Альо намаганні Кутузава Сћтримаць саюзную війська пекло бітви НЕ дапамаглі. Бітва було дадзена, и рушиСћ встежити поСћни розгром саюзнай арміі пад АСћстерліцам 2 Сніжану 1805
Менавіта пасли АСћстерліц нянавісць Аляксандра I да Кутузаву невимерна Сћзрасла. Цар не міг не разумець, вядома, што Сћсе страшния намаганні як яго самогу, так и атачалі яго придворних падхалімаСћ зваліць віну за паразит на Кутузава застаюцца марнимі, таму што КутузаСћ ніколькі НЕ размешчани биСћ приняць на сябе цяжкі Грехем и віну за бескарисную гібель тисяч людзей и жахлівае паразит. А рускія пасли Суворава да паразаСћ НЕ привиклі. Альо разам з критим каля цара не було ні аднаго ваеннага Чалавек, Які міг би параСћнацца з Кутузавим сваім Сћмий и краінамітегіческім Талент. Не було Перш за Сћсе Чалавек з такім велічезним и тривалим аСћтаритетам у арміі, як КутузаСћ. p align="justify"> Зразумела, сучаснікі разумелі - и гета НЕ маглів НЕ Биць асабліва неприемна Аляксандр I, - што и без таго вялікі ваенни престиж Кутузава яшче Сћзрос пасли АСћстерліц, таму што рашуча Сћсім и Сћ Расіі и Сћ ЕСћропе, колькі -небудзь цікавіСћся адбивалай дипламатнай и ваеннай барацьбой кааліциі супраць Напалеон, було Цалко дакладна вядома, што Аустерлицкой катастрофа адбилася виключно пекло таго, што СћзяСћ верх недаречни план Вейротера и што Аляксандр злачинна занядбаСћ саветамі Кутузава, що не палічиць з якімі ЄП не меСћ нікакаго права, не толькі маральнай, альо и фармальнага, таму што афіцийним галоСћнакамандуючим саюзнай арміі Сћ фатальну Аустерлицкой часіну биСћ менавіта КутузаСћ. Альо, вядома, аСћстрийци билі больш за Сћсіх вінаватия Сћ катастрофі. p align="justify"> пасли АСћстерліц КутузаСћ биСћ у поСћнай няміласці, и толькі каб неприяцель не міг Сћгледзець у гета няміласці признання паразит, били галоСћнакамандуючи биСћ Сћсе ж Такі призначенняЧен (у кастричніку 1806) кіеСћскім ваенним губернатарам. Сябри Кутузава билі абурания за яго. Гета ім здавай горш поСћнай адстаСћкі. p align="justify"> Альо нядоСћга давлячи яму губернаторствовал. У 1806 - 1807 рр.. падчас вельмі цяжкай Вайни з Напалеон, калі пасли поСћнага розгрому Прусіі Напалеон атримаСћ перамогу пад Фридландам и дамогся нявигаднага для Расіі Тильзіцкага світла, Аляксандр на горкім вопице пераканаСћся, што без Кутузава яму НЕ абийсціся. І Кутузава, забитага падчас Вайни 1806 - 1807 рр.. з французамі, виклікалі з Кіева, каб ен паправіСћ впорався Сћ іншай Вайне, якую Расія працягвала весці и пасла Тільзіта, - у Вайне супраць Турциі.
Распачатая яшче Сћ 1806 вайну Расіі супраць Турциі апинулася Вайн цяжкай и мала паспяховай. За гети годину Расіі прийшлося перажиць цяжкае становішча, якое стварилася Сћ 1806 пасли АСћстерліц, калі Расея не уклали світла з Напалеон и застали без саюзнікаСћ, а затим у канц 1806 зноСћ павінна була пачаць ваенния дзеянні, ознаменовая вялікімі бітвамі (Пултуськ, Прейсіш- Ейлау, Фридландам) i скончицца Тільзітом. Туркі просвіті не заключалі, сп...
