ранейших правоСћ, привілеяСћ, вольнасцей, ураСћноСћваСћ шляхту гетих зямель са шляхтай КаралеСћства, абяцаСћ НЕ распаСћсюджваць екзекуцию, а для тих, хто НЕ виканае патрабаванняСћ універсала, прадугледжвалася канфіскация Пасад и СћладанняСћ.
Найбільший прихільнимі да ідеі інкарпарациі з усіх зямель ВКЛ аказаліся прадстаСћнікі Падляшша, Частка з якіх з Любліна НЕ з'ехалі и Сћжо 5 сакавіка далі згоду на далученне да КаралеСћства. 9 сакавіка некатория падляшскія пасли принеслі присягу Паляк, хто добраахвотна, а хто и пад пагрозай канфіскациі староства. Затое адмовіСћся присягаць, Надав пад пагрозай канфіскациі маент-каСћ у гетих землях, А. Валовіч. Акрам таго, палякі наракалі на падканцлера ВКЛ, што тієї рассилаСћ па Валині грамат, што заклікалі НЕ вяртацца на сейм. p align="justify"> Акрам далучення Валині и Падляшша польскі пліч разглядаСћ умів и шляхі заключення уніі з ВКЛ. Земскія пасли Польшчи займалі саму скрайнім пазіцию Сћ гетим питанні. Яни патрабавалі заключиць унію без удзелу літвінаСћ и ажиццявіць яе Надав з дапамогай паспалітага рушення. Больш узважаную пазіцию мелі сенатари КаралеСћства, што можна заСћважиць, прааналізаваСћши праект уніі, Які яни винеслі на розгледиш пасли 14 сакавіка. У адрозненне пекло першага польскага праекта Сћ ім прадугледжвалася захаванне дзвюх пячатак - ВКЛ І КаралеСћства Польскага, сумесния сейми, у прерагативу якіх уваходзіла б абранне Караль І вялікага князя, абарона дзяржави, абвяшченне Вайни ці заключенне міру, прием І накіраванне пасольстваСћ, приняцце агульних канституций І статутаСћ. Сейми прапаноСћвалася праводзіць па ЧАРЗ Сћ кожнай краіне, прадугледжвалася захаванне асобних сеймаСћ Княства и КаралеСћства, а таксамо Сћсіх Пасадена, займаць якія маглі толькі мясцовия Сћрадженци. АбмежаванняСћ на атриманне зямлі НЕ прадугледжвалася. Аднако земскія пасли адхілілі гети праект, палічиСћши занадта мяккім. 24 сакавіка 1569 Жигімонт АСћгуст видаСћ привілей, у якім зацвердзіСћ умів будучай уніі паміж Княствам и КаралеСћствам. p align="justify"> Хутка Сћ ВКЛ убачилі, што тактика канфрантациі НЕ дае полоні, а хутчей наадварот, приносіць толькі шкоду дзяржаве. Неабходна було шукаць шляхі вийсця з узнікшага становішча. Акрам таго, у Княстве ні на хвіліну НЕ забивалі пра пастаянную небяспеку з боці МаскоСћскай дзяржави. А ваенна-еканамічни патенциял краіни биСћ амаль вичарпани. 22-24 сакавіка 1569 у Вільні адбиСћся з&...
